“Shqeto” për Nënë Terezën

Nga Mitro Çela/Turist në Suedi. Pas një turneu turistik që nisi në Danimarkë përfunduam në Suedi. Zumë vend në hotel “Grand”, dhe u ulëm për kafe në holl. Në sfond kisha një nga panoramat më të bukura të Stokolmit. Drejt tavolinës sime afrohet një çift. Bir o Mina! Në jetë, kurrë nuk kisha parë vajzë me një bukuri të tillë. E gjatë. E hollë. Sytë-blu. Flokët-ngjyrë ari… “Më quajne Ingrit. Miku im është Karli. Misioni ynë: Të shoqërojmë turistët.” Nuk fliste, por recitonte!… I hutuar, porosita kafe, kur doja çaj…

– E njoh Shqipërinë nga Nënë Tereza dhe Ismail Kadareja, – vazhdoi Ingrit.- E dini një histori të bukur mes Nënë Terezës dhe mbretit tonë?..Jo I thashë, edhe pse historinë ma kishte treguar miku im, shkrimtari dhe poeti Visar Zhiti… Nënë Tereza kishte fituar Çmimin Nobël të Paqes. E takon mbreti i Suedisë. I thotë:

– Unë, nuk po vi në ceremoni. Nuk dua që të jem në qendër të vëmendjes!

– Madhëri! Mos nguroni të vini. Në qendër të vëmendjes nuk do të jeni, as Ju e as unë. Aty ku është Zoti, nuk bie ne sy mbreti!

-Ka edhe një histori të dytë me Nënë Terezën,- ndërhyri Karli.- Ma ka treguar babai, që në atë mot punonte si kamarier. Në vitin 1979, në Oslo (Norvegji) u organizua ceremonia e dhënies së Çmimit Nobel. Një nga klerikët që merrte pjesë në sallë e pyeti Nënë Terezën, për vendin ku kishte lindur. Ajo deklaroi: “Kam lindur në Shkup, jam shkolluar në Londër, jetoj në Kalkutë dhe punoj për të gjithë njerëzit e varfër në botë. Atdheu im është një vend i vogël me emrin Shqipëri”.

-Sipas protokollit, pas marrjes së Çmimit Nobël, për Nënë Terezën organizohej një banket, vazhdoi tregimin Karli.- Modern. Me shumë salltanete. Me shumë të ftuar te veshur “alta moda”. Pa smoking nuk të qaste njeri tek dera. Kur çdo gjë ishte gati, i treguan Nënë Terezës. Ajo me mirësjellje pyeti: “Sa kushton banketi?…Nuk ka rëndësi?!…Nënë Tereza këmbënguli. Kur mori vesh shifrën prej disa mijëra dollarë tha prerë: “ Me këto para, hanin disa muaj të varfërit në azilet e mija në Kalkuta…Unë nuk do të marr pjesë në banket…Mua dhe motrave që më shoqërojnë, na mjafton edhe një“Straight up” ?!

Kur Nënë Tereza u largua, organizatorët mbetën të shushatur. Të hutuar. Të befasuar. Një gjë e tillë nuk kishte ndodhur kurrë…Pastaj erdhi pyetja: “Ç’është ky ushqim me emrin “Straight up” (“Shqeto”)?!…U hapën të gjitha menutë që servireshin në Suedi…Kërrkund nuk gjendej…Kërkuan ndihmë nga India…Asgjë…Dikush tha: “Nënë Tereza quhet Age Jongaxhi dhe është shqiptare…Mos është ushqim shqiptar?…

Në Suedi jetojnë disa mijëra kosovarë…Kërkuan dhe gjetën një restorant ku kishte menu nga Shqipëria…Morën “formulën”: Lënk mishi, erza, qofte të vogla me mish viçi…Kur ja servirën, Nënë Tereza u befasua. Kur e hëngri i shijoi aq shumë, sa që nuk e përmëndi banketin.

Pjesën e parë të kësaj historie e kisha parë në filmin: “Nënë Tereza e Kalkutës”. Po fati, duke qënë kapriçoz, e solli që të jem ndër të parët që dëgjova vazhdimin e historisë me “Straight up” (“Shqeto”) nga Shqipëria në kryeqytetin e Suedisë.