Situata e kishës gjermane vazhdon t’i prishë gjumin Papa Françeskut. Vetë Ati i Shenjtë e pranoi këtë në një letër dërguar më 10 nëntor katër studiuesve në përgjigje të letrës së tyre të disa ditëve më parë plot shqetësim për fillimin e punës së Komitetit Sinodal në Gjermani.
Një përgjigje me rëndësi të madhe sepse u dërgua pikërisht në ditën e mbledhjes së parë të Komitetit dhe iu drejtua katër ish-delegatëve që u larguan nga Rruga Sinodalale shkurtin e kaluar duke denoncuar “kursin e saj”, i cili padyshim po e shtyn Kishën në Gjermani në margjinat e universales”
Papa mori stilolaps dhe në një letër nga Vatikani shprehu shqetësimin e tij “për hapat konkretë tashmë të shumtë, me të cilët pjesë të mëdha të kësaj Kishe lokale vazhdojnë të kërcënojnë të largohen gjithnjë e më shumë nga rruga e përbashkët e Kishës universale”.
”Synon të përgatisë institucionin e një organi konsultativ dhe vendimmarrës i cili, në formën e përshkruar në tekstin përkatës vendimmarrës, nuk është i pajtueshëm me strukturën e institucionit sakramental të Kishës Katolike” .
Por Papa është i shqetësuar edhe për tekstet përfundimtare të miratuara në asamblenë e Rrugës Sinodalale Gjermane, ku ka bekime nga njerëz të të njëjtit seks dhe flitet për hapjen e debatit për gratë meshtare dhe heqjen e detyrimit të beqarisë priftërore.
Françesku nuk ishte i vetmi që ka dëgjuar peshkopët rebelë gjermanë. Në fakt, Sekretari i Shtetit, Kardinali Pietro Parolin, mendoi për këtë kur, në një shënim nga fundi i tetorit, i cili u bë publik ditët e fundit, ai tashmë mbylli dyert për çdo rishikim të mësimeve të Kishës mbi priftërinë dhe aktet homoseksuale.
