Strategjia e gjurmimit, si e frenoi Singapori koronavirusin

Kur zërat për një virus misterioz të frymëmarrjes filluan të qarkullojnë në Kinë në fillim të vitit, Singapori u vu shpejt në lëvizje. Ishte një nga vendet e para që ndaloi të gjithë udhëtarët nga Kina kontinentale, duke filluar nga fundi i janarit.

Një komb me 5.7 milion banorë, zhvilloi me shpejtësi aftësinë për të testuar më shumë se 2,000 njerëz në ditë për koronavirusin. Ndërsa, ne Uashington, një nga vendet më të fuqishme në Shtetet e Bashkuara, laboratorët publikë synojnë të përpunojnë 400 mostra në ditë.

Në Singapor ekipeve mjekësore iu jepen dy orë kohë për të zbuluar detajet e para, se si pacientët kanë kontraktuar koronavirusin dhe cilët njerëz mund të infektojnë.

A kanë udhëtuar jashtë vendit? A kanë ata lidhje me një nga pesë grupet e infektuar, të identifikuar në të gjithë qytetin-shtet? A kanë kollitur përballë dikujt në rrugë? Kush janë miqtë dhe familja e tyre, miqtë me të cilët pijnë në bar dhe partnerët në lutje?

Ndërsa kombet perëndimore luftojnë me përhapjen e shpejtë të koronavirusit, strategjia e Singaporit, e lëvizjes së shpejtë për të gjetur dhe testuar raste të dyshuara, siguron një model për frenimin e epidemisë, edhe nëse nuk mund të ndalë plotësisht infeksionet.

Në Singapor, detajet se ku pacientët jetojnë, punojnë dhe luajnë janë nxjerrë shpejt në internet, duke u mundësuar të tjerëve të mbrohen. Kontaktet e ngushta të pacientëve janë në karantinë për të kufizuar përhapjen. Qeveria forcoi më tej kufijtë këtë javë, për t’u mbrojtur kundër një valë të re infeksionesh të importuara.

Me punë të detajuar prej detektivësh, gjurmuesit e kontakteve gjetën, ndër të tjera, një grup këngëtarësh të cilët thërrisnin dhe shpërndanin spërkla së bashku, duke përhapur virusin në familjet e tyre dhe më pas në një palestër dhe një kishë, duke formuar kështu përqendrimin më të madh të rasteve në Singapor.

“Ne duam të qëndrojmë një ose dy hapa përpara virusit,” tha Vernon Lee, drejtori i sektorit të sëmundjeve ngjitëse në Ministrinë e Shëndetësisë në Singapor. “Nëse ndjek virusin, gjithmonë do të jesh pas kurbës”.

Sipas New York Times, ndërhyrja e hershme është thelbësore. Kështu janë edhe ndjekja e vrullshme, zbatimi i karantinave dhe distancimi i përpiktë social, të gjitha të koordinuara nga një udhëheqje e gatshme të veprojë shpejt dhe të jetë transparente.

Disa nga këto mësime janë shumë vonë për Shtetet e Bashkuara dhe Evropën, ku viriusi po përhapet pasi disa qeveri kanë vonuar mes debateve për reagimin e tyre.

Po ashtu, sistemet vigjilente të monitorimit në Singapor, u ndërtuan me vite, pas dështimeve të tyre për të ndaluar një shpërthim të rrezikshëm, SARS, 17 vjet më parë.

I pasur dhe plot rregull, Singapori ka shpenzuar vite të tëra duke ndërtuar një sistem të shëndetit publik, që përfshin klinika të përcaktuara për epidemitë dhe mesazhe zyrtare, duke i bërë thirrje publikut të lajë duart ose të teshtijë në shami gjatë sezonit të gripit.

“Gjatë kohës së paqes, ne planifikojmë për epidemi si kjo”, tha Znj Kurupatham.

“Deri kur ndodhën Italia, Koreja dhe Irani, Singapori ishte më i keqi vend, jashtë Kinës,” tha Linfa Uang, drejtoreshë e programit të shfaqjes së sëmundjeve infektive në Shkollën Mjekësore të Universitetit Duke në Singapor. “Pse nuk ndiheshim ashtu? Sepse qeveria është shumë transparente dhe sepse ai numër do të thotë që ne jemi shumë efektivë në gjurmimin dhe izolimin e çdo rasti”.

Që nga e marta në mbrëmje, Singapori kishte 266 raste të konfirmuara dhe nuk ka regjistruar vdekje. Vetëm një pjesë janë mistere, të palidhur me udhëtimet e huaja të kohëve të fundit ose grupimet lokale të identifikuara më parë, të cilat përfshijnë kishat dhe një darkë private.