Turqia “marshon” në Tiranë

Nga Marjana DODA-
Një përpjekje për grusht shteti në Turqi, ndodhi më 15 dhe 16 korrik 2016. Që nga themelimi i shtetit modern të Turqisë, nga viti 1923, e Forcat e Armatosura Turke (TSK) kanë organizuar tre herë grusht shtet—në vitin 1960, 1971 dhe 1980 — e më 1997 reaguan nëpërmjet një memorandumi ushtrak. Ushtria, historikisht e ka parë veten si mbrojtëse shtetit laik turk, të përcaktuar nga Mustafa Qemal Ataturku.

Kisha dëgjuar disa here për grusht shteti, siç përmenda më sipër, por për herë të parë po e shikoja në kohë reale tentativen e një grushti shteti. Ndaj naten e 15 korrikut e kam ndjekur jo pa emocion por edhe me një kuriozitet se si do të përfundonte e gjithë kjo . Siç u raportua grushtin e shtetit u përpoqën ta kryejnë një pjesë rebele e ushtrisë turke që ishte kundër qeverisë së kryeministrit Binali Jëlldërëm dhe presidentit turk Rexhep Taip Erdogan. Grushti dështoi

Pak minuta më vonë, presidenti shpërndau një video-mesazh përmes CNN turk, duke i kërkuar popullit të ngrihej dhe të dilte në rrugë për të mbrojtur demokracinë. Ky ishte edhe fillimi i fundit, të atij grushti shteti të mbetur në tentativë. Qindra mijëra njerëz mësynë rrugëve të Ankarasë dhe Stambollit, duke u dalë përpara tankeve dhe autoblindave. Ndërkohë vazhduan përplasjet mes forcave të ushtrisë dhe policisë, por edhe qytetarëve, si pasojë e të cilave u vranë 350 njerëz, dhe u plagosën 2185 të tjerë. Pak pas mesnatës, puçi ushtarak thuajse kishte dështuar.

Erdogan foli për një triumf të demokracisë, teksa u zotua se komplotistët do ta paguanin shtrenjtë. Ai akuzoi që atë natë organizatën e klerikut turk njëherazi ish-mikut të tij Fetullah Gylen, FETO, si organizatoren e atij grushti të dështuar të shtetit.

Reagime të menjehershme ndaj grushtit të shtetit ishin si nga brenda dhe jashtë vendit. Partitë kryesore opozitare në Turqi, i dënuan përpjekjet për grusht shteti. Udhëheqësit ndërkombëtarë , si ato të Bashkimit Evropian, NATO-s dhe Shteteve të Bashkuara, bënë thirrje që të respektohen institucionet në Turqi dhe zyrtarët e zgjedhur të këtyre institucioneve.

Në orët e hershme të 16 korrikut , grusht shteti duket ka dështuar, sepse turmat pro-qeveritare sfiduan ushtarakët puçistë të mbledhur në sheshet kryesore të Stambollit dhe Ankarasë, për të kundërshtuar grusht shtetin. Puçistët iu dorëzuan policisë në sheshin Taksim të Stambollit.

Eshtë ora 06:00 e mengjesit pa gjumë , por duke marrë frymë lirisht …ndërsa kjo ishte e gjithë panorama e natës së 15 dhe mëngjesit të 16 korrikut 2016 .

Të them të drejten , ndërsa e ndiqja në televizon veprimet e ushtrisë me dukeshin tejet amatore ,të pa kontrolluara por të rrezikshme . Me emocionoi reagimi i popullit i cili tha JO rrezimit të përgjakshëm të qeverisë pavarsisht sa e drejtë ishte ajo me popullin. Sigurisht më pas dhe kjo ngjarje prodhoi shume teori konspirative se kush e organizoi realisht këtë puç ushtarak dhe si u përdor ai nga Erdogan.

Megjithatë përpos teorive , jemi përballë faktit dhe duhet gjykuar si i tillë . Përsonalisht e dënoj çdo lloj tentative për grusht shteti pasi besoj fort tek shteti ligjor e pavarsisht kritikave ndaj qeverive në pushtet, rrëzimi i tyre duhet bërë në menyrë të padiskutueshme vetem me VOTE.

Kjo është pjesa e parë sa i përket ngjarjes dhe qëndrimit që duhet mbajtur ndaj këtij rasti. Por fatkeqësisht historia e asaj nate të 15 korrikut, është fillimi i një historie apo e një “histerie turke” në Ballkan. Tajip Erdogan dhe përfaqësitë diplomatike të Turqisë në çdo vend të botës por kryesisht në Ballkan janë hedhur në ofensive në kërkim të çdo “Gulenisti”.

Pak ditë më parë në kuader të 3 vjetorit të tentatives për grusht shteti, Ambasadori i Turqisë në Shqipëri, Murat Ahmet Yörük ka publikuar një opinion që celebron sipas tij fitoren e demokracisë turke mbi grushtin e shtetit të organizuar nga Fetullah Gulen.

Ai i adresohet publikut shqiptar për faktin se Ankaraja zyrtare prej kohësh ka kërkuar ekstradime të atyre që i quan gulenistë në Turqi.

Ndër të tjera ai shkruan se “Tentativa për grusht shteti e 15 korrikut u organizua nga terroristët anëtarë të organizatës FETO, të cilët fshehurazi dhe tinëzisht kishin depërtuar në institucionet shtetërore dhe forcat e armatosura të Turqisë.

Kjo tentativë e urryer, gjatë së cilës 251 bij tanët ranë dëshmorë dhe mijëra të tjerë u plagosën, është aksioni më i përgjakshëm terrorist në historinë e Republikës së Turqisë. FETO, e cila e kishte kuptuar se nuk do të mund të ishte e suksesshme në Turqi, më 15 korrik kaloi në veprime, por u mposht përballë vullnetit të popullit tone”, shkruan ambasadori.

Me keqardhje jemi dëshmitarë të faktit se FETO edhe në Shqipëri ka një prani shqetësuese, kryesisht në sektorin e arsimit dhe të shëndetësisë. Duke keqpërdorur dashurinë dhe afërsinë që populli vëlla shqiptar ka për Turqinë, këto shkolla kanë krijuar perceptimin se janë “shkolla turke”.

Ato janë ndër burimet më të rëndësishme financiare të FETO-s. Duhet të dini se paratë që u paguhen këtyre shkollave, fatkeqësisht nga kanale të tjera, shkojnë për financimin e terrorizmit.

Anëtarët e FETO-s duke fshehur qëllimet e tyre të vërteta ,shtinë në dorë institucione të tilla si të sigurisë, gjyqësorit, ushtrisë, si dhe median dhe botën e biznesit. Me konceptet e tyre perverse ata përpiqen të kontrollojnë vendet ku ndodhen. Deri tani në 22 vende i është dhënë fund veprimtarisë së shkollave të lidhura me FETO-n dhe në 19 vende këto shkolla tashmë administrohen nga fondacioni turk Marif. Edhe në Shqipëri shkollat e fondacionit Marif kanë filluar me sukses veprimtarinë e tyre,vijon ambasadori në opinionin e tij.

Por kush na siguron që fondacioni Marif nuk do të dëpërtoje si Gulenistet ( sikundër pretendon ambasadori Yoruk )në administratë apo kudo tjetër për të influencuar sipas interesave të tyre?

Së pari duhet theksuar se çdo lloj pretendimi për influence, qofshin këta nën emrat “Guleniste”, “Marifist” apo çdo fondacioni tjetër që prek dhe dëmton interesat e popullit shqiptar duhet larguar menjeherë nga vendi pavarsisht sa i madh mund të jete investimi i tyre këtu. Për këtë janë instancat ligjzbatuese në Shqiperi që verifikojnë ato raste vërtet kërcenuese për Shqipërinë.

Së dyti, është e vertetë ka një rritje të investime turke në biznes ,në arsim dhe në religjion ,kujtojmë se Xhamia më e madhe në Ballkan është drejt përfundimit ,guri i së cilës është vendosur nga Presidenti turk Erdogan. Megjithatë afërsia mes dy “popujve vëllezër” siç shkruan dhe ambasadori turk shpesh është vënë në pikëpyetje lidhur me ngjarjen e 15 korrikut ,ku Turqia pretendon se armiqtë tij “gylensite” janë në administraten dhe në institucione të tjera shqiptare.

Edhe në këtë 3-vjetor Ambasadori turk theksoi se “aktivitetet e organizatës terroriste, FETO ka arritur t’i sjellë edhe në Shqipëri. Fatkeqësisht Shqipëria këtë rrjet vazhdon ta strehojë. Duhet të tregoni shumë kujdes dhe vigjilencë. Duhet t’i jepni një mbështetje konkrete dhe të qëndrueshme përpjekjeve të Turqisë”, tha ambasadori Yörük. Por lind pyetja , a mund të kërcenohet dhe shantazhohet “populli vëlla” shqiptar? A është sjellje prej “ vëllezërish” kjo?

Grusht shteti në turqi po kthehet në një grusht në Ballkan .” Loja me Gyleniste”, po përcakton marrëdhëniet ndërmjet Turqisë , Shqipërisë, Kosovës dhe Maqedonisë së Veriut duke bërë here pas here thirrje për dorëzim të ashtuquajtureve Gyleniste.

Unë besoj fort se shtetit im, i cili aderon në NATO ka gjithë fuqinë për të evidentuar çdo rast kërcënues qofshin këta dhe nga FETO apo çdo “FETO” tjetër dhe nxjerrjen e tyre para drejtësisë por asesi nuk mund të jenë nën urdhrat dhe nën diktatin turk apo çdo shtetit tjetër . Shqipëria është vend Sovran.

Përveç kërkeses së vazhdueshme për dorëzim të Gylenisteve (kush janë këta,dhe cili institucion ligjor i ka shpallur të rrezikshëm ?), Ambasada e Turqise në Tiranë organizoi një marshim përkujtimor me rastin e 3-vjetorit të grushtit të shtetit në Turqi.

I emërtuar si marshimi i fitores së demokracisë , marshimi në të cilën morën pjesë personalitete të njohura të artit politikës dhe kulturës në vend , nisi në sheshin “Nënë Tereza” drejt tek liqeni artificial me flamuj e pankarta në duar,ku përfundoi me inaugurimin e një pllakate me 251 emrat e dëshmorëve të rënë gjatë grushtit të shtetit të vitit 2016, raporton TRT.

Nuk e di nëse ambasadorit turk , diga e liqenit i përngjan me uren e Bosforit (do kisha dashur shumë të kishte ngjashmëri) ,dhe nese është kështu, me vjen keq nga “mirazhi “ që keni z.Ambasador por në të vertet jemi Republiken e Shqipërisë , dhe ajo pllakatë nuk e ka vendin tek diga e liqenit artificial të Tiranës por tek Ura e Bosforit , atje ku këta dëshmore e treguan heroizmin e tyre .

Padiskutim ky grusht shteti në Turqi tashmë i shënjuar në historinë e shtetit turk sikundër edhe grushte të tjera ndaj këtij shteti në periudha të ndryshme, është një datë historike që vlen të nderohet e përkujtohet por përfshirja e Shqipërisë në këtë rast në këndvështrimin tim nuk është aspak i nevojshëm, madje do ta konsideroja të rëndë vendosjen e pllakates me emrat e dëshmoreve turq të rënë në turqi për atdheun e tyre .

Nuk e di se si mund ta interpretoj këtë pllakatë . Kush janë këto emra…pse janë vendosur këtu, çfarë kanë bërë ata për vendin tim? Padiskutim që këta 251 dëshmore sikundër çdo jete e dhëne për atdheun duhet nderuar e kujtuar brez pas brezi, por pavarsisht solidaritetit dhe dhembshurisë ,ata martirë nuk përfaqësojne shqiptaret dhe Shqipërinë .Shqipëria nuk është Turqi e as Turqia nuk mund të jetë kurrë Shqipëri.

Përtej marrëdhenieve tona të shkelqyera politike , ne jemi miq , partnere strategjike , për disa mund të jeni dhe “mentore” por kurrë vëllezër . Vëllezerit e Shqipërisë janë shqiptaret e Kosovës ,Maqedonisë së Veriut dhe Malit të Zi , andaj nuk kemi asnjë detyrim moral,”farsfisnor” me Ju përveçse marrëdhenie të shëndosha zyrtare që dy vende sovrane mund të kenë.

© Argumentum