Fillimi i një edukimi të ri, 5 gjëra që kemi mësuar

Phil Bourne, Universiteti i Virxhinias

Arsimi i lartë është në një kohë trazirash, kështu që unë do të rrezikoj një supozim që relativisht pak prej nesh që punojnë në universitete, madje edhe administratorë me kohë të gjatë, kanë shumë përvojë kur bëhet fjalë për krijimin e një shkolle të re. Për të gjitha laboratorët, institutet dhe qendrat e reja që universitetet përhapin dhe ushqejnë, lindja e një shkolle krejtësisht të re është një ngjarje relativisht e rrallë.

Përpjekjet tona të fundit për të krijuar Shkollën e Shkencave të të Dhënave në Universitetin e Virxhinias, me një mision për të transformuar rrënjësisht mënyrën se si ne mendojmë, mësojmë dhe punojmë kanë ngjallur një sasi të konsiderueshme kurioziteti midis kolegëve tanë në institucione të tjera. Unë nuk do të pretendoj se ky interes është i rrënjosur vetëm në shkollë.

Përkundrazi, duket se është një funksion i rrallësisë me të cilën formohen shkolla të reja universitare dhe fakti që ne jemi, me sa mund të themi, shkolla e parë e pavarur, e përkushtuar e shkencës së të dhënave në vend. Kështu, në frymën e hapjes dhe bashkëpunimit që mbështetemi në bursën dhe praktikën tonë, dhe për të ndihmuar të shërbejmë si një shabllon për të ardhmen, më poshtë janë pesë gjëra që kemi mësuar gjatë rrugës.

Mos filloni nga e para

Ne filluam së pari si Instituti i Shkencave të të Dhënave, ku tashmë ishim duke operuar në mënyrë të ngjashme me një shkollë: morëm diploma (master në shkencën e të dhënave), punësuam fakultet për pistat e supozimit dhe kontribuuam në vendimet e drejtimit që prekën të gjithë universitetin. Ky nivel zhvillimi dhe profili na mundësoi të krijojmë partneritete të qëndrueshme – me shkolla të tjera në universitet, me komunitetin, me korporata dhe agjenci qeveritare dhe me organizatat jofitimprurje – që do të vazhdojnë dhe rriten me shkollën.

Koha është e rëndësishme

Koha e zhvillimit tonë ishte e fortë në atë që përkoi me udhëheqjen e re në UVA. Me udhëheqjen e re erdhi mundësia për të shfrytëzuar energjinë e re që vjen me çdo tranzicion të tillë. Ne ishim në gjendje të përfitonim nga njohja e hershme e presidentit të ri dhe provokimi që krijimi i universitetit si drejtues në shkencën e të dhënave përfaqësonte një mundësi thelbësore të rritjes. Pa kufizimet e strukturave administrative precedentë ose me rrënjë të thella, ne vendosëm të formojmë një shkollë që besojmë se mishëron parimet themelore të shkencës së të dhënave – përgjegjësi, bashkëpunim, çiltërsi, diversitet dhe gjithëpërfshirje – përmes një procesi që pasqyron në mënyrë të ngjashme ato parime dhe natyrën shpikëse të disiplinës.

Të jesh i ri është emocionues dhe pak i frikshëm

Si një disiplinë në zhvillim, shkenca e të dhënave është e tejmbushur me mundësi. Nuk është plotësisht hiperbolike të thuash që mundësitë e hulumtimit në disiplinë janë të pakufishme dhe numri i studentëve të interesuar tejkalon shumë atë që çdo shkollë e vetme mund të shpresonte të regjistrohej. Kërkesa për shkathtësi të shkencës së të dhënave, si nga industria, ashtu edhe nga studentët, ka të ngjarë të pakrahasueshme nga ndonjë disiplinë tjetër në historinë e UVA-së. Duke pasur parasysh këtë kërkesë, dhe mundësitë e pakufizuara për inovacion, duke bindur komunitetin e universitetit dhe publikun për vlerën e shkencës së të dhënave përfaqësuan një përpjekje relativisht të drejtpërdrejtë. Por komunikimi i vlerës së krijimit të një shkolle kushtuar udhëzimit dhe zbatimit të shkencës së të dhënave u përfshi më shumë, kryesisht sepse çdo entitet i ri mund të perceptohet si një rrjedhje në një grup të fundme burimesh. Dhe, në proces, ai paraqet një kërcënim për shkollat ​​dhe disiplinat e krijuara që mbështeten në ato burime.

Do t’ju duhet ndihmë gjatë rrugës

Ne i kushtuam një kohë shumë të madhe angazhimit me dekanët e shkollave të tjera, duke ilustruar sesi natyra domosdoshmërisht ndërdisiplinore dhe bashkëpunuese e shkencës së të dhënave, siç e konceptojmë dhe praktikojmë atë, shërben për të theksuar dhe amplifikuar punën e të gjithë institucionit. Gjatë rrugëtimit tonë, ne duhet të kishim kushtuar një kohë të barabartë për t’u angazhuar me fakultet dhe të morëm pjesë më plotësisht në procesin e senatit të fakulteteve për vlerësimin e shkollave të reja të mundshme. Që nga miratimi i shkollës, ne kemi rritur dhe zgjeruar përpjekjet tona për të bashkëpunuar jo vetëm me udhëheqjen por me fakultetin dhe stafin në të gjithë universitetin. Në bërjen e çështjeve, ne theksuam dhe vazhdojmë të forcojmë që puna, burimet tona dhe ekspertiza jonë, nuk janë rreptësisht tonat. Ato janë të zbatueshme në mënyrë të barabartë në të gjitha disiplinat.

Bashkëpunimi

Ne nuk zotërojmë asgjë. Ne mund të jemi të suksesshëm vetëm nëse bashkohemi në shkollat ​​e tjera të universitetit për t’u përfshirë në përpjekje bashkëpunuese, të hapura, të përbashkëta. Ky hulumtim është në shërbim të universitetit, komunitetit lokal, shtetit, kombit dhe globit; pjesë e një përpjekje të përgjithshme për të përdorur shkencën e të dhënave si një mjet për të kërkuar të vërtetën dhe për të maksimizuar përfitimin shoqëror. Do të jetë qëllimi ynë i vazhdueshëm si një shkollë e sapokrijuar për të transmetuar gjerësisht këtë mision dhe imperativ. Ndërsa vazhdojmë në udhëtimin tonë, duke shpresuar duke dhënë një shembull që institucionet e tjera të ndjekin, ne do të vazhdojmë të ndajmë atë që mësojmë në frymën e hapjes, bashkëpunimit dhe zbulimit dhe të dëgjojmë gjithçka që ju ofroni në këmbim. /Gazeta Liberale/