Baggio dhe Del Piero, Dy Ikona të Juventusit, Reflektojnë në Dubai: Nga Kujtimet Personale te Thirrja për Futbollin Italian

Dy ikona të futbollit italian, Roberto Baggio dhe Alessandro Del Piero, u shfaqën së bashku në Samitin Botëror të Sportit në Dubai, një ngjarje e rëndësishme ku Baggio u nderua me një çmim të veçantë, 32 vjet pas fitores së Topit të Artë në vitin 1993. Kjo paraqitje e rrallë publike u bë edhe më domethënëse nga prania e vajzës së Baggio-s, Valentina, e cila menaxhon imazhin dhe komunikimet e babait të saj, duke luajtur një rol kyç në kthimin e tij në qendër të vëmendjes publike.

Intervista, e drejtuar nga Del Piero, solli në pah kujtime nga koha e tyre së bashku te Juventusi. Del Piero, atëherë i ri dhe i njohur si “Pinturicchio”, kujtoi afërsinë e tyre dhe faktin që flisnin në dialekt venecian, duke theksuar se Baggio ishte “kampioni absolut” ndërsa ai vetë ishte ende një fëmijë. Baggio, nga ana e tij, shpjegoi tërheqjen e tij nga jeta publike pas përfundimit të karrierës, duke ndjerë nevojën për një jetë normale pranë familjes dhe kthimin në qytetin e tij të lindjes.

Megjithatë, një ngjarje traumatike në vitin 2024, një grabitje e dhunshme në shtëpinë e tij nga gjashtë kriminelë, ndryshoi thellësisht perspektivën e Baggio-s mbi jetën. Kjo përvojë e tmerrshme e shtyu atë të zhvillonte një dëshirë të fortë për të ndarë më shumë me familjen dhe fëmijët e tij, duke ndjerë se ata kishin nevojë të kuptonin më mirë kush ishte ai. Ai theksoi se ishte “faji i Valentinës”, vajzës së tij, që ata ishin aty së bashku, duke treguar se kjo përvojë i kishte afruar edhe më shumë dhe i kishte dhënë marrëdhënies së tyre një energji të re. Baggio e përshkroi prindërimin si punën më të vështirë, plot gabime, por ku dashuria për familjen gjithmonë triumfon.

Valentina Baggio, vajza më e madhe e familjes, e cila ka dy vëllezër më të vegjël, Mattian dhe Leonardon, të pranishëm gjithashtu në Dubai me nënën e tyre Andreina, ofroi perspektivën e saj mbi ndryshimin e qëndrimit të babait. Ajo shpjegoi se ishte e vetmja që nuk ishte në shtëpi gjatë grabitjes dhe se reagimi i babait të saj ishte një tronditje e madhe për të gjithë familjen. Kjo ngjarje shënoi fillimin e një periudhe ndryshimesh, duke i shtyrë ata të udhëtonin më shumë së bashku, si brenda ashtu edhe jashtë Italisë. Valentina shprehu krenarinë e saj duke parë se sa shumë ish-futbollistë dhe shokë ekipi ende kërkojnë me emocion një foto me babain e saj, duke dëshmuar për ndikimin e tij të qëndrueshëm.

Baggio reflektoi mbi rëndësinë e veprimeve në kohë të vështira, duke theksuar se pikërisht atëherë kuptohet kush je vërtet. Ai u përpoq të ishte personi më i mirë i mundshëm. Kur Del Piero e pyeti për dashurinë e palëkundur që publiku ka për të, Baggio u përgjigj se ishte e vështirë të gjesh fjalët e duhura, por ai thjesht u përpoq të luante me dashuri dhe pasion të pafund për futbollin dhe sportin. Ai besonte se kjo ishte arsyeja pse kishte prekur zemrat e kaq shumë njerëzve, duke shtuar se aftësia për të vepruar në kohë sfidash është thelbësore dhe tregon karakterin e vërtetë të një individi.

Nga dashuria për sportin, biseda kaloi te budizmi, një praktikë që Baggio e ndjek prej 38 vjetësh. Ai shprehu mirënjohjen e tij të thellë ndaj atyre që e prezantuan me këtë filozofi, duke e cilësuar atë si “bekimin më të madh” që kishte pasur ndonjëherë, pasi i kishte ndryshuar thellësisht jetën për mirë. Sipas Baggio-s, thelbi i budizmit qëndron në aftësinë për të qenë i lumtur, pasi vetëm atëherë mund të bësh të lumtur edhe ata që të rrethojnë dhe të ndryshosh mjedisin. Ai theksoi se nuk ua kishte imponuar budizmin fëmijëve të tij, duke përmendur Valentinën si shembull, e cila nuk e praktikon atë.

Në fund të intervistës, Baggio adresoi krizën aktuale në futbollin italian. Ai shprehu shqetësimin se nuk ka hapësirë të mjaftueshme për lojtarët vendas dhe se ekipi kombëtar po vuan si pasojë. Duke kujtuar Kupat e Botës ku ai vetë kishte marrë pjesë, ku ekipi ndërtohej rreth një shtylle kurrizore të fortë, ai propozoi një zgjidhje: “Më pak të huaj dhe më shumë hapësirë për lojtarët e rinj; ata janë e ardhmja.” Ky ishte mendimi i tij i qartë dhe i prerë për të shëruar futbollin italian.