Historitë e binjakëve siamezë, një për çdo 100.000 lindje

I pari u regjistrua në vitin 954 pas Krishtit nga një historian bizantin

Binjakët siamezë – të cilët kanë të përbashkët një ose më shumë pjesë të organizmit, si dy vajzat e vogla të Burundit të ndara në Spitalin e Fëmijëve të Bambino Gesu në Romë dhe më parë, gjithmonë në të njëjtin spital, dy binjakët e vegjël algjerianë të ndarë në tetorin e kaluar – paraqesin lindje shumë të rralla: në të vërtetë numërohet një rast në 100000 lindje të gjalla dhe për shkak të keqinformimeve 75% e tyre nuk mbijetojnë.

Megjithatë, kjo gjë ka qenë e njohur për të paktën një mijë vjet. Rasti i parë i binjakëve siamezë, për të cilët kemi lajme u regjistrua në 954 pas Krishtit, nga një historian bizantin i quajtur Leo Deacon. Në atë kohë ata u quajtën ‘binjakë të përbashkët’.

Ndërkohë, termi ‘siamez’ hyri në përdorim të përbashkët më vonë, më 1811, pas lindjes së binjakëve Eng dhe Chang Bunker, lindur në Tajlandë (atëherë i njohur si Siam) dhe më pas u bë i famshëm në Circum Barnum. Raste të njohura regjistrohen edhe në Itali. Në 1877, Giacomo dhe Giovanni Battista Tocci, nga Locana (Torino), lindën me barkun dhe legenin e përbashkët. Ata ishin protagonistët e një turneu ndërkombëtar, i cili shfrytëzoi pamjen e tyre për të shokuar dhe fashinuar publikun në të ashtuquajturat ‘show freak’.

Në një nga shfaqjet e tyre ata u vunë re nga shkrimtari Mark Twain, i cili frymëzoi tregimin ‘Binjakët e jashtëzakonshëm’. Në kohët më të fundit, rasti i motrave Giuseppina dhe Santina Foglia, lindur në vitin 1958 që kishin të përbashkët kulmin e legenit dhe disa pjesë të sistemit gjenital. Më 10 maj 1965, kur dy vajzat ishin 7 vjeç, ata u ndanë nga një operacion i komplikuar në Spitalin Regina Margherita në Torino, ku morën pjesë 25 mjekë. Ndërhyrja doli në gazeta: ishte i pari i atij lloji që u krye me sukses në Europë. Motrat pastaj kishin një jetë normale dhe njëra gjithashtu u bë nënë në vitin 1992. Një rast tjetër mbeti në lajme dhe kjo ngjall emocion të madh, ishte pikërisht rasti i binjakeve peruane Marta dhe Milagros, lindur në vitin 2000 në Spitalin Civil të Palermos. Ata kishin të përbashkët gjoksin, zemrën, mëlçinë dhe zorrët.

Kirurgu kardiak Carlo Marcelletti ofroi të ndërhynte për të ndarë binjaket e vogla, por operacioni dështoi dhe vajzat vdiqën pak pas kësaj. Një lindje e fundit e siamezëve u regjistrua në Itali më 23 gusht: ata janë dy binjakë të bashkuar në zonën e barkut dhe kanë të përbashkët edhe mëlçinë. Ata erdhën në dritë në spitalin Papa Giovanni XXIII në Bergamo. Binjakët siamezë që konsiderohen të jenë më të gjatë në botë janë Ronnie dhe Donnie Galyon, lindur në Ohajo (SHBA) më 1951.

Një tjetër shqetësim rekord është mosha e ndarjes së binjakëve siamezë. Deri më sot, rekordi botëror është ai i dy binjakëve të ndarë në Zvicër në vitin 2016, në spitalin Insel në Bernë, në 8 ditë të jetës. Kushtet e Lydia dhe Maya ishin shumë të rënda: ata duhet të ndanin mëlçinë, perikardin dhe një pjesë të gjoksit. Operacioni përfundoi me sukses. Ky është rasti i parë në botë për foshnjat e tilla. Kushtet e të vegjëlve ishin vërtet aq serioze saqë mjekët vendosën t’i ndanin menjëherë pa pritur “kanonet” tre deri në gjashtë muaj.