Rikthehet për publikun ditari i vajzës që vazhdon të trondisë botën

Drama “Ditari i Ana Frank” rikthehet këtë javë nga e enjtja në të diel në skenën e Teatrit Metropol. Vepra me regji nga Armela Demaj ka bërë bashkë aktorë të njohur.

Historia e vajzës, e cila me ditarin e saj vazhdon të trondisë botën, vjen në skenë me aktorët Vanesa Guri, Myzafer Zifla, Klea Konomi, Ketjona Pecnikaj, Bruno Shllaku, Marjana Kondi, Roerd Toçe, Marius Dhrami, Edvin Mustafa, Paola Xhafa, Sara Koçi, Sedmir Memia, Stivi Osmanaj, Mario Bali, Dinorah Beqiraj, Ezra Vogli dhe Valdano Bajrami.

Teksti, fitues i çmimit “Pulitzer”, shkruar nga Frances Goodrich dhe Albert Hackett i sjell publikut një copëz reflektive nga jeta e hebrenjve gjatë Luftës së Dytë Botërore. Siç transmeton Atsh, Ana Frank filloi të shkruante në ditarin e saj që në moshën trembëdhjetëvjeçare, nga 12 qershori i vitit 1942 deri më 1 gusht 1944. Myzafer Zifla vjen në rolin e Otto Frank te “Ditari i Ana Frank”.

Z. Frank, babai i sjellshëm dhe praktik i Anës është gjithashtu dhe kreu i “familjes papafingo” (papafingo është vendi ku 8 hebrenjtë u fshehën për 2 vjet, për t’i shpëtuar përndjekjes naziste). Qetësia dhe durimi i tij janë një pasuri në papafingon e ngushtë dhe një ngushëllim për Anën, e cila është shumë e lidhur me të. Mes aktorëve, Klea Konomi është në rolin e Edith Frank.

Zonja Frank është mamaja nervoze dhe e rezervuar e Anës të cilën e do shumë, por dëshiron dhe e këshillon që ajo të jetë më serioze dhe e sjellshme si motra e saj Margot. Ana Frank në të vërtetë, nuk kishte ndonjë mik të afërt me të cilin mund të fliste, ndaj në ditarin e saj i shkruan për të gjitha përjetimet e veta një shoqeje imagjinare, me emrin Kiti.

Këto shënime, ku ajo nxirrte dufin e atyre ditëve të zymta dhe të rënda, ishin shkruar vetëm për Anën, deri në pranverën e 1944-ës, kur Bolkenshtajni, atëherë ministër i Arsimit në mërgim, tha në radio se të gjitha dëshmitë e vuajtjeve të popullit holandez gjatë pushtimit gjerman, do të mblidheshin dhe do të botoheshin pas mbarimit të luftës. I ati, pas luftës dhe zhdukjes së gjithë familjes në kampet e përqendrimit, vendosi ta botonte këtë ditar, që shumë shpejt u bë një nga dëshmitë më të forta dhe rrëqethëse të “Shoah-ut”.