“Në këtë botë, ne ecim mbi çatinë e ferrit, duke soditur lulet”

Dymbëdhjetë haiku nga: Kobayashi Issa (1763-1828)
Përktheu: Alket Çani

Mos qani, insekte!
Kalimtarë janë
edhe yjet.

* * *

Luzma mizash.
Ç’kërkojnë vallë
mbi këto duar me rrudha?

* * *

Aty ku ka njerëz
do gjenden gjithmonë
miza dhe buda.

* * *

Mos e përbuzni
mizën
që më hyri në shtëpi.

* * *

Tani që po dal
mund të bëni dashuri
ju, mizat e shtëpisë.

* * *

Në këtë botë
duhet të fitojnë bukën e gojës
edhe fluturat.

* * *

Të pasqyruara
në sytë e pilivesës,
malet.

* * *

Kanë çelur kumbullat,
bilbili këndon,
por unë jam vetëm.

* * *

Këtë rrugë
s’e merr më askush.
Pasdite vjeshte.

* * *

Në këtë botë
ne ecim mbi çatinë e ferrit
duke soditur lulet.

* * *

Zogu
lan këmbët e përbaltura
në lulet e kumbullës.

* * *

Ende nuk kam
asnjë vend ku të vë kokën
këtë fillimvjeshte.