“Pushteti që rrëzoi Republikën dhe nëpërkëmbi qytetarin”

Nga Ardit Gjinali –

Pushteti është në këmbë kurse Republika është rrëzuar; e tilla e rrëzuar nga turravrapi i pambarimtë i pushtetit për të kapur shtetin duke e hedhur tutje thelbin e ekzistencës së një sistemi shtetëror republikan parlamentar i bazuar në ndarjen e qartë të pushteteve dhe me një Parlament funksional, gjithashtu. Pushteti e ndjente shumë ngushtë mantelin e shtetit për supet e tij politike që duhet të shtriheshin gjatë e gjerë për të realizuar krahë-marrjen e të tillit; në fakt, pushteti synonte të uzurponte gjithçka dhe në fakt përmbushi djallëzisht synimet e zeza të kapjes së shumëçkaje duke sulmuar pambarimisht atë diçkanë institucionale që nuk ishte gllabëruar nga grykësia politike e pushtetit të ushtruar keq nga keqqeverisja. Sërish…keqqeverisja përmes përdorimit të përdhunshëm të instrumentave të pushtetit të njehsuar me shtetin vijon të njëjtën praktikë në mendësinë të partisë dhe pushtetit të njehsuar me shtetin;- veprimi institucional i organeve kinse të pavarura nga pushteti ekzekutiv ndërmerret pas kushtrimit mediatik që kumbon nga zyrat e partisë …e tilla që është pushteti dhe shteti.
Realiteti i sotëm politik nuk është një rastësi e kombinuar nga rrethana të atykëtushme që ndikuan në formësimin e një monstrumi politik dhe institucional të njehsuar në një logo politike dhe në një emër politik, gjithashtu……..i tilli ishte një projekt i ushtruar në hapa ;- që nisi me fitoren e pushtetit përmes një proçesi zgjedhor demokratik –vijoi me tjetërsimin dhe rrëmbimin e vullnetit qytetar për të mbajtur pushtetin dhe po bitiset në ditët autokratike që po jetojmë, në të tillat ku po shohim errësirën shoqërore që është dëshmia e Republike me trup të sëmurë nga metastazat e pushtetit që kanë depërtuar në të tillin. Sot jetojmë në një Republikë që nuk ka një përcaktor emërtues ; e tilla shërben si emërtim mbi muret e institucioneve që janë shurdhëria tipike e zërit të qytetarit që nuk dëgjohet, por dhe nuk shikohet….errësira e shkaktuar nga pushteti i ushtruar keq ka verbuar gjithashtu shikimin e sejmenëve të pushtetit kurse zëri i qytetarit ngjason me oshëtimën në veshët e ndërgjegje-prishurve që kanë braktisur misionin dhe angazhimet…..pikërisht ndaj shoqërisë dhe qytetarit.
Qytetari durim-madh dhe me halle më të mëdha se durimi është shikuesi dhe vështruesi i paradës qeverisëse të standarteve….të tillët që nuk janë të njëjtë për qytetarin dhe për të përkëdhekurit nga dora e pushtetit që ndjejnë aferimin qeveritar në yxhymin e tyre drejt paligjshmërisë së çerifikuar dhe përfitimit nga e tilla, gjithashtu. Qytetari përjeton dhe përballet me ortekun e pamundësive të një jete të vështirë të shkaktuar nga keqqeverisja, harresa, tallja, të konsideruarit e të njëjtit si numërori frymor dhe statistikor; – mundësia e vetme për qytetarin është që të shndërrohet në bordero-firmosësin e pushtetit ..përmes së tillës, keq-pushteti rreket ti rrëmbejë shpirtin e reagimit duke i blerë heshtjen ndaj padrejtësisë shoqërore të dëshmuar në barazi të munguar të shanseve për secilin.
Nuk është një kronikë, përmbledhje, pasqyrim i shkurtër, por është realiteti i Republikës së rrëzuar….e tilla që duhet ringritur përmes një vizioni të qartë që do të materializohet përmes një ndryshimi të madh . 25 Prilli nuk është dita dhe data që thërret për ndryshimin e pushtetit politik përmes fuqisë së votës…..25 Prilli është fillimi i një periudhe të re që do të rikthente Republikën, normalizonte shtetin dhe të mundësonte qeverisjen normale të vendit përmes një qeverie dhe Kryeministri normal, gjithashtu. Vendi ka nevojë për një Republikë normale të ndërtuar mbi një qeverisje të dalë nga zgjedhje të gjithëpranuara dhe demokratike. K oha për një ndryshim të madh të realizuar përmes një bashkimi të madh dhe për të jetësuar shpresën e re është tani! Bashkë sepse ka ende shpresë….