Analizohen mumiet e 7000 vjet më parë

Shtatë mijë vjet pasi u balsamosën nga populli Chinchorro, një qytetërim i lashtë që ka jetuar mbi kalë mes Kilit dhe Perusë, 15 mumie, kryesisht fëmijë dhe fetuse, janë çuar në klinikë Los Condes di Santiago për t’iu nënshtruar analizave të ADN-së dhe skanimit të kompjuterizuar të tyre.

Rikonstruksioni virtual

Me analizat e reja në vend, hulumtuesit shpresojnë të rindërtojnë shumë aspekte ende të panjohura të ekzistencës së tyre me anë të dekodimit të gjeneve.  Chinchorro janë një popull që kanë jetuar në mesin e viteve 10.000 dhe 3.400 vjet para Krishtit në brigjet e Amerikës së Jugut, në buzë të shkretëtirën Atacama.

Ata jetonin kryesisht me peshkim dhe ishin ndër të parët në botë për mumifikimin e të vdekurve të tyre, aq të vjetër sa disa prej tyre datojnë 7.400 vjet më parë, pak a shumë 2000 vjet më parë egjiptasve.

“Ne kemi mbledhur mijëra imazhe që na lejojnë për të rindërtuar tiparet e tyre me një saktësi prej më pak se një milimetër. Hapi i ardhshëm do të jetë një përpjekje për të analizuar këto organe në mënyrë virtuale, pa  i prekur ato dhe kjo do të na ndihmojë për të ruajtur ato për  mijëra vjet”, shpjegoi kreu i radiolog Marcelo Galvez.

Gjithçka në familje

Ky hulumtim do të na lejojë për të zbuluar pak më shumë rreth asaj se si Chinchorro mumifikoi të vdekurit e tyre. Me sa duket ata e dinin mirë anatominë e njeriut dhe ishin në gjendje që të hiqnin me kujdes lëkurën dhe muskujt e të ndjerit. Nëpërmjet përdorimit të drurit dhe baltës i jepnin mbështetje skeletit që t’i bënin mumiet të ngurta dhe të afta për tu mbijetuar mijërave viteve. Më pas ata e vendosnin lëkurën dhe muskujt rreth skeletit origjinal dhe në fund i shtonin gojën, sytë dhe flokët. Më pas i vendosnin një maskë në fytyrë. Rezultati  ishte një kryq në mes të një statuje dhe një personi real edhe pas mijërave vjetësh.  Në mesin e Chinchorro mumifikimi ishte një praktikë familjare, e cila përpiqej që të mumifikonte çdo person të dashur të tyre.

Surpriza

Ndër rezultatet e para të marra nga analiza e bëra ka një element kurioz: mumia më e vogël e analizuar nuk ishte një mumie e vërtetë, sepse brenda saj nuk ishte struktura e kockave siç pritej, por një statujë. Ndoshta krijuesit e mumies nuk kanë arritur që të ruajnë skeletin sepse personi ishte shumë i vogël, ndoshta edhe një fetus.