Kur djali grushtoi pasqyrën, nëna zgjodhi t’i përgjigjej në një mënyrë të pazakontë

Kjo histori që vjen nga nëna dhe blogerja Kathleen Fleming e Majestic Unicorn rreth djalit të saj që aksidentalisht ka thyer një pasqyrë në shtëpi është absolutisht frymëzuese. “Kështu ishte korridori im të mërkurën e kaluar. Me copa të thyera, të mprehta, i pabesë. Ky ishte korridori im. Ishte djali im ai që e bëri këtë. Ndonjëherë, shpesh në fakt, gjërat thyehen në mënyrë të pariparueshme. Dhe të merret fryma kur i shikon, direkt menjëherë.

M’u mor fryma kur djali im mësyu drejt banjës, i irrituar, i zemëruar, i ngopur me ato nervat e veta, për arsye shumë të rëndësishme për të.

Dhe kur zgjodhi të gjuajë drejt derës së banjës, duke bërë që pasqyra e rëndë që gjendej pas saj të shkëputej dhe të dilte nga vendi duke bërë që të rrëzohej përtokë në dysheme – në një milion copa të mbetura që reflektonin dritën e pasdites.

Isha e qetë. Po vëzhgoja dëmin dhe mora frymë thellë. Nxora qenin jashtë kështu që ai nuk do të priste këmbët e tij dhe vura macen në bodrum për të njëjtën arsye.

Kam ecur në oborrin e shtëpisë dhe ndjeva lotët e nxehta që derdheshin poshtë fytyrës sime. Është e habitshme se sa vetëm mund të ndihesh si një prind i vetëm në momente të tilla.

E kuptova se sa e frikësuar dhe e zhgënjyer ndihesha. A ndodhi kjo gjë me të vërtetë? Po. Kjo ishte e vërtetë.

Dhe ndërsa qëndroja dhe shqyrtoja nëse ky veprim ishte një tregues i karakterit të tij në zhvillim, dëgjova lotët e tij në dritare mbi mua, që vinin nga banjoja.

Shpirti i tij ishte lënduar. Kjo nuk ishte ajo që aipriste. Hej, zemërim – nuk më kujtohet se të kam ftuar në shtëpinë time. Ai ishte atje!

I tmerruar!

I turpëruar!

I shqetësuar!

I trembur!

Merr frymë thellë, #Mama Luftëtare, merr frymë thellë. Ky shpirt i vogël dhe i brishtë ka nevojë për ty tani. Ai ka nevojë për më të mirën tënde.

Ka nevojë për mëshirën tënde më të madhe. Për dashurinë dhe sigurinë më të fortë dhe të butë të mamasë së tij. Merr frymë thellë. Shko Mama.

Shko! Shko tani!

Shko të hapësh derën e përparme, butësisht përmes xhamit të thyer, dëgjoje atë duke të dëgjuar që po vjen, shikoje derën e banjës të thyer në tokë, shikoje atë fytyrën që e do më së shumti në këtë botë, të kuqe nga shqetësimi dhe të lagur nga lotët, dëgjoje zërin e tij që papritmas duket kaq i vogël: Mama, kurrë nuk do ta bëj më, më vjen keq”.

Më shumë lot. Më shumë të qara. Një pasiguri e tillë shihet në fytyrën e tij të ëmbël.

Shko Mama. Kape atë. Shko tani. Merre atë në prehërin tënd. Po, edhe ti po qan. O Zot çfarë ndodhi sot. Mbaje afër vetes.

Shiko se si ai struket në krahët e tu shpejt e shpejt. Shihe se sa i etur është që ai të jetë i dashur prej teje. Të gjejë siguri tek ti. Shih se sa i vogël është ai ende. Shih se sa e brishtë është ajo frymë e tij.

Unë të dua!

Ti je i sigurt!

Unë jam këtu!

Pjesa më e keqe kaloi tani!

Të kam unë tani.

Jam këtu!

Unë të dua!

Shko Mama. Tregoji atij rreth Zemërimit. Tregoja tani. Zemërimi është një ndjenjë vërtet e fuqishme. Ti ke të drejtë për t’u zemëruar. Zemërimi të djeg sa është i nxehtë.

Mund të të pastrojë. Ai gjithashtu mund të të shkatërrojë. Ai të lëkund. Ai e ndjen atë. Ka një mënyrë më të mirë për të treguar ndjenjat e tua të mëdha. Ne do të punojmë së bashku… nesër.

Jam këtu për të të ndihmuar!

Ti je i sigurt tani!

Ti nuk je kurrë i vetëm!

Jam këtu. Ne jemi këtu së bashku!

Tani do të pastrojmë së bashku!

Dhe ne pastruam copat e thyera. Ne i fshimë dhe i mblodhëm të gjitha copat. Ishte një punë e qetë. Ishte një punë e kujdesshme. Ishte një punë e zhytur në mendime.

Ndonjëherë gjërat thyhen. Ndonjëherë ne i thyejmë ato. Nuk është thyerja që ka rëndësi, si ose pse. Ajo që ka rëndësi është se si ne zgjedhim t’i përgjigjemi thyerjes. A na vret? A na hedh në një spirale të përcaktimit të fajit dhe ndëshkimit?

Apo:

A na ndihmon të kujtojmë se si ta duam thellësisht? A na shtyn për dhembshuri dhe mbi tejkalimin e pengesës së “drejtësisë” dhe “gabimit” dhe na çon në DASHURI?

Po. Dashuri.

Shko Mama. Shko tani. Merre atë fëmijën tënd. Mësoja këtë. Tregoja. Jetojeni bashkë. Ajo quhet DASHURI.

Shko! Tani!

/Burimi: Supershendeti/