Serbi/ Protestat kundër dhunës shtetërore, pas festave të Pashkëve

Shëtitjet protestore të studentëve kundër diktaturës në Serbi, pas 10 ditësh demonstrimi nëpër rrugë e sheshe, përfunduan për shkak festave të Pashkëve, për të vazhduar, të martën e 18 prillit, të këtij viti.

Nëpër këto protesta dhjetëditore, studentët e shoqëruar nga sindikalistët e policisë, ushtrisë dhe të një pjese të opozitës, janë hedhur shumë akuza kundër kabinetit qeveritar të presidentit aktual Aleksandër Vuçiq, i cili me rezultatin e zgjedhjeve të fundit presidenciale, po e tregon fytyrën e vërtetë të shtetit autoritar, diktatorial dhe njëpartiak, si në kohën e regjimit të satrapit Milosheviq.

Protestat e ditëve të fundit, për dallim nga ato të parat, nëpër shumë qendra të Serbisë, shquhen për masovitet, transparencë dhe zhurmëri, të përcjella me afishe, grafite, parulla, këngë, brohoritje, fishkëllima: “Poshtë Qeveria!”, “Nuk na frikëson Vuçiqi!”,  “Stop diktaturës!”, “Të gjithë në rrugë!”, “Për një jetë më të mirë!”, “Serbia s’është shesh lojërash!”, “Shumë arsye për kryengritje!”,  “Zoti na ruajt!” etj-etj.

Organizatorët e protestave qytetare, nuk e mohojnë presionin nga zyrtarët qeveritarë, që të heqin dorë nga shëtitjet, grafitet kërcënuese, hedhja e vezëve etj, duke u ofruar peshqeshe, madje edhe duke i frikësuar me pushim nga puna, inspektime, flet-arreste, bastisje etj, ndonëse nuk ka incidente rrugore e as intervenim të policisë për prishje të rendit dhe qetësisë.

Jankoviq, Jeremiq dhe Obradoviq, ish kandidatët e mundshëm për presidentë Serbie, të cilat pësuan debakël në këtë zgjedhje, janë të vetëdijshëm se vetëm me shëtitje rrugore, nuk mund të shembet Qeveria e sostifikuar e Beogradit, por duhet ndërruar qasja ndaj protestave, me një stil tjetër, duke mos përjashtuar radikalizmin, dhunën dhe gjakderdhjen, si në kohën e demonstratave të mëdha të 5 tetorit të vitit 2000, në Serbi, të cilat përmbysën regjimin diktatorial të Milosheviqit.

Këto lëvizje të krerëve të protestave, pushteti i Vuçiqit, i vlerëson me tendencë, duke i akuzuar për sajim konfliktesh në drejtim të provokimit të zemërimit të qytetarëve, për shkak të kinse “dhunës shtetërore”, me një fjalë për t’i mbuluar humbjet në zgjedhjet e fundit presidenciale, të cilat nuk u treguan të favorshme për ata, që sot po provojnë të mbjellin erë e të korrin furtunë.

Në këtë drejtim edhe shtypi botëror, është i kursyer rreth publicitetit të këtyre protestave, duke i heshtur ato, madje edhe duke aluduar te motivuesit e tyre rusofil e lobistët shqiptarë.

Treni i fundit për të bërë diçka më serioze rreth protestave, pritet në ditën e 11- të,  të tyre, që do të organizohen pas festave të Pashkëve, në fillim të javës së tretë të muajit prill.

Muaji i festave të vezë të lustruara në Serbi, do të kalojë në një atmosferë sa gëzimi aq dhe hidhërimi, për fatin e këtij shteti, i cili po prodhon më shumë pakënaqësi se sa lumturi për qytetarët e saj, të nacionaliteteve të ndryshme, me shpresa të thyera e të zhgënjyera se ndonjëherë do të bëhet mirë në këtë vend, të zhytur në probleme, të kripur në borxhe, të regjur në dhunë dhe të katandisur në skamje.

Sevdail Hyseni