Si u bë Eurovizioni i kulturës një arenë e mjeteve politike

Nga Mina Al-Oraibi 

Ngjarjet kulturore ndërkombëtare janë të destinuara të rrëmbejnë vëmendjen, të na japin kënaqësi dhe gëzim.

Megjithatë, Koncerti i Këngës Eurovision 2019, i cili nis në Tel Aviv, tregon se, kur arti dhe muzika vendosen në kthetrat e shteteve, bëhen mjete të fuqishme politike.

Fakti që Izraeli lejohet të marrë pjesë në Eurovizion dërgon një sinjal të rrezikshëm, duke pasur parasysh se konkurrenca filloi në vitet 1950 si një mënyrë për të bashkuar vendet evropiane që ende ishin të dërrmuara nga Lufta e Dytë Botërore.

Përfshirja në tubim e një shteti që territorialisht dhe kulturalisht nuk ka të bëjë me Evropën, shërben për të legjitimuar veprimet e këtij shteti që rrëmbeu paligjshëm territore të huaja.

Vetëm gjatë vitit të kaluar, të paktën 190 protestues në kufi të Gazës janë vrarë nga plumbat izraelit. Ndërkohë, aneksimi i Bregut Perëndimor – territor ky që Benjamin Netanjahu kërcënoi t’a aneksoj gjatë fushatës zgjedhore – po vazhdon me shpejtësi.

Në përputhje me rrethanat, ka pasur lëvizje botërore për bojkot, çlirim dhe sanksione. Madje ka pasur thirrje që Eurovizioni të ndaloj së mbajturi. Sigurisht që ka precedent historik për këtë. Taktika të ngjashme u vendosën nga bashkësia ndërkombëtare kundër regjimit të aparteidit në Afrikën e Jugut. Sidoqoftë, në vend që të qëndrojnë kundër padrejtësive kryera ndaj palestinezëve, vendet si Franca dhe Gjermania kanë kriminalizuar kërkesat për sanksione kundër Izraelit.

Qeveria e Izraelit e ka bërë shumë të qartë se nuk ka interes për të respektuar rezolutat e OKB-së. Politikanët dhe diplomatët kanë dështuar që të ushtrojnë presion ndaj Netanyahut. Përballë kësaj ngatërrese, iniciativat paqësore, siç janë apelet për ngjarjet kulturore dhe sportive të mbajtura në Izrael ose që përfshijnë Izraelin, duhet luajtur një rol urgjent.

Të premten, transmetuesi publik i Izraelit shfaqi një video promovuese/ngacmuese për Garën  e Këngës në Eurovizion, duke shfaqur pamjet e Haram Al Sharif në Jerusalemin Lindor të pushtuar, dhe duke iu referuar atij si “kryeqyteti ynë i dashur”.

Izraeli duhet ndaluar së udhëhequri nga një qeveri e vendosur për fshirjen nga harta e një populli dhe kulture të tërë. Prandaj, është jetike që të bashkohemi njëzëri për t’u dhënë shpirt thirrjeve që kërkojnë të drejtat e tyre njerëzore.