Alarmi nga ndotja plastike, pas 20 vitesh shumica e çifteve rrezikojnë të mos kenë fëmijë

Margaret Atwood e kishte parashikuar këtë 36 vjet më parë, kur botoi në Kanada romanin The Handmaid’s Tale. Në një të ardhme shumica e burrave do të jenë sterile dhe pothuajse të gjitha gratë nuk do të mund të lindin një fëmijë. Pak “kandidatë” për shtatzëninë, do të bëhen shërbëtore të meshkujve të pushtetit elitë që do të riprodhohen përmes një zëvendësimi “natyral”. Më të pafat do të jenë skllevërit e përbashkët në “kolonitë e të varfërve”. Libri i bukur është bërë një “domosdoshmëri” e feminizmit të ri. Na kujton se ku kemi arritur dhe sa mund të humbasim. Gjithashtu edhe për faktin se kjo e ardhme, të paktën në një nivel riprodhues, është gjithçka përveç joreale. Një emergjencë pandemike e ndryshme, por jo më pak e rrezikshme, kërcënon speciet njerëzore, nëse nuk nxitojmë të marrim masa.

Alarmi nga Shtetet e Bashkuara: kimikatet në plastikë po shkaktojnë rënie të pjellorisë dhe anomali të rënda fizike në fetuse. Kjo ka ndodhur për disa kohë te kafshët dhe tani fillon “numërimi mbrapsht” për kolapsin tjetër demografik në speciet njerëzore për shkak të kushteve të mjedisit. Sfidë edhe për Bashkimin Europian.

Eseja më e fundit nga amerikanja Shanna H. Sëan, Count Down, demonstron – me të dhëna shkencore dhe analiza – se si plastikat kimike po shkaktojnë një rënie drastike të pjellorisë. Epidemiologu në Qendrën Mjekësore Mount Sinai në New York katër vjet më parë ishte bashkëautor i një studimi që zbuloi se si numri i spermatozoideve të një njeriu mesatar perëndimor, midis 1973 dhe 2011, kishte rënë me 59%. Një «Spermageddon», i identifikuar tashmë te kafshët, i shkaktuar nga prania e përçuesve endokrinë që vijnë nga plastika, u gjet në qelizat njerëzore. Kimikatet gjenden gjithashtu në kordonin e kërthizës. Nëntitulli i esesë, duke ndjekur atë hulumtim, është shumë i qartë: “Si bota moderne po kërcënon numrin e spermatozoideve, duke ndryshuar zhvillimin riprodhues të meshkujve dhe femrave dhe duke rrezikuar të ardhmen e specieve njerëzore”.

Anomalitë gjenitale

Jo vetëm që numri i spermatozoideve është zvogëluar, por të sapolindurit po zhvillojnë anomali gjenitale gjithnjë e më shpesh dhe te gratë e rritura ka një incidencë më të lartë të aborteve spontane.

“Këto janë çështje për të cilat njerëzit nuk duan të flasin”, tha Swan në një intervistë për The Guardian, por që mund të ketë pasoja serioze në të ardhmen demografike të planetit dhe mbi vetë mbijetesën njerëzore.

“Me këtë ritëm, nga 2045 shumica e çifteve do të duhet të përdorin teknikat ndihmëse të shtatzënisë për të pasur fëmijë. Për më tepër, ka prova të qarta se rreziku i abortit po rritet gjithashtu në të gjitha moshat”.

Përçarësit endokrine

Substancat më të rrezikshme janë ato që mund të ndërhyjnë ose imitojnë hormonet seksuale të trupit, të tilla si testosteroni dhe estrogjeni sepse ato “mashtrojnë” trupin duke besuar se nuk ka më nevojë për ti prodhuar në mënyrë të natyrshme ato hormone. Phthalates, të përdorura për të bërë plastikë të butë dhe fleksibël, janë shkaktarët kryesorë.

Ato ulin prodhimin e spermës tek burrat ndërsa ulin epshin dhe rrisin rrezikun e aborteve ose lindjeve të parakohshme tek gratë.

Ato përdoren gjithashtu për prodhimin, përpunimin dhe paketimin e ushqimit. Bisfenoli i përdorur për të forcuar plastikën, i cili gjendet në shishet plastike apo ambalazhet e tjera që janë në kontakt me ushqimet, është një tjetër shkaktar.

Duke imituar estrogjenin, është veçanërisht i rrezikshëm për pjellorinë e grave. Substanca të tjera të rrezikshme janë pesticidet të tilla si atrazina dhe disa retardantë të flakës së bromuar.

Ekspozimi i fetuseve

Rreziku më i madh është në fazën e formimit të fetusit. Përçarësit endokrinë mund të arrijnë qelizat embrionale nga të cilat do të formohen vezët në një fetus femër, të cilat më pas duhet të lejojnë që gruaja e ardhshme të lindë fëmijë.

Nga ana tjetër, në fetuset meshkuj, ato mund të shkaktojnë anomali fizike, të cilat janë gjithnjë e më të zakonshme sot. Distanca anogjenitale (AGD) është një nga faktorët që na lejon të identifikojmë anomalitë e shkaktuara nga këto kimikate, sipas Swan.

“Kjo tregon sasinë e androgjeneve (hormone seksuale mashkullore) ndaj të cilave një fëmijë u ekspozua gjatë fazave të hershme të shtatzënisë. Nëse do ta matnim për secilin të porsalindur, do të dinim se cila do të jetë pjelloria e tyre në të ardhmen. AGD më të shkurtër te meshkujt dhe AGD më të gjatë te femrat tregojnë më pak sukses në riprodhim, ‘thotë studiuesi.

Në tetor, nënkryetari i Komisionit të BE, Frans Timmermans, njoftoi ndërprerjen e produkteve të konsumit të agjentëve që ndërhyjnë në sistemin hormonal si phthalate dhe bisphenols, dhesubstanca të qëndrueshme të tilla si polifluoro-alkil ose PFAS që shkaktojnë anomali.

Studimi Italian dhe çështja Veneto

Një studim nga Shoqëria Andrology regjistroi një ulje të përgjithshme të numrit të spermatozoideve me rreth 30% krahasuar me 25 vjet më parë.

“Nëse androgjeni mungon tek njerëzit, gjatë fazës së zhvillimit embrional, distanca anogjenitale zvogëlohet, shpjegon ish-presidenti Carlo Foresta, profesor i endokrinologjisë në Universitetin e Padovës.

“Studimi ynë zbuloi se aty ku përqendrimi I PFAS (substancave polifluoro-alkil) është më i lartë, si në Veneto, distanca në të njëzetat zvogëlohet, si dhe vëllimi i testikujve dhe gjatësia e penisit “.

Anomalitë gjenitale paraqiten, madje edhe më qartë, në disa lloje kafshësh, në zona shumë të ndotura.

Si peniset jashtëzakonisht të vegjël te aligatorët, vidrat dhe vizonët. Po ashtu te peshqit, bretkosat dhe breshkat me organe mashkullore dhe femërore. Dhe te arinjtë polarë me modifikime strukturore të sistemit riprodhues.

Rregullorja Evropiane REACH

Në Evropë, janë ndërmarrë disa hapa për të ndaluar përçarësit endokrinë, me rregulloren REACH 2006, të cilën Komisioni tani dëshiron ta përditësojë: ajo siguron (në letër) kufizime të rrepta dhe kufizime në përdorimin e përçuesve endokrin.

“Megjithatë, thotë Ministria e Shëndetësisë, ende nuk ka kritere të përbashkëta në nivelin ndërkombëtar dhe evropian që lejojnë identifikimin e tyre”.

Studimet tregojnë se kostot vjetore të shëndetit nga përçarësit endokrinë arrijnë në 163 miliardë euro.

Në tetor, nënkryetari i Komisionit të BE, Frans Timmermans, njoftoi heqjen nga përdorimi të produkteve të konsumit të agjentëve me veti që ndërhyjnë në sistemin hormonal si phthalates dhe bisfenol dhe substanca të qëndrueshme të tilla si Pfas. Miratimi i kritereve të përbashkëta për të identifikuar substancat prishëse endokrine pritet deri në fund të vitit. Si t’i shmangim ndërkohë?

New York Times këshillon që të mos ngrohet ushqimi në enë plastike dhe të shmangen pesticidet, duhani, pluhuri, aromatizuesit e ajrit, perdet e dushit prej plastike.