“E vërteta është se e vetmja e dhënë e sigurt i takon të vdekurve. Dhe prej aty duhet të niset për të ditur sa persona janë infektuar realisht. Në këtë mënyrë zbulohet që numrat e saktë fatkeqësisht janë shumë më shumë se ata që deklarohen dhe ka pak kuptim. Më në fund edhe Lombardia e kuptoi dhe vendosi të gjurmonte të padeklaruarit”. Prej ditësh profesor Andrea Crisanti vret mendjen: “Nuk arrij dot ti shpjegoj vetes si qe e mundur të nënvlerësoheshin përmasat e emergjencës, teksa ishin evidente nën sytë e të gjithëve: në Lombardi të sëmurët duhet të jenë të paktën 250 mijë, 150 mijë me simptoma e 100 mijë asimptomatik, në gjithë Italinë llogaris 450 mijë…ku e ku me 60 mijë të deklaruar”.
Drejtori i Njësisë së Kompleksit Diagnostikues të Mikrobiologjisë në Padova dhe profesori i Virologjisë në Imperial College London, Crisanti studioi strategjinë e luftimit të koronavirusit me guvernatorin Luca Zaia, duke mbështetur menjëherë zgjedhjen e bërjes së tamponeve (tetstit) edhe për pacientët asimptomatikë, duke filluar nga të gjithë ata që janë më të rrezikuar prej infektimit.
Profesor, si arrini në konkluzionin që infektimi është kaq shumë i përhapur?
“Dy janë të dhënat që duhen konsideruar: ato të Kinës dhe ato që janë regjistruar në Vo’ Euganeo, ku është bërë për të parën herë në botë një investigim epidemiologjik në të gjithë popullatën. Këto numra janë të ngjajshëm dhe na tregojnë që norma e vdekshmërisë (raporti mes numrit të të vdekurve dhe totalit të të prekurve) është nën 2%, duke konsideruar gjithë këtë arrihet në 1,5%, dhe që përqindja e asimptomatikëve është tejet e lartë (40%). Gjë për të cilën Kina ka gënjyer, duke evituar ti tregojë në statistika”.
Thuhet se lloji i virusit i shfaqur në Lombardi është më agresiv sesa ai i shfaqur në Kinë dhe Veneto. A është e vërtetë?
“Duam të tallemi? Nuk ka evdienca që virusi i Lombardisë është i ndryshëm prej atij të Venetos. Prandaj duhet arsyetuar mbi ato përqindje. Dhe fakti që norma e vdekshmërisë në Veneto (3,4%, ndr) është absolutisht inferiore prej normës së vdekshmërisë së Lombardisë (përtej 13%, ndr) shpjegohet me numrin e madh të testeve të kryera që ka shpënë në rezultate konkrete.
Por në Itali ka më shumë të moshuar se në Kinë. Ai i kushtëzon kjo numrat?
“Sigurisht, por duke konsideruar edhe këtë element përmasat e infektimit mbeten tepër të larta”.
Lombardia po reflekton dhe është në kërkim të gjurmimit të simptomatikëve. Çfarë mendoni?
“Mendoj që bëjnë mirë. Ka shumë njerëz që shfaqin simptoma jo të rënda dhe mund të jenë pozitiv. Por duhet të gjurmojnë edhe asimptomatikët duke testuar kategoritë më në risk dhe të ekspozuara, për qarqet koncentrike. Por mendoj që edhe duhet ta kishin bërë 20 ditë më parë. Përkundrazi, nuk ka pasur mbikëqyrje epidemiologjike. Unë shoh njerëz që vdesin në grupe. Ky është një dështim i klasës sunduese të vendit. Shumë të vdekur”.
Ishte një emergjencë e panjohur, e vështirë të bllokosh vendin. Me sikur pastaj…
“Ishte e mjaftueshme për të vendosur të gjitha burimet e mundshme në zonat e kuqe fillestare, siç bënë në Japoni, Kore dhe Tajvan. Kurse tek ne deri para pak ditësh kishte industri aktive me mijëra të punësuar, mendoj se mbi të gjitha në Bergamo, për të prodhuar më tepër mallra të panevojshëm. Ne donim të mbronim vendin e lodrave dhe ekonominë edhe përballë vdekjes “./Corriere/
Discussion about this post