Luftën do ta fitojmë me këto që na ndodhen

Nga Astrit Patozi –

Meqë tani qenkemi në luftë, dikush mendon se duhet patjetër të sillemi si gjermanët, francezët, anglezët dhe kështu me radhë e me radhë. (Me italianët nuk para kemi qejf të krahasohemi këto ditë, sepse ata po e vuajnë shumë më tepër se të tjerët betejën me sëmundjen). Me argumentin se edhe ata po kalojnë të njëjtën gjëndje, ndaj edhe nuk kemi pse të jemi të ndryshëm.
Jo more! Pse kaq e thjeshtë qenka? Të kishte qenë tamam ashtu, ne na takonte të organizonim manifestime për mirëseardhjen e virusit në të gjitha pikat kufitare. Sepse ku ta gjenim të vinte ajo ditë.
Mos kujtoni se ka mbërritur komunizmi në botë, por është thjesht një gjëndje e përkohshme pandemie. E cila do të kalojë shpejt a vonë dhe gjithkush do të ndjekë fatin e vet, aty ku e gjeti apo e la koronavirusi, por jo duke e filluar nga e para. Se mos pretendojë ndonjëri që kur të shpëtojmë nga epidemia nuk do të ketë më të pasur dhe të varfër, shtete të fuqishme dhe të dobëta, por do të bëhemi të gjithë njësoj.
Ndaj edhe injorojini këto moralizime bajate, por vijoni të jetoni si shqiptarë, me të gjitha të mirat dhe të këqijat tona, vetëm mos dilni nga shtëpia! Dhe për këtë arsye, lexoni dhe dëgjoni më shumë se çfarë bëjnë të tjerët, i cili është edhe përfitimi më i madh që na vjen nga karantina.
Mos u shqetësoni fare nga kryqëzimi i zjarrit politik, si në kohë ditësh të zakonshme, sepse sot ata, që po kacafyten janë edhe më pak të parrezikshëm për njëri-tjetrin, për vendin, po se po. Ngaqë edhe ata janë të mbyllur si të gjithë. Është e thjeshtë, nëse në paqe nuk kemi qenë si të tjerët, mos prit që këtë çështje ta zgjidhë lufta.
Ndaj edhe mos kini asnjë merak për polemikat e ashpra dhe për debatet e pakuptimta për çdo vend tjetër në këtë kohë qameti për planetin.
Shani sa të mundeni qeverinë, madje edhe për gjërat, që mund t’i ketë bërë mirë, vetëm mos dilni nga shtëpia! Trajtojeni si Nastradini, që e rrihte gruan paradhënie, sapo zgjohej në mëngjes, se ishte i sigurt që ajo do ta meritonte më vonë drurin. Edhe në mos bëftë ndonjë paudhësi në të ardhmen, ngaqë është kjo frika e virusit nëpër këmbë, ka kryer plot gabime në të shkuarën, për të cilat nuk është ndëshkuar.
Ankohuni dhe talluni me çdo propozim që vjen nga opozita, edhe kur ato i miratoni vetë pas disa orësh, vetëm mos dilni nga shtëpia! Quajeni si bekim nga perëndia fatin që na goditi ky kryeministër dhe drejtojini tytat nga kundërshtari, që nuk po ju lë të qetë të punoni siç duhet, vetëm mos dilni nga shtëpia! Të mos harrojmë se shqiptarët kanë përballuar epidemi shumë të rënda edhe kur nuk kanë pasur shtet dhe qeveri fare, por kjo është temë tjetër.
Kërkoni të kthehemi në një regjim monist si Kina, që mbylli me darë të hekurt provinca të tëra disafish sa Shqipëria, apo të bëhemi si Anglia, që e ka ndarë mendjen ta lërë të lirë virusin të livadhisë mbi grinjën e vet, vetëm mos dilni nga shtëpia! Tek e fundit, çfarë po humbni që e kërkoni?
Vini kushte të forta për qeverinë se duhet të kompensohemi si gjermanë për çdo humbje, që mund të na shkaktohet pas 30 vjetësh nga rënia e ekonomisë, qysh në ditën e tretë të karantinës, vetëm mos dilni nga shtëpia! Sepse, megjithëse nuk janë shqiptarë, edhe vetë gjermanët po mbyllen në shtëpitë e tyre.
Ankohuni për mushkëritë tuaja që nuk janë mësuar me ajër kaq të pastër, që vjen nga mungesa e makinave, qahuni sa të doni nga monotonia apo monogamia e jetës së mbyllur në një dhomë, vetëm mos dilni nga shtëpia!
Zemërohuni me gazetarët apo mediat, ngaqë mendoni se iu shtojnë panikun, dhe revoltohuni po ashtu nga masat e qeverisë për kufizimin e tyre, sepse gjykoni se ju pengojnë të informoheni, vetëm mos dilni nga shtëpia!
Bëni gjithë ditën humor me batuta, meme, anekdota dhe me video komike të huaja apo shqiptare, madje vini kujën për mungesën e pajisjeve mjekësore në spitale, megjithëse e keni biznes privat importimin e tyre, vetëm mos dilni nga shtëpia! Sepse nuk nuk është shaka, por luftë. Mund të bësh humor, por nuk mund të tallesh.
Dhe po nuk dolëm nga shtëpia, ndoshta nuk do të na vijë dita kurrë që të paraqitemi në spitale me kollë të thatë e me temperaturë, që pastaj dikush prej nesh të mashtrojë mjekët, si askund tjetër, për shkak të keqkuptimit se sëmundja është turp. Më kujtohet Spartak Ngjela që thonte dikur se “ne shqiptarët, jemi populli më i mirë në botë, por kemi një të keqe, se gënjejmë avokatin dhe pastaj duam të fitojmë gjyqin”.
Ajo që kemi në dorë sot është vetëm të ruhemi sa të mundemi dhe të presim ditën e çlirimit, e cila nuk do të na vijë, as nga fuqia dhe as nga sakrifica jonë, por nga të tjerët më të fortë e më të përgatitur, që po e vuajnë njësoj si ne këtë flamë.
Në këtë luftë të madhe botërore, për shkak se jemi më të dobët dhe për rrjedhojë më të pambrojtur, na është caktuar detyra më e lehtë, thjesht të mbijetojmë, duke mos u sëmurur të gjithë njëherësh.
Nuk është aspak një fjalë goje, por nuk di të ketë gjë më thjeshtë për të bërë në një luftë, se sa të mos dalësh nga shtëpia. Kam shumë besim se do t’ia dalim, ndoshta sepse është e vetmja mundësi. Sigurisht, me këto që kemi.