Nuk mjafton Rezart Taçi, Parma afër falimentimit
Ditët e arta kanë perënduar me kohë në Parma, sa i përket ekipit të futbollit. Epoka kur Parma shkruante historinë në futbollin italian, duket si një kujtim i largët. Tre Kupa të Italisë dhe një Super Kupë , të cilat i shtohen edhe dy Kupa UEFA, apo Kupa e Kupave të Europës dhe një Superkupë Evropiane, i përkasin së shkuarës së këtij klubi. Me pak fjalë, një e shkuar e artë, por që ka të ngjarë të përfundojë në mënyrën më të keqe të mundshme.
Rreziku i dështimit Parmës
Parma është në prag të dështimit: zgjidhja e kontratës së Antonio Cassano erdhi pas shumë muajve, duke qenë se kompania nuk iu ka paguar pagat lojtarëve. Problemi ekonomik i ka shkaktuar pasoja të qarta në fushë Parmës këtë sezon: ekipi drejtohet nga ish-lojtari dhe trajneri kombëtares italiane, Roberto Donadoni, por aktualisht është në vendin e fundit, larg nga zona e sigurisë. Megjithatë, vetëm vitin e kaluar Parma arriti kualifikimin në Europa League, por më pas nisin problemet për mos përputhje të disa procedurave që lidhen me garancitë financiare. Menaxhimi i Ghirardi ka lënë me miliona euro borxhe: pronësia e re, kryesuar nga kompania ruso-qipriote Dastraso Holding Limited, nuk ka lëvizur ende për të shpëtuar Parmën. Gjithashtu kuadri i operacionit mbetet ende i paqartë: presidenti ri i ekipit është Ermir Kodra, por bosi i vërtetë është shqiptari Rezart Taçi. Por ky i fundit nuk ka paguar ende shumat e papaguara të lojtarëve dhe klubit.
Kufiri i njoftimit formal
Parma kanë humbur tashmë lojtarët më të mirë, si Cassano dhe Paletta, dhe më 16 shkurt ka gjasa të jepet vendimi zyrtar, në qoftë se nuk do të ketë pagesa deri në atë datë. Në fakt, lojtarët kanë paralajmëruar se do të veprojnë në përputhje me rrethanat. Midis hipotezave është edhe ajo e shpërbërjes së grupit: lojtarët mund edhe të mbeten të papunë dhe në kërkim të një kontrate të re. Tifozët, megjithatë, shpresojnë se mund të arrijnë një zgjidhje si modeli i Barit, për të shmangur dështimin e mundshëm, dhe për të vazhduar që të mbeten në ligat profesionale.Ditët e arta kanë perënduar me kohë në Parma, sa i përket ekipit të futbollit. Epoka kur Parma shkruante historinë në futbollin italian, duket si një kujtim i largët. Tre Kupa të Italisë dhe një Super Kupë , të cilat i shtohen edhe dy Kupa UEFA, apo Kupa e Kupave të Europës dhe një Superkupë Evropiane, i përkasin së shkuarës së këtij klubi. Me pak fjalë, një e shkuar e artë, por që ka të ngjarë të përfundojë në mënyrën më të keqe të mundshme.
Rreziku i dështimit Parmës
Parma është në prag të dështimit: zgjidhja e kontratës së Antonio Cassano erdhi pas shumë muajve, duke qenë se kompania nuk iu ka paguar pagat lojtarëve. Problemi ekonomik i ka shkaktuar pasoja të qarta në fushë Parmës këtë sezon: ekipi drejtohet nga ish-lojtari dhe trajneri kombëtares italiane, Roberto Donadoni, por aktualisht është në vendin e fundit, larg nga zona e sigurisë. Megjithatë, vetëm vitin e kaluar Parma arriti kualifikimin në Europa League, por më pas nisin problemet për mos përputhje të disa procedurave që lidhen me garancitë financiare. Menaxhimi i Ghirardi ka lënë me miliona euro borxhe: pronësia e re, kryesuar nga kompania ruso-qipriote Dastraso Holding Limited, nuk ka lëvizur ende për të shpëtuar Parmën. Gjithashtu kuadri i operacionit mbetet ende i paqartë: presidenti ri i ekipit është Ermir Kodra, por bosi i vërtetë është shqiptari Rezart Taçi. Por ky i fundit nuk ka paguar ende shumat e papaguara të lojtarëve dhe klubit.
Kufiri i njoftimit formal
Parma kanë humbur tashmë lojtarët më të mirë, si Cassano dhe Paletta, dhe më 16 shkurt ka gjasa të jepet vendimi zyrtar, në qoftë se nuk do të ketë pagesa deri në atë datë. Në fakt, lojtarët kanë paralajmëruar se do të veprojnë në përputhje me rrethanat. Midis hipotezave është edhe ajo e shpërbërjes së grupit: lojtarët mund edhe të mbeten të papunë dhe në kërkim të një kontrate të re. Tifozët, megjithatë, shpresojnë se mund të arrijnë një zgjidhje si modeli i Barit, për të shmangur dështimin e mundshëm, dhe për të vazhduar që të mbeten në ligat profesionale.
KOHA JONË SONDAZH

