Rama po negocion fundin dhe po kërkon garanci…

Nga Nga Red VARAKU-

Pavarësisht interpretimeve, Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Bashkimi Europian janë shprehur qartë në lidhje me zgjidhjen e krizës shqiptare menjëherë pas 30 qershorit.

Nëpërmjet z. Palmer dhe z Hahn vjet në korrik, ata kanë kërkuar ndëshkim të krimit elektoral dhe dakortësim për reformën zgjedhore. Kjo politikisht do të thotë, që ata kanë pranuar që akuzat e opozitës duhet të adresohen dhe gjykohen me votë. Pra me një fjalë, ata kanë kërkuar që populli shqiptar të shprehet me votë në lidhje me radiografinë e ashpër që shpallën përgjimet.

Në çdo vend normal çdo kryeministër do të jepte dorëheqjen menjëherë pas publikimit të përgjimeve dhe do ta çonte vendin në zgjedhje të parakohshme, por duke qenë se demokracia shqiptare përcaktohet si hibride, ka qenë gjithmonë faktori ndërkombëtar, ai që e ka detyruar një qeveri t’i nënshtrohet gjykimit popullor dhe kjo gjithmonë ka ndodhur pas modalitetit të dakortësimit të një reforme zgjedhore.

Më pas dorëzimi i pushtetit ka ndodhur pas garancive që i janë dhënë kryeministrave përkatës, që nuk do të cënohen pas dorëzimit të pushtetit. Kjo ka ndodhur edhe në 2005 , por edhe në 2013. Me pak fjalë kjo ka qenë historia e rrotacioneve politike, që kanë ndodhur në Shqipëri deri tani, për të mos përmendur 1997, i cili ishte ”një rrotacion” me dhunë dhe një mësim i ashpër për elitën drejtuese të këtij vendi.

Por, kësaj here gjërat duken ndryshe nga 2005 dhe 2013. Edi Rama duhet ta ketë menderosur aq keq këtë punë, sa faktori ndërkombëtar jo vetëm nuk ka pranuar negociata për garanci, por ka rritur presionin mbi të duke u shprehur për herë të parë në nivelet më të larta të përfaqësimit.

Është hera e parë që Parlamenti Europian, institucioni më i lartë që përfaqëson interesat e Bashkimit Europian shprehet qartazi në lidhje me krizën shqiptare dhe nevojën për zgjidhjen e saj me zgjedhje parlamentare dhe lokale në të njëjtën ditë dhe ndëshkimin e krimit elektoral.

Gjithashtu, është hera e parë që kemi një deklaratë të Sekretarit Amerikan të Shtetit në lidhje me një marrëveshje periferike për reformë zgjedhore të dy partive shqiptare, kur dihet që Sekretari i Shtetit shprehet për një çështje vetëm kur ajo çështje është rrezik porencial për destabilizim.

Për ata që nuk e dinë përfshirja e niveleve kaq të larta, nuk dëshmon thjesht që kjo krizë falë betejës së opozitës, ka sot vëmendjen e duhur, por dëshmon që kjo krizë nëse nuk zgjidhet, kërcënon destabilitetin jo vetëm të Shqipërisë, por edhe të krejt rajonit. Me sa duket tashmë ata e kanë të qartë fytyrën e vërtetë të këtij kryeministri.

Pra, ndryshe nga rrotacioni 2005 dhe 2013, e reja kësaj here është se pavarësisht përpjekjeve për të negociuar fundin e tij, me anë të kërcënimit për mosaprovim të reformës zgjedhore nëpërmjet mercenarëve të tij në parlament, Ramës nuk i është ofruar asnjë garanci.

Përkundrazi, kushti i panegociueshëm i ndëshkimit të krimit elektoral, krim ku ai është provuar nga përgjimet që ka qenë pjesë, për herë të parë e kthen atë në të akuzuar botërisht si kryehajdut zgjedhjesh.

Ndaj, ndëshkimi i tij me burg nuk është dhe aq i pamundur. Për kryeministra të tjerë kanë mjaftuar disa fatura të thjeshta për të përfunduar më pas në pranga, në qeli.

Sigurisht, të gjithë e dimë që përfshirja në krim elektoral mund të jetë vetëm sebepi, sepse arsyet e vërteta duhet t’i kërkojmë tek pazaret e tij me “armiqtë” e Perëndimit, për të destabilizuar rajonin, në këmbim të pushtetit.