“BUZET E TUA”, Ervis Behari sjell një këngë dashurie që lidh traditën me ndjeshmërinë festive

Nga Albert Vataj

Në zenitin e verës, kur pushimet, mbrëmjet e gjata dhe muzika gërshetohen në një ritëm të vetin, Ervis Behari sjell “BUZET E TUA”, një këngë që duket se ka lindur për këtë stinë, por që bart brenda saj një emocion që nuk njeh kufij kohe. Është një rikthim që nuk synon thjesht të kapë vëmendjen e momentit, por edhe të dëshmojë për besnikërinë ndaj vlerave të muzikës shqiptare: një përzierje mjeshtërore e hijeshisë së traditës me gjallërinë e modernes, ku festa dhe folklori ecin dorë për dore.
Behari e di mirë se muzika nuk është pronë e vetëm një brezi. Ajo është një gjuhë e përbashkët që bashkon zemrat, një urë që lidh kujtimet e të djeshmes me emocionet e së sotmes. Dhe në këtë urë, buzët që puthen, shikimet që ndizen dhe dashuritë që shërojnë marrin formën e një rrëfimi artistik të përjetshëm.
Më 13 gusht 2025, publiku shqiptar mirëpriti premierën e videoklipit “BUZET E TUA” në YouTube, një prodhim i kuruar me kujdes nga Ar Visual, ku çdo detaj vizual është menduar për t’i dhënë jetë mesazhit të këngës. Melodia, e kompozuar nga Adrian Hila mbi një tekst të shkruar në bashkëpunim me Romir Llanajn dhe Alex Dulen, vjen e rrjedhshme, si një pëshpëritje që buron natyrshëm nga zemra e autorëve.
Vargjet “Buza ime dhe ujë në krua” dhe “Ilaçi që shëron mua” janë shembuj të gjuhës së thjeshtë por të ngarkuar me kuptime të thella. Ato flasin për dashurinë jo vetëm si pasion që digjet, por edhe si balsam që shëron plagët e shpirtit. Elementët e natyrës, si uji në krua, i japin këngës një frymë popullore e të ngrohtë, duke e bërë atë të duket sikur vjen nga një kujtesë kolektive ku dashuria është po aq e freskët sa burimet e maleve.
Videoklipi nuk është thjesht një shoqërues vizual, por një interpretim i ndjenjës. Ai përfshin breza të ndryshëm, duke kujtuar se dashuria është universale dhe e pashtershme. Çdo sekuencë ndërton një atmosferë intime, që përshkon kufijtë e moshës dhe kohës.

Teksti i këngës:
Hajde se më ke sëmurur ooo,
Aman se nuk dua tjetër oooo,
Amane se nuk dua tjetër ooo,
Thauje të shkretën zemër ooo,

Kush i njom buzët e tua,
Buza ime dhe ujë në krua,
Ilaçi që shëron mua,
Kur putha buzët e tua.

Ky tekst është një poezi popullore e transformuar në këngë moderne: i thjeshtë, i drejtpërdrejtë, por me një thellësi që buron nga sinqeriteti. “Aman” dhe “amane” i japin ritëm këngës, duke e lidhur me traditën muzikore të trevave shqiptare. Nuk ka fjalë të ndërlikuara, por ka një emocion të pastër, një përqafim melodik që zgjon kujtime dhe mall.
“BUZET E TUA” nuk është thjesht një projekt i ri, është një dëshmi se muzika e ndjerë ende gjen rrugën drejt zemrave, pa nevojë për zbukurime të panevojshme. Është një këngë që të fton ta këndosh, ta kujtosh dhe ta mbash me vete, si një kujtim të bukur të dashurisë që nuk vdes kurrë.