Afrika, Shqipëria dhe fushata e Erdogan kundër shkollave turke

Nga Ademu Sadik*

Kombet që nuk janë nën sundimin kolonial duhet të veprojë si shtetet sovrane me aftësinë për të bërë ligje dhe të marrë vendime që kanë të bëjnë qytetarët e tyre. Përgjegjësia e menaxhimit punët e njerëzve në shumicën e vendeve janë besuar zakonisht në duart e personave të caktuar të cilët dolën ose nëpërmjet zgjedhjeve apo procese të tjera përzgjedhëse varësisht nga procedurat e përcaktuara për emërimin e udhëheqësit në vende të tilla. Ajo do të jetë një njollë për çdo komb të zvogëlojë statusin e saj në nivelin që organet e jashtme duhet të fillojnë nga udhëzimet për atë se si punët e saj janë të drejtuara. Kjo mund të jetë arsyeja pse thirrja e fundit nga Presidenti turk, Rexhep Tajip Erdoan për mbylljen e shkollave turke në Shqipëri ka vazhduar të tërheqë kritika nga qytetarët e atij vendi të vogël ballkanik. Unë mendoj se është interesante për të parë presionin e madh nga palët e interesuara, të shtypit dhe të grupeve të shoqërisë civile në Shqipëri në qeverinë e vendit të tyre për të qartësuar qëndrimin e saj mbi këtë çështje. Të paktën, kjo tregon qartë se ka njerëz që nuk do të lejojë që kombi i tyre të bëhet një koloni e Turqisë.

Ashtu si në Afrikë, ku përpjekja e Erdoganit për të mbyllur shkollat turke u hodh poshtë, unë jam i kënaqur që shqiptarët po ndjekin një rrugë të ngjashme. Ndërsa raportet e se qeverisë shqiptare së fundmi kanë kryer një mbyllje të shkollave të konsideruara si të papërshtatshme, të cilat çuan në mbylljen e 13 shkollave, dhe nga ana tjetër kërkesa me pasion nga Erdogan për mbylljen e shkollave turke vazhdon të prishë planet e shumë njerëzve. Presidenti turk, i cili nuk ka pushuar duke bërë akuza te pabaza kundër kundërshtarëve të tij të perceptuar, gjatë vizitës së tij zyrtare në Shqipëri, bëri thirrje për mbylljen e shkollave turke në vend, duke pretenduar se shkollat u krijuan nga një organizatë terroriste. Por, pasuesit e zellshëm të ngjarjeve në Turqi nuk janë të befasuar nga kërkesa e Erdogan për shkollat turke (lëvizja Hizmet) që ai i quan si një organizatë terroriste. Ata janë të vetëdijshëm për marrëdhëniet e tensionuara ndërmjet Erdogan dhe Lëvizjes Hizmet. Si e tillë, veprimi i Erdoganit është në mbështetje të urrejtjes së tij të thellë për lëvizjen që është e njohur gjerësisht për promovimin e dialogut ndër­fetar. Analistët e informuar për aktivitetet në Turqi e dinë se Erdogan ka akuzuar lëvizjen Hizmet për orkestrimin e një hetim korrupsioni i qeverisë së tij, kur ai ishte Kryeministër i Turqisë në vitin 2013. Dhe, ky veprim i fundit është një tregues i qartë i një mënyre klandestine për zhgënjimin e tij të vazhdueshëm ndaj armiqve të tij, të cilat ekspozuan më tej obsesionin e tij me shtypje.

Për shembull, Erdogan nuk e ka miratuar ngritjen e shkollave turke jashtë vendit, por ai kishte përuruar disa në të kaluarën. Erdogan përuroi një prej shkollave turke, shkolla fillore “Turgut Ozal”, më 17 shkurt 2005, gjatë njërit prej udhëtimeve të tij zyrtare në Shqipëri, kur ai ishte kryeministër i Turqisë. Kjo është dëshmi e qartë se Erdgogan është në përpjekje për të kapur ata që janë bërë një gjemb në mishin e tij dhe veprimet dhe mosveprimet e tij me kalimin e kohës kanë treguar se ai është jashtë për të shkatërruar ata dhe interesat e tyre të biznesit. Edhe pse kjo është një sekret i hapur që Erdogan është vendosur në këtë akt represiv, analistët janë të shqetësuar se ai kishte për të bërë këtë pa rekurs për diplomaci apo ndjenjën e përgjegjësisë. Përafrimin me këtë linjë të argumentit ishin disa parlamentarë në Shqipëri, shumica e të cilëve e hodhi poshtë pretendimin e Erdogan se shkollat në fjalë ishin duke u krijuar nga një organizatë terroriste. Ata madje shkuan përpara për të shënuar shkollat e mesme duke i përshkruar ato si shkollat më të mira që ofrojnë arsim të cilësisë së lartë që është thelbësore për zhvillimin e Shqipërisë. Kjo është vetëm racionale, pasi ligjvënësit i bënë thirrje qeverisë së tyre t’i shmanget kërkesës së Presidentit Erdogan.

Për shembull, Ben Blushi, një deputet nga Partia Socialiste e Shqipërisë (PS), duke ju drejtuar një sesion në parlament kohët e fundit, i bëri thirrje qeverisë që të refuzojë kërkesën e Erdoganit. Blushi argumentoi se Shqipëria nuk është një krahinë e Turqisë. Ky është një refuzim i qartë i një përpjekje të kolonizimit të Shqipërisë nga Erdogan dhe partisë së tij, AKP. Blushi tha se Këshilli i Sigurimit i Kombeve të Bashkuara ka fuqinë të emërtojë një organizatë a grup terrorist. Kjo vë  në pikëpyetje deklaratën Erdogan dhe Lëvizjes Hizmet që e quajti si një organizatë terroriste. Çfarë Erdogan dhe Partia për Drejtësi Zhvillim (AKP) në pushtet e tij ishin duke u përpjekur për të bërë mund të shihet si një përpjekje për të kolonizuar Shqipërinë duke përdorur karrem investimet turke në vend dhe për të zgjeruar më tej luftën e tyre kundër Lëvizjes Hizmet, e cila sipas tij ishte përgjegjëse për ekspozimin e praktikave të tij korruptive. Gjithashtu, ish­Ministri i Ekonomisë , Arben Malaj, ka bërë pikëpamjet e tij mbi çështjen e njohur. Sipas tij, thirrja e Erdoganit për mbylljen e këtyre shkollave është një fyerje për popullin dhe vendin. Ai vë në pikëpyetje kërkesën e Erdogan ndaj qeverisë shqiptare se pse shkolla që kanë siguruar arsim cilësor për një numër kaq të madh të qytetarëve shqiptarë duhet të hipotekë për investime turke, të cilat ai i interpretoi si një përpjekje për të transferuar problemet turke në Shqipëri. Me këtë zhvillim të fundit, Erdogan dhe anëtarë të lartë të partisë së tij, Partia për Drejtësi dhe Zhvillim (AKP) duket se kanë humbur kontaktin me ngjarjet në qarqet diplomatike. Për këtë arsye, obsesioni i tyre për të goditur lëvizjen Hizmet vazhdon të fitojë më shumë fyerje.

*Sunday Times