Blendi Fevziu: Pushteti i klaneve në RTSH
(Botuar me 4 nëntor 1998 në KOHA JONE)
Nga Blendi Fevziu-
Një kontradiktë e rëndë midis Drejtorit të RTSH, Klosi dhe Drejtorit të TV, Mazi e ka bërë praktikisht të pamenaxhueshëm institucionin më të madh dhe më të rëndësishëm në vend. Drejtori i Përgjithshëm Klosi me një shkresë, pa propozim të Drejtorit të TV, Mazi dhe pa aprovim të Këshillit Drejtues, ka larguar nga puna nëndrejtorin Gjoka, por ky i fundit e konsideron vendimin të jashtëligjshëm dhe nuk e njeh atë. Gjoka nuk dorëzon çelësat e zyrës së tij dhe mbi 1200 gazetarë dhe punonjës të RTV presin çdo mëngjes përfundimin e këtij dueli të padëgjuar ndonjëherë në administratën publike.
Fatkeqësisht, rasti i mësipërm nuk është vetëm një detaj i veçuar dhe kaq. Ai është shprehje e një mentaliteti, që prej më shumë se një viti po shkatërron çdo mundësi të rindërtimit të shtetit dhe funksionimit të tij. Të gjithë jemi koshientë se Shqipëria e pas Marsit ’97 kishte si prioritet të parë dhe kryesor ndërtimin e institucioneve shtetërore dhe forcimin e tyre. Ky objektiv që i dha PS më shumë se 70 % të votave të Shqiptarëve, duket se ka falimentuar, duke e futur vendin në një amulli të plotë ose në prag të saj.
Klanet, lobet partiake, kontrabandistët dhe farefisnitë, kanë zënë peng ligjin dhe tempujt e tij. Gjykata është zëvendësuar nga vetëgjyqësia, policia nga kallashnikovi ilegal, ndërsa zyrat e shtetit po shihen gjithnjë e më shumë si kopshte private, ku poseduesit e tyre vjelin jo rrallë të ardhura të majme. Thënia “në Shqipëri nuk ka shtet” e përsëritur me dhimbje dhe me dozë të ndjeshme fataliteti, po dëgjohet gjithnjë e më shumë në këtë vend. Pushteti i klaneve duhet t’ia lërë vendin pushtetit të ligjit, dhe ky është shansi i vetëm dhe i fundit për çiftin Majko -Meta, nëse duan të kenë sukses.
Rasti Klosi – Gjoka është shembulli më i mirë për ta ilustruar impotencën e shtetit, dhe marrjen peng të institucioneve nga interesa meskine klanore. Asnjë drejtues nuk mund të largojë një punonjës thjesht sepse do apo se i duket pa vlerë. Në çdo vend të botës ky do të ishte një skandal dhe sindikata do të kishte bërë mjaft zhurmë. Nëse një njeri është i aftë apo jo; nëse duhet të rrijë apo të ikë, këtë ka ligje dhe procedura që e përcaktojnë. Nëse këto injorohen, për t’ju lënë vend vullneteve personale dhe interesave klanore, Shqipëria shpejt nuk do të jetë më Shqipëri.