“Ndotja e dritës” tani është kudo – Nuk ka më asnjë vend në Tokë që është imun ndaj saj

Nuk ka më një vend në Tokë nga i cili është e mundur të vëzhgoni qiellin e natës larg ndotjes së dritës. Faji është i satelitëve, por jo vetëm.

Ndotja e dritës është një nga makthet e atyre që merren me astronomi: është gjithnjë e më e vështirë të gjesh një vend në Tokë nga i cili të shikosh qiellin pa u shqetësuar nga dritat e prodhuara nga ne njerëzit, dhe kjo është arsyeja pse teleskopët janë më të fuqishëm në planet janë ndërtuar në lartësi të mëdha (vendi ideal për të ndërtuar një të tillë është në Antarktidë).

Sidoqoftë, ekziston një formë tjetër e ndotjes së dritës që nuk e kemi marrë në konsideratë deri tani veç pjesërisht, sipas një studimi të ri nga Shoqëria Mbretërore Astronomike, është aq e përhapur sa që nuk ka më një vend në Tokë nga i cili të jetë e mundur të shihet qielli pa u shqetësuar nga satelitët artificialë dhe mbeturinat që ne kemi lënë të lundrojnë në hapësirë ​​në dekadat e fundit. Dhe nganjëherë kjo bie në kurriz të vëzhgimeve dhe të ngjarjeve që nuk ndodhin çdo ditë, të tilla si kalimi i meteorëve ose, më keq, sepse edhe më i rrallë, i një komete.

Problemi i satelitëve artificialë dhe drita që ata lëshojnë është i njohur prej vitesh në botën e astronomisë dhe po bëhet gjithnjë e më serioz ndërsa kompanitë që i dërgojnë në orbitë shumëfishohen.

SpaceX, për shembull, tashmë ka dërguar në fluturim mbi 1.000 nga viti 2019 deri më sot: gjurmët shkëlqyese që ata lënë pas ndërsa udhëtojnë krijojnë probleme për vëzhgimet e syve të zhveshur dhe të instrumenteve, dhe në fakt kompania tashmë ka premtuar të prishë shkëlqimin e satelitëve të saj në rreth një të katërtën e asaj aktuale. Sidoqoftë, autorët e studimit bënë një pyetje tjetër: po sikur edhe trupa të padukshëm, të tillë si satelitë më të vegjël ose sasi e madhe e mbeturinave hapësinore që rrotullohen rreth Tokës, të kontribuojnë në ndotjen e dritës?

Sipas Miroslav Kocifaj, autori i parë i studimit, edhe trupat qiellorë artificialë që nuk janë individualisht të dukshëm mund të prodhojnë dritë, duke mbledhur atë të Diellit dhe duke e reflektuar dhe shpërndarë atë në atmosferë. Efekti kumulativ i prodhuar nga mijëra satelitë dhe trupa të tjerë artificialë që rrotullohen rreth Tokës rrit ndotjen e dritës me rreth 10%, madje edhe në vendet më të errëta të planetit.

Vlera është domethënëse: në 1979 Bashkimi Ndërkombëtar Astronomik vendosi që observatorët astronomikë duhet të ndërtohen aty ku ndotja e dritës nuk kalon 10% të dritës natyrore; ky studim i ri nënkupton që nuk ka më vende në planet ku është e mundur të ndërtohet një observator në përputhje me ligjin dhe nga i cili mund të vëzhgohet qielli i natës pa u shqetësuar nga drita artificiale e prodhuar nga njeriu. (Focus)

/ SCAN