Antigona e Jean Anouilh vjen në teatrin eksperimental

Vjen këtë të shtunë në Chick në News24, me moderatoren Fjodora Fjora, shfaqja Antigona e autorit francez Jean Anouilh, ku në rolet kryesore interpretojnë aktori i njohur Ervin Bejleri dhe Laura Nexha.

Autori francez e ka shkruar këtë vepër në vitin 1944 në Francë, në kohën e luftës së dytë botërore. Kreoni do të interpretohet nga aktori Bejleri ndërsa Antigona nga aktorja Laura Nezha. Intervista me Ervin Bejlerin do të na zbulojë për karakterin e tij dhe të veçantat e kësaj pjesë që drejtohet nga një regjisore franceze.

Kam qenë me fat se jam zgjedhur nga regjisore të huaja, si në film dhe në teatër. Projekti i fundit në teatrin Eksperimental , Antigona, është ndër të paktat vepra që ti sapo e lexon dashurohesh me të, dhe ti mezi pret ta nxjerrësh dhe ta vesh në skenë.

Eshte një vepër shumë e fortë, kjo Antigonë është një adoptin i Antigonës së Sofokliut, gjë që e bën të veçantë dhe unike. Kreoni është një rol i vështirë, të cilin shumë aktorë do të donin ta luanin. Antigona vjen me një kënvështrim më modern, një adaptim i Antigonës së famshme, një vepër që këtë autor e ka vënë në majat e krijimtarisë dramaturgjike.

-Si tu duk përshtatja dhe risjellja me këtë kohë, sepse kemi parasysh që Antigona e Sofokliut i përket periudhës së antikitetit, ndërsa kjo Antigonë është e periudhës së luftës së dytë botërore?

-Fabula mbetet e njëjtë, Antigona përpiqet të varrosë të vëllain, të cilin Kreoni, daja i vet e ka shpallur armik, duke qenë se ka sulmuar vëllain e vet Eteoklin, qe ai vet i ka bërë nderimet funebre dhe në fund Antigona përfundon në vdekje. Modernizmi që Jean Anouilh ka futur në këtë vepër, apo risia që e bën personazhin e Kreonit më kompleks, është ajo që Kreoni , në ndryshim nga varianti Sofokliut, është më njerëzor, është më i ndjeshëm, nuk është ai Kreoni i ashpër, i fortë, që mendon vetëm për pushtetin dhe është në një linjë të drejtë. Kreoni i Jean Anouilh është një figurë më komplekse.

-Si vjen mënyra e dialogut me publikut në këtë shfaqje, por edhe nga mënyra aktoriale?

-Jean Anouilh nuk e ka shmangur personazhin e antikitetit Korin. Kori luhet në veprën tonë nga Romir Zalla, që bën dhe hapjen e shfaqjes. Andrea Brusk, regjisorja e shfaqjes, është një vajzë e re franceze dhe është shumë bukur kur ke regjisor të rinj, të huaj. Duam të shkojmë në Europë, por duhet të shohim si janë europianët, si punojnë ata.

-Mendon se kjo vepër arrin të japë një mesazh, sepse është shkruar në vitin 1944 dhe duket të japë një mesazh në vitin 2019?

-Në teatër çfarë do lloj gjëje të bësh arrin të komunikosh. Kjo shfaqje është shumë e afërt me realitetin që po ndodh. Eshtë situatë e nderë njësoj si ajo që jetojmë ne tani. Kreoni në një nga monologjet ku e kërcënon Antigonën, i thotë unë të kuptoj ti pse s’më kupton. A e kupton që është një anije që po mbytet, është një timon që duhet marrë në dorë dhe këtë timon po nuk e mora unë s’ka kush ta marrë, sepse marinarët kanë dëshirë vetëm të vjedhin, oficerët e kanë mendjen vetëm për të shpëtuar lëkurën e tyre. Vetë fjala Timon këtu bën një aktualitet të madh të ngjashëm me situatën ku ne ndodhemi. Për mua Franca e 1944, kohë kur është shkruar vepra, nuk ka ndonjë ndryshim me Shqipërinë e 2019, sepse Jean Anouilh e ka shkruar këtë vepër si një tribut ndaj rezistencës franceze, kundër pushtuesve gjerman, në një kohë që edhe këtu tek ne diferenca nuk është e madhe. Nganjëherë më duket sikur jemi të pushtuar, sepse vetëm në një vend të pushtuar nuk mund të ngresh zërin, të thuash një gjë kundër, sepse bëhesh menjëherë armik.

-Politikisht kjo vepër është e ngjashme me situatën ku jetojmë, po nga ana njerëzore dhe si aktor marrëdhënia jote me Laurën si është në këtë shfaqje?

-Me Laurën nuk kam punuar ndonjëherë, e kam parë në shfaqje, por ka qenë një punë komode, në sensin e komunikimit aktorial. Kjo është shumë e rëndësishme, komunikimin artistik e kemi shumë të mirë me Laurën.

-Kur kinematografia botërore të fut në aksionin e saj si ndjehesh?

-I llastuar. Jam ndjerë i llastuar që nga producentët, regjisori, stafi. Filmi ‘The Brave’ është xhiruar në Bullgari në një nga studiot më të mëdha atje, me një teknikë shumë të avancuar, duke pasur parasysh që bëhej fjalë për një film aksion, me shumë makina të djegura, plumba dhe efekte speciale të jashtëzakonshme. Por profesionalizmi më bëri shumë përshtypje, prandaj thashë e ndjeva veten shumë të llastuar.

-Po marrëdhënia jote me vajzë, si është tani që ajo është rritur dhe ju ndjek nëpër shfaqje?

-Koko është rritur në teatër, hapat e parë i ka hedhur në teatër, tani ajo vjen në shfaqje mëson çdo batutë, e mëson shfaqjen përmendësh. Nuk do ta bëjë atë punë, por e tërheq, nuk dua ta ushqejë me zorr, nëse i pëlqen një ditë lë ta bëjë, por ne nuk është se këmbëngulim .

-Eshtë një fat i madh për ne që të kemi dhe që kemi mundësinë të punojmë me ekipe ndërkombëtare. Të uroj punë të mbarë dhe sukses me Antigonën.