Dy miliardë vite vetmi

Poezi nga: Shuntaro Tanikawa
Përktheu: Faslli Haliti

Mbi globin e vogël qenie njerëzore
flenë, ngrihen, punojnë
nganjëherë dëshirojnë të kenë shokë në Mars

Marsianët mbi globin e tyre të vogël
nuk e di se ç’bëjnë
(Mbase flenë, çohen, punojnë?)
Ndonjëherë duan të kenë shokë mbi Tokë.
Kjo është absolutisht e sigurt.

Gravitacion universal do të thotë
Forcë tërheqëse e vetmisë reciproke

Kozmosi është deformuar
Prandaj të gjithë dëshirojnë të kërkojnë njeri-tjetrin.

Kozmosi zgjerohet përherë e më shumë
Prandaj të gjithë janë të pasigurt.

Vetmisë së dy miliardëve vite dritë
Pa dashur i shkaktova një teshtimë