CNN për një vjetorin e pushtetit të Presidentit Trump

Presidenti amerikan ka premtuar se do t’a zgjidhë këtë problem, por ne nuk e dimë se në çfarë mënyre, pasi opsionet ushtarake janë shumë të frikshme. Pas Olimpiadës mund të përfundojmë me një veri luftarak që mendon se mund të vendosë vetë se kur duhen zhvilluar bisedime, në vend që të bëjë lëshime për këtë mundësi.

Me Kinën, manjati i pasurive të paluajtshme që dikur shkruante se “ne duhet të bëhemi të ashpër me Kinën para se ajo të na shkatërrojë”, tani u kënaq me Presidentin Xi Jinping në Qytetin e Ndaluar, dhe herë pas herë i është lutur haptazi që Kina të ushtrojë më shumë presion mbi Korenë e Veriut.

Marrëdhëniet me Kinën janë pragmatike dhe komplekse, por jo shumë të ndryshme nga çfarë kanë qenë në vitet e Obamës.

Ka dy vende ku administrata Trump ka deklaruar një politikë specifike dhe po e zotëron.

Fillimisht, është deklarata e fundit e Sekretarit të Shtetit, Rex Tillerson, i cili numëroi pesë pikat kryesore që duhen plotësuar që Shtetet e Bashkuara të mos qëndrojnë më ushtarakisht në Siri.

Është shumë e vështirë që këto pika të plotësohen, pasi numërohen një sërë arsyesh që mund të bëjnë që një pjesë e trupave amerikane në veriun e Sirisë të qëndrojnë atje për disa muaj, për të mos thënë disa vite.

Është pikërisht e kundërta e asaj që aleatët e amerikanëve kishin frikë se një Shtëpi e Bardhë e lodhur dhe e ndrydhur do të bënte; të fuste forcat amerikane për një kohë të gjatë në një luftë që administrata e Obamës u mundua t’a shmangte. Por, gjithësesi ky vendim nuk është një ndryshim i madh, pasi ato trupa aty ishin kur Trump mori detyrën.

Në Afganistan, Trump artikuloi vetë një “strategji fituese”, por që edhe kjo nuk ndryshon shumë nga 16 vitet e politikave përpara tij.

Këtu shohim angazhim dhe një shtysë që po i jepet luftës, por kjo nuk është një qasje e re. Po u kërkohet ndihmë edhe aleatëve të NATO-s.

Pra, akoma na ka mbetur të gjejmë se çfarë ka ndryshuar vërtetë në anën tjetër të Atlantikut. Përgjigja është shumë pak. Ka shumë tërbim dhe tym, por shumë pak zjarr. (shprehje që i referohet deklaratës së Trump ndaj Koresë së Veriut, fire and fury; në shqip: zjarr dhe tërbim) 

Trump shpesh sillet si i zemëruar kur vjen puna tek sfidat e politikës së jashtme. Por, veprimet që ndjekin këtë zemërim nuk janë të tilla.

Është ngushëlluese për tifozët e angazhimit amerikan që SHBA nuk po tërhiqet me shpejtësi nga Atlantiku, sikurse kishte deklaruar edhe ish-strategu kryesor i Shtëpisë së Bardhë, Steve Bannon.

Megjithatë, këta tifozë nuk duhet të fillojnë të dredhin zinxhirin. Shtëpia e Bardhë e Donald Trump ende nuk ka përjetuar një sfidë vërtetë të papritur përtej kufijve. Dhe Shtëpia e Bardhë e miliarderit ende nuk është përballur me zgjedhje të vërteta politike që përputhen me zjarrin e postimeve që ai bën në Twitter.

CNN,