Radio na e bën rrëmujë mendimin kritik

Studimi tregonte se kur njerëzit dëgjojnë zërin e një njeriu pa parë trupin e tij, ata i japin shumë më tepër besueshmëri se sa një zëri që del nga goja e një njeriu që e shohin me sy. Kjo sepse i pari supozohet që nuk ka agjendë, apo të meta trupore. Eleminimi i një informacioni të tillë që do të kish nevojë të analizohej nënkupton që mesazhi nuk analizohet në mënyrë po aq kritike, si do të ndodhte në rastin e një mesazhi që është shkruajtur apo i është thënë personalisht dikujt. Po kështu, dëgjimi i radios ulte edhe aftësitë konjitive në përgjithësi, përgjatë kohëzgjatjes së aktivitetit.