Botuesit janë biznesmenë, librat janë të shtrenjtë, përkthimet e dobëta…

Panairi i Librit “Tirana 2018” mbyll siparin. Shkrimtarë, studiues, kritikë letrarë, botues, por edhe lexues të thjeshtë rrëfejnë mendimin e tyre për edicionin 21-të.

Shkrimtari Lazer Stani edhe kritiku letrat Ben Andoni ndalen tek disa nga problematikat e këtij panairi.

“Nuk jam edhe fort i kënaqur, se botuesit janë biznesmenë, ndjekin parimin e biznesit. Unë jam që ky është panairi i librit shqip edhe prioritet duhet që të jenë autorët shqiptarë, jo përkthimet. Rrallë gjen ndonjë përkthim që më të vërtetë ke kënaqësi që ta lexosh, ndoshta për shkak të ngutjes për t’i botuar. Një përkthyes për të mbijetuar duhet të përkthejë 4-5 libra brenda vitit, e në vitet ’60 një libër përkthehej për dy vjet”, thotë Stani.

“Panairi vazhdon që të jetë një festë për librin, por nuk është ende një festë e librit”, thotë Andoni, kritik letrar, përkthyes.

Botuesja Loreta Berhami e konsideron të rëndësishëm Panairin, pasi thotë se ka mundësi që të njihet me shijet e lexuesit. Ndërkaq, koleksionisti Shpëtim Sala thotë: “Shokohemi nga shumëllojshmëria e titujve. 12 muaj më duket sikur shtëpitë botuese pushojnë, ndërsa vijnë ditën e panairit me libra, kur kanë mundësi që këto botime t’i paraqesin gjatë gjithë muajt të vitit”.

“Librat janë shumë të mirë, panairi shumë i pasur, por çmimet pak të larta për ne shqiptarët”, thotë një lexues.

“Përjashto Kadarenë, të tjerët nuk i njoh. Nuk kam interes të lexoj autorët shqiptarë, se asnjë autor s’ka prek realitetin e paskomunizmit. Mos të ankohemi përse s’ka lexues. Lexuesi i zakonshëm nuk i përballon dot këto çmime”, shton një tjetër lexues.

Këtë vit në Panairin e Librit ishin rreth 200 tituj të rinj. Titulli më i kërkuar nga lexuesit mbetet libri i Ismail Kadaresë, “Kur sunduesit grindet”. Për lexuesit, librat janë të shtrenjtë. /Shqiptarja/