Blushi:Miq socialistë: Koha për ndjesë !

Nga Ben Blushi

Shikoni si kemi përfunduar

Një deputet kërkohet të largohet nga ky parlament pas një incidenti me armë ku u plagosen katër vetë.

Një deputet tjetër, sipas Gjykatës Kushtetuese, nuk duhej të ishte mbrojtur nga ky parlament pasi ka konflikt interesi për shkak të përfitimit të padrejtë të  fondeve publike.

Një biznesmen u qëllua para dy ditësh pas numërimit të votave për delegatët e Partisë Socialiste në Lezhë.

Në listën e Lezhës  të Partisë Socaliste, ishin edhe dy gra te cilat nuk erdhen kurrë në këtë Kuvend. Mesa duket nuk kishin as armë as para.

Njeriu që erdhi pas tyre, është nënkryetar i Partisë Demokristiane dhe njëkohësisht kandidat për kryetar të Partisë Socialiste, cka i jep pak humor kësaj shëmtije.

Një deputet tjetër i kësaj shumice, i ardhur këtu edhe me vota socialistësh, është në burg i akuzuar për  vrasje dhe ikje të policisë, pasi kishte fshehur një trafikant në makine.

Për një deputet, që u largua vjet nga Partia Socialiste, pas një debati se kush donte të vriste kë në praninë e ministrit të brendshëm dhe kryeministrit, Shtetet e Bashkuara, lëshuan një deklaratë aq të fortë sa dukej sikur mezi kishin pritur largimin e tij nga Kuvendi.

Njëri nga raporterët e Parlamenti Evropian për Shqipërinë, Knut Fleckenstein e pyeti dje ministrin e Brendshëm si ka mundësi që një deputet që ka qëlluar me armë kthehet në parlament. Ai nuk e pyeti për rendin, por për një deputet që ka shkelur rendin sepse pas kësaj pyetjet për rendin s’mund të jenë më në rend.

Por nuk është vetëm kaq.

Kryeministri shkon në Kavajë dhe me mburrje i thotë një kryetari bashkie se është nder ta ndryshosh emrin dhe nuk ka PROBLEM NËSE JE HASAN APO SAHAN, rendesi ka te fitosh dhe te jesh një mace në karvanin tim.

Ministri i Financave i cili u zëvendësua para një jave dhe sot do ta shkarkojmë, është i vetmi minister me mandat deputeti ndërkohë që të gjithë e kanë lënë mandatin. E dini pse? Sepse personi që vjen pas tij me as duket është i papërshtatshëm ose nuk është aq sa duket muskuloz.

Kjo është vetëm një pjesë e kronikës së këtij parlamenti.

Dhe pyetja në cfarë vendi jetojmë?

Pse nuk flitet për punë por për vrasje, pse nuk flitet për shkolla, por për grabitje, pse nuk flitet për drejtësi por për favorizim politikanësh nga gjykatat, pse nuk flasim dot në këtë parlament për ulje taksash, për ulje cmimesh për rritje pagash, por vetëm për kastrim, pastrim, dekriminalizm, njollosje, kanosje, baltosje dhe carmatosje?

Në vitin 1997 Shqipëria u shthurr.

Sali Berisha hapi depot e armëve dhe ia hodhi shqiptarëve nëpër këmbë, si shpërblim për dashurine e madhe që kishte për ta. Nëpër gjithë qytetet e Shqipërisë u krjijuan banda. Edhe aty ku nuk kishte, grupet kriminale u krijuan vetvetiu, sepse mjafton të hedhesh armët në një shesh fshati dhe aty do krijohet një bandë nga asgjeja. Varfëria dhe mungesa e shtetit ishin dhe janë materniteti i krimit.

Por megjithëse e qeverisën Shqipërinë per nja tre katër muaj, bandat e vitit 1997 nuk erdhen dot në parlament. Ato nuk e kapërcyen kurrë derën  e këtij Kuvendi, jo sepse s’kishin forcë, armë dhe ndoshta edhe përkrahje. Por sepse askush nuk i ftoi.

Cuditërisht ato erdhën 16 vjet më vonë.

Gjetën një njeri në nevojë, në ankth për pushtet dhe i dhanë  kurajo. E frymëzuan dhe i hoqën frikën nga vetja. Ky ishte Edi Rama. Ai mendoi se i përdori bandat per t’u mbriojtur nga qeveria. Në fakt u mbrojt nga vetja. Sot po i mban për t’u mbrojtur nga shqiptarët.

Kjo është historia shkurtër e hyrjes së krimit në këtë Kuvend, për ta ndikuar, për ta dhunuar, për ta mjelë, për ta vjelë, per ta lidhur për ta zgjidhur, për ta kapur, për ta hapur, për ta zgrapur, për ta sakatuar, për ta zukatur, për ta kullotur, kullufitur, për ta llokur dhe ndotur.

Sot jam i bindur se njerezit që duan t’i gjidhin problemet e tyre me forcë, me armë dhe me para bëjnë ligje dhe ndryshojnë politika në këtë Kuvend. Ligji i këtij Kuvendi është, nuk është ligji i shumicës as ligji i arsyes, ai është ligji i të fortit.

Këta njerëz kanë kapur dhe partinë më të madhe në këtë parlament dhe kjo është arsye që aty nuk ka zgjedhje. Sepse nëse ka zgjedhje bandat ikin. Ai që i ftoi nuk do e ketë më në dorë t’i ftojë sërish. Ai fton bandat dhe ato mbajnë atë në pushtet. Kjo është cështja.

Unë i pyes të gjithë kolegët e mi: Pse kanë ndodhur të gjitha këto?

Të gjithë e kemi një përgjigje. Une po e them.

Nevoja për pushtet të pakufijshëm e coi këtu Partinë Socialiste, të cilën sot e ke vështirë ta mbrosh. Jo sepse ajo është e kriminalizuar, përkundrazi, por sepse nuk ka më fuqi dhe mundësi t’i rezistojë kapjes dhe kriminalizmit të brendshëm.

Deri këtu na coi nevoja për pushtet me cdo mjet, me cdo cmim, pa asnjë plan dhe asnjë qëllim.

Prandaj them se sot ka ardhur dita që dikush të kerkojë ndjesë në këtë Kuvend.

Ai që duhet të kërkojë ndjesë është vetëm një: Edi Rama.

Cuditërisht ky kërkoi ndjesë në vitin 2005 për gjëra që nuk i kishte bërë.

Sigurisht që sot nuk ka për të kerkuar ndjesë për ato  që ka bërë.

Ai nuk kërkon dhe ska për të kërkuar ndjesë jo sepse i vjen turp nga ndjesa, cka do ishte njerëzore, por për shumë më pak se kaq: ai nuk beson se futja e krimit dhe biznesit në parlament është një mëkat politik. Ai e quan normë këtë që ka ndodhur. Ai mendon se nuk ka bërë asgjë por përkundrazi i ka bërë Shqipërisë një nder të madh: ka ardhur në pushtet.

Kjo i ngjan një njeriu që mbjell kërpudha në vend të frutave dhe helmin e shet për sheqer jo vetëm duke kërcenuar blerësit, por edhe duke ndryshuar cmimet dhe madje duke i kërkuar kuponin e votës!

Ja pra historia e kërpudhës që u bë frut!

Ajo mbiu në këtë parlament dhe tani shumicës i duhet ta gëlltisë!