Futboll në radio

Mua më qëlloi ta bëjë në repartin e mbrojtjes kundër-ajrore të Tiranës.

Nuk duheshin lënë avionët armiq të bombardonin ta zemë bashkinë e Tiranës, stolat e Parkut të liqenit, tregun e peshkut, sidomos Kullën e Sahatit si një nga mrekullitë e njerëzimit.

Në repart kishte edhe ushtarë të rregullt që na shihnin me miqësi dhe admirim sepse ne kishim sipas tyre arsimim të lartë. Ne i donim shumë se kishin një dlirësi shpirti që nuk e bën më nëna.

Midis ushtarëve ishte edhe Toma. Një djalosh, shpirt njeriu, i bardhë si bora, buçko, që ishte gati për çdo shërbim thjesht për të na hequr vështirësitë e zborrit.

Gjithë ditën pas stërvitjes mbi topa me tyta të gjata drejtuar nga qielli, flisnim për sport, luanin shah, ose me letra, lexonim.

Pasi linim topat, flisnim për topin.

Toma ishte i pasionuar pas futbollit. Dinte cdo gjë në hollësi dhe në detaje. Ne e ngacmonim për të gjetur ndonjë boshllik në dijet e tij për kampionatin shqiptar të futbollit, por ishte e pamundur.

O Tom! Po Lin Shllaku cfarë numri ka mbajt në fanellë? Numrin 6, he burrë – ja priste Toma.
O Tom, po Kalluci? Numrin 7 he burrë, e thjeshtë fare!
O Tom! Kush u dëmtua në ndeshjen me Gjermaninë? Teodor Vaso, që asht korçar, po lun me Partizanin – ja priste Toma.

O Tomë, o yll, ku i ke mësuar të gjitha këto?
Ndjek në fshat të gjitha transmetimet në radio, atje i mësoj, thoshte Toma kokëulur, dhe pastaj e du futbollin.

Toma ishte miku ynë më i mirë.

Të dielave kishim të drejtë të shkonim në shtëpi. Dhe shumë prej nesh përfitonin për të shkuar në stadium për të parë ndeshjet e futbollit.

Një ditë ftuam edhe Tomën të vinte me ne. Ai e kishte merituar, aq shumë e njihte futbollin.

Hymë në stadium nga porta e tribunave karshi. Fusha e blertë u shfaq përpara nesh.

Ndjemë një : Ahhhh! – të zgjatur.

Toma ishte mekur, zbehur, gati po rrëzohej, sytë e zinj i ishin hapur si dy topa të mëdhenj :

Pse me bar qenka fusha? – pyeti Toma i mirë.

Pse Tomë, si?

Kujtoja se kishte qenë me asfalt e burrë – tha Toma.

Si?

Nuk kam qenë kurrë në stadium. Asht hera e parë.

Gjithçka e kam mësuar për futbollin në radio, por ata spikerat kan harru me thanë se fusha asht me bar…

E përqafuam me dashuri, e kapëm për dore dhe u ulëm në shkallare duke ndjekur ndeshjen.