Unë ‘trafikanti’ Arian Galdini!

Nga Arian Galdini/Te dashur miq dhe anetare dhe mbeshtetes te LDE, te dashur gazetare, drejtues mediash dhe portalesh,

Dita e pare e Koalicionit qe LDE beri me Partine Demokratike, shenoi nje hap te rendesishem drejt  siformesimit te kesaj Partie dhe te emrit tim personal, ne trajten e gjithckaje kemi pare derisot. Pra mbiemer i ndryshuar, arrestim  trafik hashashi dhe Kryetar Partie. Sot besomeni u ndjeva si ne shtepi.

Kam 25 vite qe bej aktivizem politik, civil, publik dhe akademik, e kurre, kurre nuk me kane bere te  ndihem ne sntepi.

Gjithmone me kane bere te ndihem i vecuar, perjashtuar, shperfillur  anashkaluar.

Sot, nje dite pas Koalicionit me PD, mu krijua i gjithe ambjenti politik qe te ndihem si nje nder ta, me te gjithe keta zoterinj e zonja te politikes dhe mediave te cilet per 25 vite nuk me kane konsideruar kurre.

Edhe kur une drejtoja 4 vjet Forumin Rinor te PD ne qytetin e Vlores ne vitet 1991-1994, keta nuk me shihnin.

Edhe kur ne vitin 1996 une si student dhe aktivist i Partise Demokratike, isha nder te paktit shume te paktit qe dola e mbrojta gjimnazistet dhe studentet protestes ne Tirane, te cilet po rriheshin barbarisht nga police e gardiste te qeverise se PD te asaj kohe, perseri zoterinjte e politikes dhe mediave, nuk me njihnin, nuk me konsideronim.

Edhe kur ne vitin 1997, une isha nismetari dhe drejtuesi i Komitetit Studentor per Pajtim Kombetar, e beja deklarata ne TV, takime me Kryeministrin Fino, me Kryeparlamentarin Arbnori, Ambasadoren Amerikane Marisa Lino, e kerkoja paqtimin dhe pajtimin mes paleve, perseri keta zoterinj e zonja nuk me njihnin.

Edhe kur une vendosa te kandidoja per deputet ne Vloren e Zani Caushit ne vitin 1997, si kandidat i Bashkimit per Demokraci, perseri keta zonja e zoterinj te politikes e mediave nuk me njihnin.

Edhe kur ne vitin 1998, une u bera drejtues i Keshillit Studentor Shqiptar dhe nje nder ideatoret, nismetaret e drejtuesit e levizjes studentore te dnjetorit 1998, perseri keta zoterinj e zonja, nuk me njihnin.

Edhe kur une u bera nje nder zerat me aktive rinore te Opozitarizmit te PD ne vitet 1997 – 2005, keta zoterinj e zonja nuk me njohen.

Edhe kur nga viti 2001 deri ne vitin 2010, une drejtova nje nder nismat me te sukseshme civile te njohur si FDE – Forumi per Demokraci dhe Etike,  keta zoterinj e zonja te politikes nuk me njohen.

Edhe kur ne vitin 2009, une fola ne media e shkrova ne gazeta kunder Koalicionit PD – LSI, perseri nuk me njohen.

Edhe kur une isha nismetari i Levizjes Qytetare te Da,ezotsave, qe doli haptazi kunder vrasjes se 4 qytetareve ne Bulevard ne 21 janarin 2011, perseri keta zoterinj e zonja nuk me njohen.

Presidenti Bamir Topi na njohu e na priti, Miroslav Lajcaku na njohu e na priti, Countryman na njohu e na takoi, por jo keta zoterinjte e zonjat e politikes dhe mediave shqiptare.

Edhe kur une i quajta dorezim ne mbijetojesi zgjedhjet e 8 majit 2011, perseri nuk me njohen zoterinjte dhe zonjat e politikes dhe mediave te Shqiperise.

Edhe kur Fatos Nano me kerkoi ndihme e bashkepunim per kandidimin e tij per President ne vitin 2012, keta zoterinj e zonja te politikes e mediave nuk me njohen.

Edhe kur une dhashe doreheqjen nga mbeshtetja per Nanon ne momentin qe une dhe ai nuk mund te ecnim me bashke politikisht, keta zoterinj e zonja te politikes e mediave nuk me njohen.

Ende vazhdojne te thone se kam qene zedhenes i Fatos Nanos. E verteta eshte se une nuk kam qene asnje dite zedhenes i Fatos Nanos.

Kam qene Kordinatori i Fushates per President te Fatos Nanos per shume pak jave. Jo zedhenes. Kordinator. Une isha ai qe drejtoja, percaktoja e bashkevendosja me Fatos Nanon, fushaten dhe komunikimin e tij politik dhe publik ne kuader te Fushates se tij per President.  Nuk jam njeri i Nanos. E kam mik, por vetem kaq. Pak jave bashkepunim me Nanon nuk me bejne dot njeriun e tij. Mik po, por jo njeriun e tij.

Edhe kur Shpetim Idrizi dhe PDIU me kerkoi ta ndihmoja ne fushaten zgjedhore te PDIU, e une pranova te jem Kryekordinatori Kombetar Elektoral i kesaj partie ne zgjedhjet e qershorit 2013, perseri keta zoterinj e zonja te politikes e mediave nuk me njohen.

Edhe kur une pas fushates zgjedhore te 2013, u shkeputa nga bashkepunimi politik e mbrojta miqesine me Shpetim Idrizin, per tiu rikthyer aktivizmit tim civil, keta zoterinj e zonja te politikes e mediave, nuk me njohen.

Edhe kur une protestoja kunder Fullanit, Betonizimit, Importit te Plehrave, Korupsionit, etj, etj, si aktivist civil, keta zoterinj e zonja te politikes e mediave nuk me njohen.

Edhe kur ne janarin 2015 denoncova skandalin me te madh e me te zhurmshem publik per Shendetesine shqiptare, perseri keta zoterinj e zonja te politikes e mediave shqiptare, nuk me njihnin.

Edhe kur dilja ne Opinionin e Blendi Fevziut, Top Shown e Alban Dudushit, ne studiot e Aleksander Furxhiut, e ngado, perseri kea zoterinj e zonja te politikes e mediave tona, nuk me njohen.

Edhe pse une kam mbi 20 vjet qe shkruaj artikuj, opinione, jap intervista ne gazetat kryesore ne vend, ne Panorama, GSH, MAPO, Koha Jone, etj, etj, perseri keta zoterinj e zonja te politikes e mediave tona nuk me njohin.

Edhe pse une kam mbi 10 vjet qe jap mesim ne auditore universitetesh si Pedagog, perseti keta zoterinj e zonja te politikes e mediave tona, nuk me njohin.

Edhe pse kam specializuar me parate e qeverise Amerikane dhe Britanike ne Universitein e Harvardit dhe ne Universitetin e Glasgow, perseri keta zoterinj e zonja te politikes e mediave tona nuk me njohin.

Me njohen vetem dje kur dola ne krah te Lulzim Bashes.

Dhe sot me deshmuan e po me tregojne se me njohin, e madje me njohin kaq mire sa me bejne te ndihem si gjithkush tjeter ata njohin, pra si te arrestuar, shites hashashi, e gjithfare marrezie tjeter.

Mund ta pergenjshtroja, ta shperfillja kete lajm qesharak qe kane shperndare ata qe deri sot nuk me njihnin.

Por ja qe mendova tu pergjigjem ler ti falenderuar per mkkpritjen. Ju mireprisni vetem trafikante, mashtrues, rrogepagues, prapankcelepires, horrave e kaqola. Ndaj edhe doni qe te me shihni si te tille.

Ndaj me duhet tju zhgenjej.

Sot me njohet,  por neser do tju zhgenjej. Nuk kam asnje gje te ngjashme me mikpritjen e shtepise tuaj, as huqet e normalitetin ku jetoni e punoni.

Me mire tjua them sot, qe te mos ju lendoj neser. Nuk jam si ata qe njihni ju, ju paguajne juve, ju japin kafe, dreka, darka e shperblime.

Nuk kam as burg, as hashash, e asnje mekat ne jeten time.

A me pranoni dot keshtu?

A mund te vazhdoj te rri ne shtepine tuaj, keshtu pa burrg, pa hashash, pa zullume e pa mekate?

Ma thoni ju.