Nga Michael Roth, Ministri Gjerman për Europën në Welt.de
Bashkimi Europian tha fjalën e tij: Shqipëria dhe Maqedonia e Veriut kanë përmbushur kushtet e përcaktuara nga Brukseli. Ato i përkasin Europës. Është fatale ta lëmë hapësirën për aktorë të tjerë si Rusia, Kina apo Turqia.
Po, ne duhet të reformojmë Bashkimin Europian. Por thellimi i vonuar i BE-së nuk është në kontrast me zgjerimin e tj. Një Bashkim Europian më i madh që është në të njejtën kohë më i aftë, më sovran dhe më demokratik, mund të krijojë më shumë siguri për njerëzit e vetë.
Prandaj, Presindenti në largim i Komisionit të BE-së, Juncker, ka mjaft të drejtë: Është një gabim historik që liderët e BE refuzuan në 18 tetor dritën jeshile për përfshirjen e planifikuar të bisedimeve të anëtarësimit me Maqedoninë e Veriut dhe Shqipërinë.
Kjo dështoi për shkak të unanimitetit të kërkuar. Shtyrja e një votimi pozitiv shkaktoi një habi si në Ballkan ashtu edhe në BE. Sepse BE-ja i qëndron fjalëve: Të dy vendet kanë përmbushur kushtet e vendosura nga BE. Komisioni Europian ka kohë që e ka vërtetuar këtë në raportet e tij.
Bërja e gjithçkaje në Ballkanin Perëndimor për paqen, pajtimin dhe demokracinë duhet të jetë qëllimi ynë kryesor. Sepse rajoni nuk është oborri i pasëm i shtëpisë evropiane. Ai është kopështi në zemër të shtëpisë! Stabilizimi dhe lidhja e rajonit është në interesin e menjëhershëm evropian dhe gjerman.
Kur BE-ja i kthen shpinën Ballkanit Perëndimor, ajo ia lë fushën aktorëve të tjerë, si Rusia, Kina apo Turqia. Dhe interesi i tyre kryesor nuk është sigurisht forcimi i demokracisë dhe sundimi i ligjit.
Një vendim pozitiv do të dërgonte sinjalin e nevojshëm: BE është serioze për përgjegjësinë e saj për gjithë Evropën dhe perspektivën e pranimit për Ballkanin Perëndimor. Dhe ajo do të vlerësonte faktin që Shqipëria dhe Maqedonia Veriore kanë bërë një punë të shkëlqyeshme dhe vazhdimisht kanë nxitur reforma. Në të dy vendet, popullsia dhe qeveritë kanë provuar me kohë dhe përsëri se janë të gatshëm të bëjnë kompromise të dhimbshme për afrimin me BE.
Ndryshimi i përsëritur dëmton besueshmërinë e BE-së. Në rajon, fuqizon ato forca që nuk kanë asnjë interes për reformë dhe përparim. Kryeministri i Maqedonisë Veriore Zaev tashmë ka njoftuar dorëheqjen e tij dhe zgjedhjet e reja për në prill. Ekziston rreziku i një rikthimi në nacionalizëm dhe shpërthimit të plagëve të vjetra dhe konflikteve etnike.
BE-ja duhet të bëjë detyrat e saj të shtëpisë! Fakti që fillimi i negociatave të pranimit në BE me Shqipërinë dhe Maqedoninë e Veriut ka dështuar kohët e fundit për shkak të rezistencës së individëve është një pengesë e hidhur. Por do të ishte e gabuar të fshihni kokën në rërë tani.
Në pranverën e vitit 2020, tema duhet të vijë përsëri në axhendën e krerëve të shteteve dhe qeverive të BE-së. Atëherë patjetër duhet ta sqarojmë se i përmbahemi perspektivës së pranimit. Vonesat e mëtejshme do të ishin të papërgjegjshme.
Ndërkohë, Maqedonia Veriore dhe Shqipëria duhet të vazhdojnë përpjekjet e tyre për reforma. Ky është sinjali më i mirë për të gjithë skeptikët. Në të njëjtën kohë, ne duhet të bëjmë detyrat tona të shtëpisë me BE-në dhe të sqarojmë se si t’i tejkalojmë rezervat e shteteve anëtare të veçanta.
BE ka nxjerrë kohë më parë mësimet e saj nga dhënia e parakohshme e dritës jeshile në raundet e mëparshme të zgjerimit. Ne kemi rishikuar metodologjinë e proceseve të pranimit dhe tani përqendrohemi shumë në demokraci dhe sundim të ligjit.
Në muajt e ardhshëm, është e rëndësishme të intensifikojmë më tej bashkëpunimin me të dy vendet. BE nuk është mjaft e dukshme në Ballkanin Perëndimor. Komisioni i ri i BE-së më në fund duhet të bëjë rajonin një përparësi kryesore!
Ne mund t’i ndihmojmë ata me ekspertë që të çojnë përpara reformat e nevojshme. Si pjesë e procesit të Berlinit, ne duhet të jemi edhe më të përfshirë dhe të investojmë më shumë në bashkëpunimin rajonal.
Ne gjithashtu duhet të forcojmë punën e të rinjve të Ballkanit Perëndimor në mënyrë që të mund të fitojmë brezin e ri si ambasadorë të paqes dhe pajtimit. Ballkani Perëndimor mbetet një provë e suksesit të qëndrueshëm të modelit evropian. Ne nuk e bëjmë Evropën më të mirë duke thyer fjalën.
