Kosova po coptohet

Retorika partiake që ka shpërthyer gjithandejë hapsirës shqiptare, më ktheu atje ku, unë, më së paku do e dëshiroja: Më dërgoj në vitin 1997, atje e atëherë kur kanceri më kishte «dënuar me vdekje». Epo mirë por, clidhje ka retorika me kancerin, do pyesinin shumica! 
Do përpiqem t’ua tregoj!

Secilën herë gjuha të kërkon ty dhe mua. Sepse pa popullin fjala eshte tigër i padhëmb. E kjo do të thot se retorika kërkon gjithmon publikun. Gjuha mund të ndikoj apo edhe të ndryshoj mendimet, vendimet dhe veprimet e popullit. Një publik retorik është ai i cili ”pranon” të ndikohet nga diskursi politik dhe po ashtu, pranon të jetë bartës i ndryshimeve në shoqëri. 

Manipulimi me fjalën «Destabilizim»

«Ju keni kancer dhe shpërndarje të qelizave të kancerit nëpër mushkëri», «Duhet të ndalojmë përparimin e kancerit dhe, këtë, sa më parë. Përndryshe jeta juaj është në rrezik», ishin fjalët e kryemjekut gjerman. «Kanceri ka përparuar dhe ne duhet t’a «destabilizojmë» zhvillimin e qelizave kancerogjene», ishte vendimi shkencor i mjekësisë gjermane. Pra, për të shpëtuar jetën time u kërkua «destabilizimi» i trupit dhe i qenjës sime. Për stabilizim të shëndetit u desht destabilizimi i qelizave të kancerit.   

Ky shkrim nuk ka të bëjë për mushkëritë e as për zorrët e mia, por këtu do të trajtoj keqpërdorimin apo më mirë të them manipulimin retorik me fjalët e qëllimshme që po përdoren nga politika për të ndikuar e për të bindur tek TI; tek publiku.

Në shoqërinë tonë mediatike fjalët, filmi dhe fotografitë kanë peshën më të madhe. Prandaj është shumë me rendësi të flasësh dhe të përzgjedhësh fjalën «e mirë» dhe të dukesh bukur. Fotografitë më të mira krijohen në radio, por këto fotografi së pari duhet ti krijosh në kokën tënde, apo jo?

Në marrëdhënjet me publikun, shofim se si mediat me të madhe janë duke i përdorur tetë fjalë qëndrore për të përshkruar veprimin politik të opozitës: Këto janë: «destabilizim», «bllokim», «dhunë», «izolim» «»bllokim i punës së kuvendit», «anti demokratike», «po rrezikohet rendi dhe qetësia publike» dhe «rrezikimi i shteti i Kosovës». 

Të gjitha këto fjalë konotojnë veprimet e opozitës që është organizuar për të ndaluar ndarjen e tokës së Kosovës. Duke përdorur efektet e gjuhës del se, Qeveria dhe mediat e saja, tentojnë të komunikojnë jo vetëm me shqiptarët në Kosovë, por edhe me politikat serbe dhe me ambasadat.

"Qeveri demokratike"

Për opinionistët dhe analistët e «pavarur» fjala "Qeveri demokratike" është shprehje e shenjtë dhe kjo fjalë, brenda 4 orëve, u përsërit për më shumë se 137 herë nga mediat shqipe të Kosovës, përderisa fjala «destabilizim» dhe «bllokim» u përmend 239 herë. Nga gjuha e prodhuar nga këto media fjala «qeveri» paraqitet edhe si shprehje e Zotit.

Fjala "Qeveri", jo paqëllim, është e mbështjellur me fjalët si: "punësimi", "shoqëri demokratike», "përparim", "qytetërim" dhe "miqtë ndërkombëtarë». Të gjitha këto mund të kuptohen edhe si fjalë të shenjta, sepse ky është edhe qëllimi i retorikës ndikuese. Ndërkaq shprehjet e dreqit, që sillen dhe rrethojnë fjalën "Opozitë", mund të veçohen me fjalët si «destabilizim», «luftë», «shkatërrim», «demolim», "bllokim", dhe «anarki».

Me ndihmën e fjalëve retorike të qeverisë, publiku, pra populli, duhet të kuptoj dhe gjithsesi edhe të bindet se, "opozita" është «destabilizuese», «fatkeqësia unike dhe e papërsëritshme», e cila edhe shënon fundin e madhështisë se «kosovarëve» dhe të «shtetit demokratik të Kosovës» Pra, "Opozita" është antipodi i simbolit të «demokracisë» dhe armik i madh i BE-së dhe «miqëve amerikan».  Fjalët e qeveritareve janë mbiemra të cilat përshkruajnë «pozitën e rëndë» të parlamentit të Kosovës, krijuar nga "rrugaqët, idiotët, enveristët e fashistët opozitarë". Mbiemrat nuk janë neutrale, përkundrazi, këto janë të forta, sulmuese dhe i japin fjalës fuqi shpërthyese. Këto fjalë nxisin edhe konflikt.

 «Vetëvendosje»

Fjala "Vetëvendosje", dje në mediat e sistemit, është përmendur 467 herë dhe paraqitet, me qëllim, si «shprehje që i përngjanë dreqit».

Kjo fjalë, "Vetëvendosje", është e mbërthyer mjeshtërisht nga fjalët "turpi i Kosovës", "fashist", "të dhunshëm", "enverista", "jodemokratik", "rrezik për integrimin evropian". Pra, fjala "Vetëvendosje " ka konotacion negativ. «Vetëvendosje» paraqitet si pushtues i parlamentit, përderisa «Zajednica» nuk kritikohet e nuk trajtohet si rrezik për Kosovën. Duke përdorur shprehje me ngjyra ideologjike, «Qeveria» paraqitet si «e padjallëzuar» por, gjithsesi, e rrezikuar nga aktivistët, populli dhe përkrahësit e politikave të Vetëvendosjes. Duke përdorur fjalën "Qeveri demokratike" kundrejt fjalës "opozitë jodemokratike", dëshirohet që publiku të ndikohet në atë mënyrë se, «Kosova është e rrezikuar nga veprimet e opozitës së bashkuar» e jo nga politikat antishqiptare të Beogradit. Qeveria e Kosovës paraqitet si diçka e «pasherr» dhe «e butë»! 

Antibolat dhe metaforat u përdorën shumë si instrumente ndikuese retorike për identifikim. U përdor edhe e kaluara si mjet ndikues. Këtë strategji të komunikimit me publikun e përdori edhe Adolf Hitleri si dhe vrasësi i shqiptarëve, Slobodan Millosheviq. A ju kujtohet kur Milosheviq në vitin 1989, në Gazimestan të Kosovës, përdorte historinë, mitologjinë, metaforat, antibolat, kundërshtimet dhe figurat tjera stilistike si vegla të mira për të ndikuar tek publiku serb? A ju kujtohet se si ai shfrytëzonte dhe përdorte fenë dhe gjuhën si mjet për të ndërtuar një publik sa më kundërshqiptarë? Gjuha e tij serbët i paraqiste si viktimë të shqiptarëve. Edhe mediat e qeverisë po tentojnë të paraqesin «Qeverinë demokratike» si viktimë të «opozitës fashiste». Për Isa Mustafën metaforat dhe mbiemrat, si dhe mitet, janë, po ashtu, përbërës të rëndësishëm për mobilizim partiak dhe ndërtimin e publikut që ai e dëshiron.     
                          

Instalimi i mendimit dhe bindjes se, NE, qeveria, dhe NE demokratet, jemi të rrezikuar nga "ATA", «banditët», «destabilizuesit» dhe «fashistët», është retorikë e përdorur, poashtu, nga Gjermania e Hitlerit dhe Gebelsit. Është retorikë e përdorur nga Milosheviqi e Dacici i Serbisë. E keni harruar kete lexues te dashur? Edhe këta prodhuan frikën ndaj partive tjera, kundër sistemeve tjera shoqërore-politike e ekonomike, ndërtuan frikën kundër hebrenjëve, feve, racave dhe bolshevikëve. Edhe këto, sipas teorisë naziste, rrezikonin «demokracinë gjermane», «destabilizonin mirëqenjën» dhe «mundësinë për punësim».  

Ndërtimi i publikut 

Duke e përmendur «opozitën» , duke e cekur «fashizmin» dhe duke mbitheksuar «grushtshtetin», gazetarët e qeverisë kërkojnë të ndërtojnë një armatë partiake; është kjo një armatë partiake dhe ideologjike që botës, në Luftën e Dyte Botërore, do i kushtonte më shumë se 55 milionë njerëz të vrarë; E, kjo është e rrezikshme, tragjikisht shumë e rrezikshme. 

Për propagandën qeveritare brengosja më e madhe është mënyra se si të tërhiqet vërejtja e publikut indiferent. Andaj shumë opionist të Isës thërrasin: «A dëshironi të izolohemi nga miqtë tanë ndërkombëtarë që na shpëtuan nga maskrat serbe?» Këtu kemi një bashkëshkrije të historisë së vjetër me historinë e re. Kjo mund të shkaktoj emocione të forta tek publiku. E shihni lexues te nderuar se sa i dukshem ështe përdorimi i patosit?

Retorika e Isa Mustafës po prodhon tensione, emocione dhe pakënaqësi të mëdha. Propaganda e mediave të Isa Mustafës po e ndan botën shqiptare në dy pjesë: atë të mirën (Qeveria) dhe atë të keqen (Opozita). «E mira dhe me fat» është Isa Mustafa dhe Hashim Thaci, ndërkaq «bota tjetër, ajo e dreqit, dhe e pafat», është Albin Kurti & Co. Të dashur lexues e lexuese, Kosova po shitet e po coptohet, gjersa vëmendja e opinionit tek xhamat e thyera po drejtohet.

E vëreni se si propaganda e qeverisë, dëshiron të formoj grupe? Kjo do të ndikonte me lehtë në bindjen ndaj qëndrimit partiak: kjo është «e jona», dhe e ndarë, «nga ata», nga «fashistët». 
Si pasojë e kësaj retorike qeveria ka arritur të krijoj një lloj klime lufte. Përmes fjalimeve politike, të cilat përbëjnë elemente të luftës speciale, është mundur të demonizohet një parti politike, një person apo një opozitë, e te mbiçmohet tjetra. 

Fjala «dhunë» që po përdoret nga politikat në pushtet, është poashtu e papërshtatshme në marrëdhënjet me publikun. Sepse sipas kësaj logjike edhe UCK, që përdori «dhunën» për çlirim duhet të dënohet në pako për përdorim të dhunës. 

Për në fund të vlerësuar lexues e lexuese:
Keni pyetur se pse analisti amerikan, Nicholas Gvozdev, vite më parë në revistën prestigjioze “Forign Affairs” ka deklaruar se statusi i Kosovës dhe kufijtë e saj janë dy çështje të ndryshme? Përderisa për statusin e Kosovës nuk mund të bisedohet, çështja e kufijve të Kosovës, sipas tij, mbetet e hapur.