Marifeti ”hoxhës”, 90-vjeçari të prek për zgjidhje të problemit: Qase gjoksin këtu

Emisioni ”Fiks Fare” transmetoi mbrëmjen e të hënës rastin e një të ashtuquajturi “hoxhë”, i cili përmes nuskave merrte përsipër zgjidhjen e problemeve, por ndërkohë prekte femrat në vende intime. Në Divjakë është një 90-vjeçar që thotë se është hoxhë. Gazetarja e Fiksit i prezantohet si një grua e cila ka disa probleme. Pasi bën disa marifetë me tespie, hoxha i shtrinë duart edhe më shumë duke i prekur gjoksin. Ai vazhdon ta fërkojë disa herë nga gjoksi dhe më pas i thotë që çfarë u bë e u tha aty nuk duhet të dalin nga ajo dhomë.

Biseda me të ashtuquajturin hoxhë

Hoxha- Ulu këtu. Nga je nga Fieri?
Fiksi- Jo unë jam nga … e martuar në Fier
Hoxha- Ku rri në Fier.
Fiksi- Po në Frakull të Fierit.
Hoxha- Në Frakull, obobo, ç’të paska çuar Zoti atje? Babai , gjyshi, stërgjyshi, kanë mbaruar në Arabi, kurse unë, Medresenë e kam bërë në Tiranë. Medreseja daç në Arabi, daç në Frakull…
Fiksi- Njësoj është.
Hoxha- Edhe e kemi të trashëguar. Më pyet gruaja, ça halli kishte? Atë hall që kishte. Nuk i kam thënë njëherë gruas që, kjo ose ai kishte këtë hall. Unë ça shof kam të drejtë ta them, nqs ka gjëra do ti shikosh edhe ti. Po kanë frikë nga mua se unë ja u nxjerr leckat sheshit. Tashi, shko kape kutinë atje edhe merr ca sheqer, mbushe dorën. Ashtu ë bravo, bravo.
Fiksi- Dëgjo, unë kam probleme me veshkat, nuk jam mirë.
Hoxha- Nuk është për mua.
Fiksi- Kam edhe nuk e di si një bllokim frymëmarrje.
Hoxha- Kjo është tjetër. Fëmijën e madh sa e ke?
Fiksi- E kam 16 vjeçe
Hoxha- Me burrin si i ke marrëdhëniet?
Fiksi- Shumë mirë
Hoxha– Ça pune bën burri?
Fiksi- Burriiii, kshu, ke posta, shofer ke posta.

Hoxha- Hajde, pak më këtu, pak më këtu
Fiksi- Po.
Hoxha- Aty, vere dorën këtu. Emrin?
Fiksi- E….
(Hoxha pëshpërit disa fjalë nën zë)
Hoxha- Hiqe dorën. Dëgjo, ajo që më del këtu mua, do ta shikosh edhe ti, nuk ka lidhje me veshkën. Ka lidhje me probleme të tjera. Vëre dorën, vëre dorën, hiqe tani. Dëgjo, këtu më del punë magjie, kjo ka pengesa të mëdhaja, ka këputje ka dëshpërime, ka zënka, ka fukarrallëk, ka nga të gjitha. Po sot ti nuk do t’i tregosh njeriu se ça pe këtu.
Fiksi- Po

Hoxha- Prit. Nesër tregoi kujt të duash. Pse, se nesër kur të filloj punën unë, atë që do shikosh ti këtu, do më dali prapë nesër mua, do punoj 5 minuta 10 mimuta sa ta heq faree. Nqs mua nesër nuk më del, unë e kuptoj që ti i ke treguar dikujt pa dashje edhe mua puna më shkoi kot edhe ty rruga të shkoi kot. Vere edhe njëherë dorën, mos u mërzit, vere edhe njëherë dorën. Rri e qetë, e qetë. Hiqe dorën, mos u largo, do më rrish mua afër. ( i jep tespiet) Do heqësh të bardhat, jo të zezat. E kupton?
Fiksi- Po.
Hoxha- Filloje që në fillim. Ajde me dy duar. Ashtu vazhdo, bravo. Merre gotën (me ujë) Shiko në ujë, në ujë, aty shiko. I pastër është? Merr tespiet
Fiksi- Po.
Hoxha- Lëshoje, mbylle dorën( i ve tespiet ke dora) Vëre dorën këtu… ( hoxha pëshpërin) Mos luaj, mos e hap, do shikosh ça të del këtu, fytyrë burri apo gruaje, ça shikon aty?
Fiksi- Gruaje.
Hoxha- Hiqe dorën. Ça hoqe ti (nga tespiet)? Të bardhat hoqe. Tani hiq të zezat tashi, siç hoqe të bardhat.
Fiksi- Po.

Hoxha- Aty shiko, mos më shiko mua or ti, mos prek… ashtu bravooo, ashtu. Këtu futi ku e kishe (në dorë) Ë bravo. ( pëshpërin prapë) Ça do lloj muhabeti që do bëjmë, mbetet këtu. Për ty është një pengesë e madhe kjo, ka vetëm të këqija nuk ka të mira, vetëm sot nuk do tregosh siç e pe.
Fiksi- Po.
Hoxha- Do të ndihmoj, kur them do të ndihmoj , do të ndihmoj.
Fiksi- Po, po.
Hoxha- Qase gjoksin këtu. Jo mos e hiq dorën, po vëre mirë, vëre mirë. ( i bie kraharorit, dorës së vajzës, librit i fryn edhe në vesh) Shiko tani. Ky zanat mua më lejon për zanatin edhe për moshën. E pe si e vura dorën këtu unë (te kraharori).

Fiksi- Po.
Hoxha- Unë nuk kam besim ke të gjithë, se jam i detyruar ta çoj dorën këtu. Pse jam i detyruar, kur shikoj këtu përmbi gjoksin tënd, unë shikoj përveç burrit, ka hipur njeri tjetër? Edhe tak më del këtu mua, më kupton? Unë nuk kam besim te çunat. Ata të shikojnë nga gjoksi kshu edhe po vure dorën këtu( në gjoks) ai tak ta heq, më mirë ja kam lënë asaj vajzës, nuk kam besim, sa të më nxijë faqen.

Fiksi- Ka lloj, lloj femrash.
Hoxha- Po, po ka, se si dihet me këtë lloj zanati, po do të tregoj unë një, ja të mbaroj këtë. Është zanat i mirë, po është i vështirë. Mos e hiq dorën. Është i vështirë, është shumë i vështirë. Më shëmbëllen si një çupë e rezes sime. Siç i ke duart do shikosh, mos i hiq duart.
Fiksi- Jo s’ka gjë.
Hoxha- Tashi dëgjo këtu, gjyshin, ça do hall iqë të kesh, në mes të natës të vish, shikoj që zemra jote është shumë e pastër. Edhe unë njerëzit që janë të pastër në shpirt që si duan të keqen tjetrit, unë i dua shumë. Pse, se kam edhe çupa. Tashi dëgjo gjyshin. Këto të dyja këtu janë njësoj( dy bustina me sheqer)
Fiksi- Po.
Hoxha- Do marrësh një pije, ça pini ju, hidhe brenda, pini gjithë robt e shpisë, ama vetëm shpia jote, do mbushen 21 ditë, tjetrën, të njëjtin veprim. Tashi, ti e bën dot sot?
Fiksi- Po.
Hoxha- N.q.se e përdor sot në dt 22 tjetrën. ‘Merva volantes, crima mantes’ Fjalët i merr era, e shkruan aty.
Fiksi- Faleminderit shumë. Mirupafshim