Rama e Meta, provokim cinik për Doktorin

Nga Lorenc Vangjeli

Dy drejtuesit e të majtës kanë provokuar rëndë doktor Berishën. Paradite ai ju dha fytyrën kamerave dhe gojën plot mllef mikrofonave për të folur për zgjedhjet, për çorapet, për lirinë e medias, TV Klan-in, Top Channel-in e Agon-in, për sëmundjet e Ramës dhe përapëlqimet e Metës. Dje ata kthyen përgjigje.

Njëri me qetësi, por pa dashuri.

Tjetri me ironi e revansh, por pa mëshirë.

I pari e bëri Meta paradite. E pasoi Rama në mbrëmje. Me një llogari cinike për ta nxjerrë zotin Berisha nga rrjetet sociale e konferencat e shtypit në zyrë, në sheshet e mitingjeve. Ata gati i thanë se nuk i shkon të fshihet mbas “fustanit të Facebook”-ut, por duhet të fillojë të përveshë mëngët, të veshë antiplumbin e zakonshëm dhe të marrë në dorë mitralozin e rëndë për të bërë betejën e rradhës politike. Një betejë të cilës deri më tani, luftëtari i paepur i të gjitha betejave epike të politikës shqiptare, i është shmangur.

I është shmangur dhe e ka refuzuar.

Sepse e kanë refuzuar.

Kjo fushatë nuk i ngjan gjëkundi traditës shqiptare. Hungërimat e “luanit” që i jepte tonin ndeshjeve politike në vend, janë kthyer në mjaullima të lezetçme që as nuk trembin njeri përballë dhe as nuk frymëzojnë njeri në krah.

Duke u bërë normale, siç duhej të ishte, fushata e sivjetshme ngjan monotone. Të gjithëve ju mungon pak aromë autoktone shqiptare në fushata të kuruara si në SHBA, por për aktorë lokalë ballkanas.

Meta e përgënjeshtroi dje Berishën që pretendoi se emri i zotit Kosova ka qenë një emër konsensual dhe i pranuar nga ta në 2007 për postin e Presidentit të Republikës.

Cinik deri në fund Meta i thotë Berishës se kjo është vetëm një gjysëm e vërtetë sepse gjysma tjetër e së vërtetës është që vetë Doktori nuk e ka pranuar atëherë Doktorin.

Po dje në mbrëmje, Rama rimorri një batutë të vjetër për zotin Berisha. E quajti me ironi Plaku Mere, me emrin e personazhit të famshëm të Dritëro Agollit. Duke pretenduar se ai po e mban ende PD-në si tespiet e personazhit të djeshëm dhe se njëra nga goglat është kundërshtarja e Ketit të PS & LSI-së.

Të dy bashkë me siguri presin përgjigjen e Doktorit që nuk mund t’i falë terrenin e dueleve publike. Sidomos ato që kanë të bëjnë me batuta. Me siguri edhe vetë Doktori e di që ky është kurth që i ngrenë kundërshtarët. Ndoshta njëlloj si të enjtet e Parkamentit që e lenë të flasë pafund me parimin: zhurma mbyt zhurmën. Njëlloj si nesër (është e enjte) kur Doktori do të vijë në parlament.

Rama e Meta e llogarisin Doktorin në fushatë si një gur që godet dy e më shumë zogj.

Të parin Lulzim Bashën si kryetar partie dhe opozite.

Të dytin, zogjtë e tjerë edhe të rinj në moshë, edhe të trembur të PD-së, që po provojnë për herë të parë aromën e hidhur të një fushate.

Të tretin edhe ndonjë shpresë për së paku pak dinjitet në humbjen e paracaktuar.

I mbetet Doktorit të vendosë. Në 2011, në fushatën e Bashës, e përzunë dhe u vetëpërzu  nga Tirana,  i vinte vërdallë kryeqytetit deri në Sauk, por kthehej pas, i afrohej nga Farka, por ikte sërish, sulej në Kamëz, por Tiranës i largohej sikur si vetë të ishte djall dhe kryeqyteti të ishte kryqi dhe temjani i tij.

Katër vjet më pas, dy kundërshtarët e tij po e sfidojnë hapur. Po e trazojnë në nervin e zbulur që i dhemb dhe mezi po presin që në fitoren që pretendojnë të marrin, t’i faturojnë Doktorit pjesën më të madhe të humbjes së palës përballë. Sipas zakonit që në PD Doktori ka bërë edhe fitoren, edhe humbjen. Ndaj ata të dy, Rama e Meta provokojnë që Doktori të njehsohet përfundimisht me humbjen. Por nëse nuk ka një llogari të tillë, çfarë mbetet më pas është shumë më e rëndë. Mos po e bëjnë thjesht dhe vetëm për t’u tallur?

javanews.al