Mesazhi i Ismail Kadare për Vlorën

(Botuar me 15 Prill 1997 në KOHA JONE)

Mesazhi i Ismail Kadare për Vlorën

Vlorë – Shkrimtari i njohur shqiptar Ismail Kadare, i prekur nga tragjedia e 28 marsit në Otranto, i është drejtuar me një mesazh ditët e fundit popullit të Vlorës. Kadare ka dërguar në qytetin e viktimave një buqetë me 79 lule, ku shkruhej:

“Me dhimbje Ismail Kadare”. Buqeta me lulet e Kadaresë u hodh në det mes buqetave të tjera të familjarëve dhe qytetarëve të Vlorës, kurse buqeta tjetër iu shpërnda si mesazh paqeje vlonjatëve në një miting.

Në mesazhin e dërguar Kadare shkruan:

“Popull hero i Vlorës, tragjedia që ndodhi në detin Adriatik është nga më të dhimbshmet tragjedi që mund të përfytyrohen. Nuk ka shqiptar në botë që të mos ketë ndjerë dhimbje të thellë, që të mos ketë qenë pranë popullit të Vlorës në këto orë të vështira për vlonjatët. Ishte një kurban i rëndë që pagoi Vlora. Në historinë e gjatë të Shqipërisë, ky qytet ka pësuar shumë dhimbje të thella dhe ndaj ka qenë gjithmonë i shquar se dhimbja e tij ka qenë e lidhur me fatet e këtij populli. Në këto çaste tepër të rënda për popullin e Vlorës, megjithatë shpresojnë se nuk do të ngatërrojnë këtë tragjedi me marrëdhëniet e Shqipërisë me Europën. Ndihma e shteteve të Europës për Shqipërinë është një shenjë respekti për popullin tonë, një shenjë përkujdesje. Për të marrë këtë vendim nuk ka qenë e lehtë. Është bërë presion nga i gjithë opinioni publik botëror që Shqipëria të mos lihet në baltë. Ky presion i bërë nga intelektualë në të gjithë botën si shkrimtarë, filozofë, personalitete të kulturës dhe të politikës luajti një rol të madh që vendimi të ishte i ngutshëm, përndryshe Shqipëria mund të mbetej një popull i braktisur nga bota. Vendimi i shpejtë, tregoi se Europa e çmon popullin shqiptar. Në shumë ambiente u shfaq një lloj xhelozie për Shqipërinë në kuptimin që Europa u interesua shumë më shpejt se sa për popujt e tjerë. Kjo ndihmë e Europës është angazhimi i saj për një ndihmë shumë më të madhe në të ardhmen. Ajo do të jetë shumë efikase për Shqipërinë, për ta nxjerrë atë nga mjerimi. Prandaj duke u kthyer te tragjedia që ndodhi të mos e ngatërrojmë ndihmën e Europës me të. Ai faj ose gabim u krye nga një grup i kufizuar njerëzish, sa mund të jetë një ekuipazh i një anije, dhe s’ka pse të ngatërrohet as Italia dhe as Europa. Italia ka premtuar se do t’i dënojë fajtorët nëse do të konstatohen. Nënat dhe motrat vlonjate, familjarët dhe të afërmit kanë të drejtë të dëshpërohen se dhimbja e tyre është e pariparueshme. Nga ana tjetër, dëshiroj të kujtoj se kjo dramë ndodhi pikërisht kur Këshilli i Sigurimit ishte mbledhur për të diskutuar dërgimin ose jo të ndihmave në Shqipëri. Pikërisht në këtë moment erdhi lajmi i gjëmës. Kjo mandatë e shpejtoi marrjen e vendimit. Kjo do të thotë se viktimat, që janë më shumë gra e foshnje u bënë martirë të kombit shqiptar dhe ata si të tillë do të nderohen. Vlora, bashkë me dhimbjen do të ketë të drejtën të kujtojë se në këto çaste të rënda ishin njerëzit e saj që u flijuan. Për hir të kësaj le të afrohemi me njëri-tjetrin, si i afron njerëzit fatkeqësia. Në Shqipëri nuk ka luftë civile, as luftë etnike, nuk ka luftë Veri-Jug. Në Shqipëri ka një përpjekje për të bërë një Shqipëri akoma më të mirë. Në emër të kësaj, shqiptarët duhet të kuptohen patjetër me njëri-tjetrin sepse nuk kanë qëllime të kundërta por vetëm keqkuptime. Kur qëllimi është i njëjtë, keqkuptimet marrin rrugë. Shqipëria i ka të gjitha shanset që të ecë përpara dhe të kthehet nga një vend i mallkuar si duan ta paraqesin disa, në një vend të bekuar. Me zemër të lënduar përmes miqve të mi në Vlorë, ju dërgoj dy buqeta me lule, njërën ta hidhni në det në kujtim të viktimave dhe tjetra një mesazh paqeje për ju të dashur vlonjatë.

Ismail Kadare, prill 1997