E vrau ish-burri, nëna: Nuk duan të më japin trupin e vajzës, kërkoj ndihmë

Vrasja e 29- vjeçares shqiptare Anxhelina nga babai i saj, Aleko Petro mbrëmjen e 2 Janarit në Korfuz trondit Greqinë, por edhe mbarë opinionin publik në vendin tonë.

Në një intervistë për ‘klan’ nëna e 29-vjeçares, Xhezmije Stoçeni rrëfeu marrëdhënien me vajzën e saj që ishte pothuajse inekzistente, divorcin me ish- bashkëshortin, si dhe një apel që ka për shtetin për ti kthyer në vendin tonë trupin e vajzës si dhe për ta ndihmuar.

Donim të dinim për Anxhelinën, prej sa kohësh nuk e keni takuar?

Ish-bashkëshorti jetonte në Greqi, bënte një jetë më të mirë. Vajza jetonte me të atin dhe ishte 16 vjeçe kur iku andej. Ai nuk e linte që të komunikonte vajzën më mua. Që në moshën 16- vjeçe dhe deri kur u bë 29 vjeçe nuk e linte zotëria të komunikonte me mua, një herë në 5 vite apo më shumë. Më thoshte: “mami nuk mundem, mua më ka marrë malli shumë”. Nuk e di sesi i kishte problemet vajza.

Prej sa vitesh nuk e takoni?

Prej 15 vitesh, nuk është kthyer më. Unë kam ndërtuar familje tjetër. Ish-bashkëshorti nuk e linte të vinte tek unë. Unë dua nga shteti që vajza ime të vijë këtu, ta qaj. Unë jam fukara, nuk kam përkrahje, as ndihmë, jemi të varfër. Dua që vajza të vijë këtu, ta qaj. Nuk e pashë kur ishte e gjallë të komunikoja, dua të vijë këtu dhe ta qaj sipas traditës.

Kur keni folur për herë të fundit me vajzën?

Ka folur vajza e burrit aktual, se u rritën bashkë. Para 2-3 ditësh ka folur dhe janë përshëndetur për Vitin e Ri.

A të kishte shpjeguar ndonjë konflikt me Alekon?

Ajo nuk tregonte sepse Facebook-un nuk e kishte vetëm ajo. Nuk fliste shumë gjëra, jam mirë, jam në punë. Shumë gjëra nuk i thoshte gjë, sepse e kishte dhe i ati Facebook-un.

Ju keni vetëm këtë gocë?

Po, vetëm këtë gocë kam.

Ju thatë, që keni 15 vite që nuk takoheshit me vajzën, ja u kishte marrë me zor ish-bashkëshorti, Anxhelinën, apo iku për një jetë më të mirë?

Jo, vajza iku për një jetë më të mirë. Ishte motra, e zotësisë, komunikonim dhe e morën ata. I bëra një deklaratë që vajza ka dëshirë të shkojë nga i ati. Iku 16 vjeçe, pasi e rrita unë. E pa që u rrit dhe vajti për një jetë më të mirë. Më pas ata nuk më lanë që të komunikoja me vajzën. Edhe si i atij, kur takoheshim, ju thoja ke ndonjë numër telefoni të saj? Edhe kur vinte ndonjëherë në Shqipëri shkoja ta kërkoja, por nuk ma linin. Si ata zogjtë që kërkojnë folenë. Ata ishin si familje që nuk më lejonin që ta takoja.

Po vajza, kishte tentuar të vinte në Shqipëri dhe t’ju takonte ju?

Kishte frikë, se e mbanin me dhunë dhe unë e kuptoja se kisha fëmijë dhe e kisha rritur vetë. Nuk iste dot se ishte shumë e trishtuar. Por unë nuk doja ti bëja ndonjë denoncim se thoja, hajt të mos i bëj ndonjë të keqe vajzës. Por kam bërë shumë gabim që nuk i kam bërë denoncim.

Me çfarë merrej Anxhelina në Korfuz, studionte, punonte?

Më thoshin, punonte. Ka bërë shkollë për infermiere, mësuese. Por unë nuk e di të vërtetën nuk më thoshte njeri.

Kush ja u dha lajmin për humbjen e Anxhelinës?

E dëgjuam në televizor, unë isha në punë, punoj në një familje, si shtëpiake. Më erdhi çupa me dhëndrin dhe një komshi, hajde se ashtu kemi një problem në shtëpi, dhe nuk e mendoja këtë gjë. O, më është djegur shtëpia, o ndonjë gjë tjetër. Nuk e mendoja kështu.

Mediat greke, thonë se arsyeja e koniktit është lidhja e vajzës tuaj me një shtetas afgan, për të cilin Aleko Petro nuk ishte dakord. Ky është emri i vërtetë i ish bashkëshortit tuaj apo jo?

Jo, jo fare. Unë nuk kisha kontakt, ta takoja dhe të më thoshte. Ish- burri e ka ndryshuar emrin në Greqi, ai e ka Bardhyl Guri.

Çfarë kërkoni konkretisht nga shteti?

Unë dua të më bini vajzën këtu, jam pa përkrahje, pa pension. Pyesnin shtetin e Beratit, se në çfarë gjendjen jam unë këtu. Edhe ish- bashkëshorti im bashkë me fisin e tyre duan ta mbajnë vajzën, nuk duan ta marr unë këtu. Janë të gjithë kriminelë.

Me kë keni folur?

Erdhën, vëllezërit dhe motra e ish-bashkëshortit dhe diskutuan. Neve do ta marrim dhe hajde atje, se kishin hallin e lekëve. Thanë hajde ta qash atje. Unë i thashë të ndihmoj, vëmë pak unë, pak ju. Por ajo më tha, shpenzimet pastaj, bëji vetë, ne nuk marrim pjesë. Ata më vranë më therën çupën. Si ta qaj unë me ata. Unë jam në konflikt të madh.

A ka qenë i dhunshëm Aleko me ju?

Për një vit e gjysëm që bëra jetën me atë në 1990, ka qenë xheloz, nuk kuptoheshim të dy. Nuk kuptoheshim dhe u ndamë.

Me çfarë pune merrej ai në Greqi, kishit dijeni?

Thoshin që punonte tek sharra, e kisha dëgjuar nga njerëzit e tij, por të vërtetën nuk e di, të them kot, nuk di gjë. I bëj thirrje shtetit, vajzën e dua këtu, kryeministrit, a kush ka mundësi, e dua vajzën të ma sjellin këtu ku jetoj unë, në Berat.