Këtu prehet ai që quhej Ndoc Gjetja, poeti me fytyrë Krishti…

– poezi nga Ndoc Gjetja-

DASHURISË

O perëndeshë e gjithëpushtetshme

e universit mashkull-femër!

Bëj c’të duash me veten time

jam instrumenti yt i verbër.

Në jetë më solle kaq shumë dhimbje

dhe shqetësime pa mbarim

po s’jam ankuar kundër teje

as me gojë e as me shkrim.

Të jam nënshtruar e të nënshtrohem

gjersa në botë të jem i gjallë

ndën pushtetin tënd të përbotshëm

më pëlqen të jem skllav

Ma ktheve gjuhën në përcartje

më bëre plak me shpirt fëmijë

herë më hodhe qefinin krahëve

herë më ngrite gjer në yje.

Më hidh në zjarr, në det, në ferr!

Më hidh në baltë, më hidh në hon!

Vec të lutem mos më lër…

në atë vend ku ti mungon!

EPITAF PER VETEN

Ketu prehet ai qe quhej Ndoc Gjetja

i cili pati ardhur gabimisht ne bote

nga vetja e tepruar nxirrte vjersha

dhe gjithe njerezit i quante shoke.

Kur pa qe enderra kalkulohej me kompjuter

kur pa se idealet rrezoheshin ne kolltuce

kur jepte buzeqeshje dhe merrte skermitje

uri syte me dore dhe vendosi te ikte.

Dhe shkoji e hyri ne manastirin e Unit

te shpetonte shpirtin nga gjuheligat e lehjes

Pastaj e percollen ne banesen e fundit

me shpenzimet falas nga Bashkia e Lezhes.

Ne çastin e mbrame nje hene e pergjakur

e puthi ne balle dhe thirri,, “Nene”

Mos kerkoni te dini per te me teper

se iku sikur te mos kishte qene.

 FEMRAVE

Pa ju ne jemi gjysma njerzish

se ju per ne jeni gjysma tjeter

Tek dashuria behemi te plote

as te manget e as te tepert

Sikur te dija te thurja sentenca

ashtu sic fatmiresisht ben Saadiu

Juve do tju jepja metaforen Vreshta

Per vete do te metaforen shiu.

PUTHJA

Sa gjëra të shëmtuara si grindja dhe sharja

ndodhin në mesin e rrugës së madhe

po ajo më njerëzorja

më e madherishmja, me hyjnorja

puthja

ka mbetur ilegale.

SIKUR

C’mrekulli do te kishte qene

sikur te jepnin qe sot doreheqjen

presidenti dhe cdo lloji ministri!

dhe ta merrte pushtetin

shpirti.

NJË HESHTJE E BUKUR

Ka heshtje që na thonë gjëra të bukura,

si për shembull fytyra e gruas

në orët e vona të natës

kur e pagjumë numëron me vete

ditët e fundit të barrës.

Ec e thuaj po munde këtë heshtje

ti muzikant me nota

ti piktor me ngjyra

ti poet me vjersha

dhe ti, aktore e famshme

me gjeste dhe fjalë !

Për ta thënë duhet të jesh

nje grua shtatzënë,

domethënë

dyfish e gjallë.

LUTJE

O Zot që fatet tona në dorë i mban!

Na ruaj nga shëndeti trashaman

na ruaj nga orekset e Sanço Pançës,

na ruaj nga hija e rëndë e famës,

na ruaj nga faqeputhjet helmuese të

Judës,

na ruaj nga orteku rrëmintar i turmës,

na ruaj nga prejardhja prej shimpanzesë

na ruaj nga thyerja e timonit të kresë

na ruaj nga putra pushtetore e Njëshit

na ruaj nga engjëjt, na ruaj nga dreqërit,

na ruaj përditë nga ftohjet e miqësive,

na ruaj, o Zot, secilin prej të gjithëve!

AH!

Ah, të kishim gëzime sa kemi partira,

të kisha dhoma sa kemi ministra,

të kisha shokë sa kemi shefa,

të kisha miq sa kemi gazeta,

të kisha mikesha sa kemi vetura,

ah, të gjithë meshkujt të ishin burra

të kishim njerëz sa kemi banorë

veç qiellin lart të kishim epror.

(marre nga www.voxalbaniae.com)