“Babai ishte i infektuar me COVID-19 kur ika”, rrëfimi prekës i mjekes shqiptare që shkoi në Itali: E ndjeva se duhet të ndihmoja

“Shko, bëj mirë në Itali dhe kthehu e shëndetshme”- ishin fjalët që prindërit i thanë Ornela Gelajt, para se të nisej në vendin fqinj, pjesë e 30 mjekëve dhe infermierëve nga Tirana që shkuan për të ndihmuar kolegët e tyre italianë në luftën ndaj COVID-19.  Kur vendosi të largohej për në Itali, babait i saj, mjek në spitalin e Durrësit, ishte në karantinë pasi ishte infektuar. Ajo i njoftoi prindërit për vendin që do nisej në Itali vetëm dy ditë para me një video-telefonatë dhe sipas saj “miqtë, kolegët dhe prindërit e dinin se ishte zgjedhja e duhur për mua”.

“Unë i komunikova prindërve zgjedhjen time dy ditë para nisjes, nuk duhet të ketë qenë e lehtë, por pastaj u kujtova atyre se kush isha, çfarë misioni jetësor që kisha zgjedhur dhe sa e dua Italinë. Përpiquni të bëni më të mirën në Itali dhe kthehuni të shëndetshëm ishin fjalët e prindërve“, shprehet mjekja shqiptare.

Ornela Gelaj, 28 vjeç, mjeke në spitalin Nënë Tereza në Tiranë, nuk mendoi dy herë kur doli fjalë për nevojën e vullnetarëve për “vendin miqësor” midis kolegëve të saj. Më 29 Mars, së bashku me 29 vullnetarët e tjerë midis mjekëve dhe infermierëve, ajo zbarkoi në Fiumicino për të sjellë ndihmë dhe afërsi në “vendin më të bukur në botë”, siç e quante ajo.

Teksa flet për mediat italiane se si mbërriti këtu vullnetarisht, Ornela tregon historinë e saj me sy që buzëqeshin në vend të gojës, të fshehur nga maskë që ajo ka veshur me ditë të tëra.

“Këtu ka kolegë shumë të mirë dhe me përulësi kemi ardhur për të ofruar mbështetjen profesionale që u nevojitet tani, por jo vetëm. U ngrita në aeroplan duke menduar “Ju nuk jeni vetëm”, ​​afërsia dhe ngrohtësia e njeriut për momentin janë thelbësore jo vetëm për pacientët, por edhe për të gjithë punonjësit e shëndetit që po i shoh të lodhur këto ditë “, tha Ornela.

Doktoresha Ornela Gelaj përshkruan dhe vështirësitë emocionale që po kalon në vijën e parë të frontit, duke thënë se ka shumë vuajtje, por vullnet për të bërë para.

Ornela shprehet se kur një pacient shërohet dhe del nga spitali i Brescias, i themi njëri-tjetrit duke buzëqeshur “Shihemi së shpejti, por largohu nga këtu!“, ndërsa nuk harron të shtojë se “Këtu gjërat duket se do të shkojnë më mirë, por është e rëndësishme të mos dorëzoheni”.