Nga lavdia në fund të tabelës. Shifrat tregojnë se Tirana po kalon sezonin më të errët në histori

Në stadiumin legjendar “Selman Stërmasi”, ku dikur festoheshin 26 tituj kampionë, sot mbizotëron një heshtje e rëndë. Klubi i Futbollit Tirana, trashëgimtari i “17 Nëntorit” të famshëm, po përjeton një nga periudhat më të vështira në historinë e tij të gjatë.

Situata aktuale është alarmante. Pas 13 javësh në Kategorinë Superiore për sezonin 2024/2025, skuadra bardheblu gjendet në fundin e klasifikimit me vetëm 7 pikë të grumbulluara. Kjo shifër përkthehet në një mesatare tejet të ulët prej 0.54 pikësh për ndeshje, një statistikë që pasqyron qartë krizën e thellë që ka përfshirë klubin kryeqytetas.

Kjo ecuri ngre pyetjen e pashmangshme: A është ky sezoni më i dobët në historinë e klubit më të titulluar në Shqipëri? Një analizë e detajuar e shifrave tregon një përgjigje të hidhur: po, performanca aktuale e Tiranës po eklipson edhe atë të sezonit të errët 2016/2017, i cili kulmoi me rënien e parë të skuadrës nga kategoria elitare pas 97 vitesh ekzistencë.

Për të kuptuar dimensionin e krizës, mjafton të kujtojmë atë sezon traumatik. Në edicionin 2016/2017, Tirana e mbylli kampionatin me 39 pikë në 36 ndeshje, duke regjistruar 8 fitore, 15 barazime dhe 13 humbje. Mesatarja ishte 1.09 pikë për ndeshje, ndërsa golaverazhi ishte negativ (-3), me 29 gola të shënuar dhe 32 të pësuar. Ai vit u karakterizua nga një kaos i brendshëm, me ndërrime të shpeshta trajnerësh dhe me një mesfushor, Afrim Taku, që rezultoi golashënuesi më i mirë i ekipit me vetëm 9 gola.

(tabela e klasifikimit momental të Tirana)

Megjithatë, edhe në atë periudhë të vështirë, Tirana tregoi karakter. Pak ditë pas rënies nga kategoria, skuadra arriti të fitonte Kupën e Shqipërisë, duke mundur Skënderbeun në finale me rezultatin 3-1. Ishte një triumf që solli një ngushëllim të vogël, por që nuk mundi të fshinte dot njollën historike të rënies së parë nga elita e futbollit shqiptar.

Krahasimi me sezonin aktual 2024/2025 është edhe më dëshpërues. Në 13 ndeshjet e para, ekipi ka siguruar vetëm 1 fitore, ka marrë 4 barazime dhe ka pësuar 8 humbje. Bilanci i golave është thellësisht negativ, me -12 (9 të shënuar dhe 21 të pësuar). Këto shifra janë dukshëm më të këqija se në të njëjtën fazë të sezonit 2016/2017, kur Tirana kishte grumbulluar 22 pikë (5 fitore, 7 barazime, 1 humbje). Mesatarja aktuale e pikëve është gati sa një e treta e asaj të atij viti, duke e bërë këtë edicion kandidatin kryesor për t’u cilësuar si më i dobëti ndonjëherë.

Nëse ky ritëm do të vazhdonte deri në fund të kampionatit, projeksionet tregojnë se Tirana do ta mbyllte sezonin me rreth 19 pikë, një shifër që praktikisht do të konfirmonte rënien e dytë nga kategoria. Për më tepër, ndryshe nga viti 2017 kur Kupa ofronte një rrugëdalje dhe një shans për pjesëmarrje në Europë, këtë sezon skuadra është eliminuar herët edhe nga ky kompeticion, duke mbetur pa asnjë objektiv madhor.

Dallimet janë të theksuara edhe në përbërjen e skuadrave. Në sezonin 2016/2017, ekipi mbështetej te lojtarë me përvojë si Ilion Lika, Gentian Muça dhe Asion Daja, por vuante mungesën e një sulmuesi të mirëfilltë. Mosha mesatare e atij grupi ishte mbi 28 vjeç. Sot, skuadra e drejtuar nga Ardian Nuhiju, trajneri i tretë për këtë sezon pas largimit të Miles dhe Bordin, ka një profil tjetër.

Ekipi aktual ka një moshë mesatare më të re, 26.2 vjeç, por shfaqet po aq, nëse jo më i pafuqishëm. Pjesa më e madhe e kontingjentit përbëhet nga lojtarë të panjohur ose të rinj nga akademia. Golashënuesi më i mirë është Tabekou me vetëm 4 gola, ndërsa mbrojtja është pika më e dobët, duke pësuar mesatarisht 1.69 gola për ndeshje, një tregues më negativ se ai i sezonit të rënies.

Në historinë e saj të pasur, që nga themelimi në vitin 1920, Tirana ka kaluar shumë sfida. Si “17 Nëntori” gjatë diktaturës, fitoi tituj edhe në kushte represioni. Pas rënies së komunizmit, në vitet ’90, kur shumë lojtarë largoheshin, klubi sërish arriti të fitonte trofe si Kupa e Shqipërisë në sezonet 1993/94 dhe 1995/96. Edhe pas një sezoni zhgënjyes si ai i 2006/07, kur u rendit në vendin e 6-të, skuadra u ringrit dhe fitoi titullin vitin pasardhës. Me mbi 3132 pikë të fituara në rreth 2096 ndeshje në elitë, trashëgimia e klubit është e madhe.

Ajo që e bën këtë sezon edhe më të dhimbshëm nuk janë vetëm statistikat negative – më pak fitore, më pak gola – por mungesa e dukshme e shpirtit luftarak. Nëse në 2016/2017 kishte një ndjenjë revolte dhe përpjekje deri në fund, sot në fushë shfaqet një ndjenjë dorëzimi.

Shkaqet e kësaj rënieje janë të shumta: menaxhimi problematik, paqëndrueshmëria në stolin e trajnerëve, largimi i vazhdueshëm i talenteve. Me këtë ecuri, rënia e dytë duket një rrezik real dhe i pashmangshëm.

Mbetet të shihet nëse ky dimër i errët do të shërbejë si një thirrje për ringjallje, apo si kapitulli i fundit i një gjiganti të rrëzuar.