Cili është vendimi që do të marrë BE ndaj Italisë, si pasojë e koronavirusit?!

Ndërsa koronavirusi po përhapet në të gjithë kontinentin, zyrtarët e Bashkimit Europian kanë filluar të hartojnë plane se si mund të  dalin nga kjo gjendje. Me një  numër vdekjesh gjithnjë  e në  rritje, dhe masa tepër të  forta kufizuese, ekonomia e Bashkimit Europian duket se do të  pësojë një  goditje të  fortë .

Gjermania, ekonomia më e madhe dhe ajo që ka shpallur stimulin më të madh fiscal. Javën e kaluar, drejtuesit e bllokut i kërkuan presidentit të këshillit të tyre Charles Michel dhe shefit të komisionit Ursula von der Leyen të fillojnë të hartojnë një plan për rindërtimin që do të përfshinte “investime të pashembullta”.

Spanja po bën presion për një program masiv të shpenzimeve publike, të financuar nga emetimi i borxhit të përbashkët. Gjermanët janë të vendosur të shmangin të ashtuquajturat koronabël dhe duan të përdorin fondin e shpëtimit të zonës euro në vend. Franca është duke inkuadruar planin e saj për një fond të rikuperimit të përkohshëm, të financuar gjithashtu nga bono të përbashkëta, si një kompromis i mundshëm.

Ai që  ende nuk dihet është  fati i Italisë.

Ekonomia e tretë më e madhe e BE-së kishte perspektivën më të dobët dhe financat më të rrezikshme publike përpara se të goditej virusi. Tashmë , vendi ka pësuar edhe numrin më të lartë të vdekjeve duke bërë të mundur që  motori industrial në Milano të mbyllet për më shumë se tre javë .

Ndërsa zyrtarët në Bruksel, Paris dhe Berlin flasin për rindërtimin e ekonomisë europiane, parashikimet për Italinë  ende janë në ujra të  trazuar. Qeveria në Romë tashmë është e mbështetur në Bankën Qendrore Europiane për sa i përket financave të  saj dhe vlerësimet konservatore sugjerojnë se borxhi pritet të jetë më shumë se 150% e PBB-së deri në kohën e shpërthimit. Rindërtimi i saj do të kërkojë  miliarda euro duke testuar njëkohësisht aftësinë e BE-së për të ndihmuar vendet në nevojë.

Diskutimet në lidhje me planifikimin e rimëkëmbjes janë ende në një fazë të hershme nëpër institucione si Komisioni Europian, por diskutimet midis qeverive deri më tani nënvizojnë se sa e vështirë do të jetë arritja e një plan veprimi që vendet anëtare të jenë në gjendje të bien dakord.

Nga njëra anë, natyra e pandemisë do të thotë se të gjitha vendet e BE-së janë goditur pa përjashtim dhe askush nuk është fajtor. Ata të gjithë do të pësojnë një recesion të rëndë, rritje të  numrit të  papunësisë , industri të paralizuara dhe një borxh shumë më të lartë. Kjo është një arsye pse përgjigja fillestare ishte kaq vendimtare: rregullat e deficitit të BE u pezulluan, Gjermania nisi një program masiv stimulimi dhe BQE vendosi 750 miliardë euro blerje të bonove për të stabilizuar tregjet.

Në përpjekje për të kapërcyer këtë hendek, Franca propozoi krijimin e një fondi të përkohshëm të rimëkëmbjes ekonomike, i cili do të kandidonte për pesë deri në 10 vjet në mënyrë specifike për të mbështetur vendet, pas përfundimit të pandemisë.  Të tjerët kanë sugjeruar përdorimin e buxhetit afatgjatë të BE-së, mjetin kryesor të transferimeve të drejtpërdrejta fiskale nga vendet më të pasura në vendet më të varfëra, i cili është gati për rinegociim këtë vit.
Me një tavan rreth 1% të PBB-së për periudhën e tij shtatë vjeçare, dhe shumica e fondeve të tij u kanalizohen fermerëve dhe projekteve të infrastrukturës, buxheti i BE-së sikurse paraqitet nuk është i mjaftueshëm për të frenuar një recesion.
Ministri i Financave Olaf Scholz tashmë është duke përgatitur publikun gjerman për të ndihmuar vendet si Italia në afat të shkurtër me linja kredie nga fondi i shpëtimit të zonës euro. Sipas tij, këto kredi duhet të vijnë pa llojin e kushteve që shoqëruan shpëtimin e mëparshëm.
“Kjo ndihmë duhet të vijë menjëherë dhe shpejt,” tha ai.
Gjermanët kanë sinjalizuar që fondi i shpëtimit të zonës euro duhet të përdoret gjithashtu për mbështetje afatgjata dhe jo për ndonjë  nga strukturat e reja që  partnerë t e tyre propozojnë .

/SCAN