Europa e rrezikuar nga importi i naftës
Nga: Anders Fogh Rasmussen –
Bashkimi Evropian është shumë i varur nga nafta e huaj, më shumë importojmë se sa prodhojmë. Për çdo 100 litra të konsumuara brenda BE-së, 90 janë të importuara. Ndërkohë, prodhimi i naftës në mënyrë individuale, është më poshtë se 50% gjatë dekadës së fundit. Përveç nëse BE-ja ndryshon kursin dhe rrit prodhimin e saj të energjisë alternative – duke përfshirë biokarburantet, si një opsion që BE-ja e ka lënë pas dore përgjatë 95% të naftës së saj e cila do të vijë nga burime të huaja deri në vitin 2030, sipas Agjencisë Ndërkombëtare të Energjisë.
Gjendja aktuale e punëve mbetet thembra e Akilit e BE-së , sepse kjo nënkupton varësinë nga importet, dhe regjimet autoritare të paqëndrueshme. Në vitin 2014, shtetet anëtare të BE-së kaluan një vënie në skenë prej 271.000.000.000 € në naftën e papërpunuar të huaj, më shumë se GDP e kombinuar e Bullgarisë, Hungarisë, Sllovakisë dhe Sllovenisë. Afërsisht gjysma e këtyre parave shkuan në Rusi, Lindjen e Mesme, dhe Afrikën e Veriut. Kështu, jo vetëm që BE-ja është e ekspozuar ndaj ndërprerjeve të furnizimit global; por ajo gjithashtu ndihmon për të mbështetur qeveritë autoritare dhe për të fuqizuar regjimet armiqësore, që kufizon aftësinë e vet për të siguruar përgjigje efektive të bashkërenduara ndaj kërcënimeve dhe provokimeve. Lufta e BE-së për të hartuar strategji politike dhe ekonomike koherente e për t’u përballur me sfidat e paraqitura nga agresionit Rus në Ukrainë dhe luftës në Lindjen e Mesme është një rast i tillë.
Vendimi i fundit i Mbretërisë së Bashkuar për të rritur shpenzimet e mbrojtjes, thekson një rritje për njohjen që aftësia e fuqishme ushtarake do të jetë e nevojshme për të mbështetur sigurinë dhe sovranitetin e Evropës. Por, për sa kohë që varësia e saj nga nafta e huaj vazhdon, BE-ja do të mbetet shumë më e dobët nëse ajo vazhdon të jetë në këtë rrugë. Siguria energjetike e Evropës ka të ngjarë të fitojë spikatje në muajt e ardhshëm, ku 2016 do të jetë forma tjetër për një vit të trazuar, kjo kryesisht në politikën ndërkombëtare. Ky vit ka gjithashtu gjasa për të parë përfundimin e Bashkimit të Energjisë të BE-së, e themeluar për të siguruar furnizime të sigurta e të përballueshme, energji klime miqësore. Për fat të keq, varësia e Evropës nga nafta e huaj është lënë jashtë diskutimit. Komisioni Evropian duhet të sigurojë drejtim të qartë se në qoftë se vendet anëtare të BE-së janë për zhvillimin e burimeve alternative të energjisë.
Energjia e rinovueshme nga era dhe dielli me siguri mund të luajë një rol në uljen e vulnerabilitetit të energjisë të BE-së. Burimet e tilla tashmë po ndihmojnë për të reduktuar vartësinë nga qymyri dhe gazi, për prodhimin e energjisë elektrike. BE-ja duhet të ndjekë shembullin e Atlantikut, ku vendet kanë punuar për të reduktuar varësinë e tyre nga nafta e huaj. Shtetet e Bashkuara, për shembull, kanë krijuar stimuj për investime në karburante alternative. Në të vërtetë, SHBA është prodhuesi më i madh në botë i bioethanol, i cili së bashku me prodhimin e gazit argjilor, ka ndihmuar reduktimin e importeve të naftës së huaj me të paktën 25%, duke ulur emisionet e dioksidit të karbonit dhe krijimin e vendeve lokale.
Brazili, gjithashtu, jep një shembull bindës, sepse ka punuar që nga kriza e naftës e viteve 1970 për të reduktuar varësinë e saj nga energjia e importuar. Sot, Brazili është një eksportues neto i naftës dhe prodhuesi i dytë më i madh në botë i bioethanol, e cila ka zëvendësuar më shumë se një të katërtën e benzinës që përdoret në vend.
Për fat të keq, pjesa më e madhe e diskutimit të politikave përreth biokarburanteve në BE është e dominuar nga argumente të vjetërsuara e lidhja e tyre me rritjen e çmimeve të ushqimeve. Ushqimi nuk duhet të përdoret për makinat e karburantit, insistojnë kundërshtarët. Sot, megjithatë, biokarburanteve të avancuara nuk janë të bazuara në ushqim, por tek mbeturinat nga industria, bujqësia, dhe ekonomitë familjare private. Në fjalët e tij José Graziano da Silva, Drejtori i Përgjithshëm i Organizatës së Ushqimit dhe Bujqësisë të Kombeve të Bashkuara, tha se: “Biokarburantet mund të jenë një mjet efektiv për të rritur sigurinë e ushqimit”. Bëhet e drejtë, zhvillimi i tyre që do të thotë “më shumë karburant, më shumë ushqim, dhe prosperitet më të madh për të gjithë”.
Teknologjia vret katër zogj me një gur: Ai përmirëson sigurinë e energjisë, riciklon mbeturinat, redukton emetimet e gazrave të dëmshme, dhe prodhon vende pune (shpesh në zona rurale). Kjo është arsyeja pse duhet zëvendësuar vaji i importuar me energji të prodhuar vetë, është një nga trashëgimitë më të rëndësishme dhe me ndikim të gjerë për evropianët e sotëm që mund të largohen nga Evropa e nesërme.
Burimi: Project Syndicate/Përshtati: Redjon Shtylla
KOHA JONË SONDAZH

