Familja Lala, epitoma e një tragjedie kombëtare

Familja Lala u shua me rrënimin e vilës 5-katëshe në zonën e ish-Kënetës në Durrës. 8 familjarë humbën jetën nga tërmeti tragjik i 26 nëntorit dhe këtë të shtunë, përmes homazheve vajtuese, aktmortet u përcollën drejt banesës së fundit. Familja Lala është epitoma e një tragjedie kombëtare. Marjeta kishte tre fëmijë në krahë kur zjarrfikësit italianë e gjetën mes rrënojave. Flinte me ta në krevat dhe ishte përpjekur më kot të mbulonte me trupin e saj Emilion, 6-vjec dhe dy binjakët 2-vjeçarë, Dionisa dhe Dionis. Amelia, vajza më e madhe, 10-vjeç, ishte disa metra më tej; ishte gjetur e vdekur pak orë para saj. Tani nuk ka më asnjë njeri për tu shpëtuar nën rrënojat e asaj që ishte një shtëpi familjare prej pesë katesh, ndërtuar pa rregulla, si gjithë vilat e tjera të lagjes që lindi në fund të komunizmit, në terrenin jo stabël të një ish kënete në Durrës, ku në vitet 90 dëgjoheshin vetëm bretkosat.

Familja Lala u shua e gjitha me përjashtim të 17-vjeçarit Ramë lala që u nxorr pas 14 orësh gërmime me duar. Historia e tyre ka mallëngjyer të gjithë; është bërë epitoma e një tragjedie kombëtare që deri më tani ka marrë 51 jetë njerëzish duke shpalosur krizën dramatike në ndërtim kur rënia e regjimit komunist bëri që gjysma e vendit të ndërtonte shtëpi me mure me disa tulla të gjetura diku, ndonjë thes rërë dhe një xhaxha murator. E kur sipërmarrësit e rinj pa skrupuj dhe pa kontroll, u bë një lojë e lehtë për të bërë para ndërtimi i kolosëve pa themele në një tokë sizmikisht jo stabile.

Gjyshja Sahadete e vdekur pranë të birit, Ilir. Ishte gjetur më herët, madje edhe para se të ndërhynin skuadrat speciale kosovare me rruspa dhe mjete të tjera. Nga rrënojat ishte dëgjuar vetëm zëri i Ramës. Ky i fundit ishte strukturë pranë lavatriçes, që edhe e kishte shpëtuar duke i shërbyer si mburojë. Ishte thuajse në pozicionin e një fetusi por i kthyer në njërën anë, me këmbët të shtypura nga çimentoja. Kam dëgjuar motrën, është e gjallë, shpëtojeni, lutej ai. Edhe trupi i Griseldës, 19-vjeç, doli pa jetë. ”Nuk duhen humbur kurrë shpresat”,-thonin ata ndërsa i gjithë vendi lutej për atë familje të madhe të shuar nga tërmeti. Nuk mund të bënin më asgjë…