Der Spiegel: Virologët janë të dyzuar për efikasitetin e masave drakoniane – Lufta me këtë pandemi do të shtrihet në periudha të ndryshme
Gjithçka që po ndodh është një eksperiment në shkallë të gjerë ndryshe nga çdo tjetër: Tetëdhjetë milion njerëz në të gjithë Gjermaninë po përpiqen të mbrohen nga një virus, me dhjetëra mijëra prej tyre tashmë të infektuar, një numër që po rritet me mijëra çdo ditë.
Faza e dytë, mbyllja e jetës publike, ka kohë që ka filluar. Të gjithë dëgjojnë shkencën, varen nga çdo fjalë që thonë virologët dhe epidemiologët. Qëllimi: Të rrafshojmë kurbën! Nëse shumë njerëz sëmuren menjëherë, ata paralajmërojnë, nuk do të ketë mjaft shtretër të kujdesit intensiv për rastet më të rënda.
Por sa infeksione mund të parandalohen duke mbyllur shkollat? Në çfarë mase ndihmon mbyllja e kufijve? Askush nuk mund të thotë me siguri. Efektiviteti i rregullave të rrepta, të tilla si ato të vendosura nga Italia dhe Spanja, është gjithashtu plotësisht i pasigurt.
Me një mungesë të njohurive konkrete për kundërshtarin (pra virusin), e vetmja gjë që politikanët mund të bëjnë është eksperimenti. Gjatë javëve të ardhshme, masat e marra në luftën kundër koronavirusit dhe COVID-19 duhet të monitorohen dhe, nëse është e nevojshme, të rregullohen. Por herët a vonë, do të lind pyetja se sa kohë mund të mbahen masa të jashtëzakonshme si kjo. Dhe mbi të gjitha: çfarë ndodh më pas?
Në Kinë, për të qenë të sigurt, regjimi i rreptë i epidemisë tani po qetësohet me kujdes, me shpresën se numri i infeksioneve nuk do të fillojë të rritet përsëri menjëherë.
Optimistët besojnë se COVID-19 me të vërtetë mund të ndalet nga kjo përgjigje fillestare dhe se virusi mund të mbahet nën kontroll për një afat të gjatë me vetëm një numër të ulët infeksionesh.
Shkencëtarët mbështeten në vlera të besueshme kur bëjnë parashikime. Normalisht, ata gjithashtu tregojnë se sa ka të ngjarë që vlerat e tyre të jenë të pasakta. Por tolerancat e tilla për gabime nuk janë veçanërisht të dobishme për politikanët për momentin, sepse ata duhet të marrin vendime konkrete. Dhe aktualisht duket se ata janë duke bërë çmos për të vendosur virusin në rrugën më të dobët të mundshme të pandemisë.
Një studim shumë i cituar, i përpiluar nga një ekip i udhëhequr nga epidemiologu Neil Ferguson në Imperial College në Londër, mbështet pesimizmin. Llogaritjet e Ferguson sugjerojnë që lufta kundër virusit ka të ngjarë të zgjasë për vite me radhë në disa faza rraskapitëse. Kriza nuk do të përfundojë, sipas kësaj pikëpamjeje, derisa të gjendet një vaksinë.
Ky imazh i së ardhmes bazohet në llogaritje të ndërlikuara. Ekipi i Fergusonit përdori modele matematikore për të zhvilluar një botë të simuluar, të populluar me familje, shkolla dhe biznese të madhësive të ndryshme, të gjitha bazuar në të dhënat nga regjistrimi i fundit i censusit britanik.
A është e mjaftueshme për të izoluar vetëm njerëzit më të prekshëm mbi moshën 70 vjeç? Dhe në çfarë mase mund të ndihmojnë mbyllja e shkollave?
Gjetjet e raportit ishin të bezdisshme. Masat duket se ndihmojnë shumë pak. E vetmja gjë që tregoi sukses ishte vendosja e tërë arsenalit të masave, përfshirë kërkesat për distancim shoqëror në të gjitha segmentet e shoqërisë. Përndryshe, virusi do të vazhdonte të shumohej në atë masë sa që një pjesë e madhe e të sëmurëve rëndë do të kishin vështirësi për të marrë ndonjë trajtim. Në Britani, kjo do të thoshte më shumë se 250,000 vdekje dhe më shumë se një milion në Shtetet e Bashkuara.
Por një mbyllje radikale nuk mund të mbahet pafundësisht. Ferguson sugjeron që të lirohen përkohësisht masat e përmbajtjes në pikat kur përhapja e virusit është ngadalësuar, derisa indikatori i infeksionit të fillojë përsëri të rritet. Pra si përherë, zgjidhja qëndron në mes, dhe jo në ekstreme. Duket se fundi i marsit është vetëm fundi i fillimit të luftës me këtë pandemi.
Burimi: Der Spiegel – SCAN