Shkak për rrëzimin e avionit rus bëhet një bombë.
Shkak për rrëzimin e avionit rus bëhet një bombë. Diskutimi për shkakun e rrëzimit të avionit rus me pasagjerë në Sinai nxjerr në pah problemet e thella të komunikimit të Perëndimit me rusët, mendon Ingo Mannteufel.
Sqarim objektiv apo instrumentalizim?
Në fakt nuk është asgjë e jashtëzakonshme, që autoritetet e sigurisë t'i lënë vetes dy javë kohë për të sqaruar në qetësi shkakun e një fatkeqësie, përpara se të përhapin me ngut dyshime dhe supozime. Nga ana tjetër: në raport me Rusinë dhe me rusët në Perëndim asgjë nuk është më normale.
Kur shërbimet e fshehta perëndimore disa ditë pas rrëzimit të avionit panë gjithnjë e më shumë të dhëna për një atentat dhe Moska nuk u shpreh menjëherë dakord me to, kjo u interpretua në Perëndim shumë shpejt dhe në mënyrë shumë të njëanshme: Kremlinit nuk i përshtatet një atentat terrorist dhe prandaj kërkon të heshtë për të, u tha. Gjoja, Kremlini do të humbiste në rastin e një atentati terrorist mbështetjen në shoqërinë ruse për misionin ushtarak të posanisur në Siri dhe që ka ngjallur debate në Perëndim. Po të ndjekim linjën e këtij tregimi, deklarata e së martës e FSB-së mund të interpretohet si korrigjim i vonuar. Dhe nuk do të mungojë as tërheqja e vëmendjes se kjo bëhet pak ditë pas atentatit të kobshëm terrorist të Parisit.
Mbështetje në një mënyrë ose në tjetrën për politikën e Moskës ndaj Sirisë
Sigurisht: konfirmimi rus për tezën e atentatit ndaj avionit të pasagjerëve pak ditë pas sulmit terrorist në Paris është i lehtë nga pikëpamja komunikative për Kremlinin – aq më tepër kur është po Shteti Islamik që mburret me këtë akt.
Nga ana tjetër mund të shprehen dyshime të forta për tezën bazë të Perëndimit, që atentati me bombë ndaj avionit do ta kishte ekspozuar para kritikave më të forta mbështetjen në shoqëri të politikës së Kremlinit në Siri. Përkundrazi: si tendencë, me atentatin terrorist ndaj turistëve rusë, misioni ushtarak rus merr në publikun publik rus të nxehur me teza nacionaliste mbështetje më të madhe – ngjashëm si tani në Francë. Që të aludosh se Kremlini ka pasur frikë nga teza e atentatit, do të thotë që të mos e kuptosh Rusinë.
Por më e rëndë është diçka tjetër për raportin e Rusisë me Perëndimin: në Rusi nuk kaloi pa u vënë re se në Evropë u përhap që herët teza e një atentati ndaj avionit të pasagjerëve, por nuk pati shpallje solidarizimi të shoqërisë me viktimat ruse, siç ndodhi tani pas atentateve terroriste në 13 nëntor.
Viktimat qenë turistë
Politikën ruse në Siri mund ta quash të gabuar dhe të papërgjegjshme. Edhe më tepër vlen kjo për politikën agresive të Kremlinit në Ukrainën Lindore si dhe aneksimit pa dyshim në kundërshtim me të drejtën ndërkombëtare të Krimesë. Por turistët rusë si viktima të terroristëve islamikë meritojnë pa rezerva ndjenjat tona të simpatisë!
224 pasagjerët risë dhe ukrainës të avionit ishin po kaq pak përgjegjës për politikën e drejtuesve të tyre të shtetit në Siri (ndoshta për shkak të zhvillimeve autoritare në Rusi në dallim nga demokracia franceze, edhe më pak), sa janë përgjegjës njerëzit në rrugët, sallat e koncertit ose në stadium për politikën e jashtme franceze. Po të mos duam më me të drejtë që ne në Perëndim të na akuzojnë për standarde të dyfishta, atëherë, pas përfundimeve për atentat terrorist neve do të na ishte nevojitur në twitter Hashtagu #WeAreRussians.