Koment: ‘Qepe gojën’, apo toni i ri i komunikimit në Evropë

Franca pa finesë diplomatike

Ajo që të çudit është stili i pazakontë i ashpër dhe populist i deklaratave nga Franca. Gjermania i kaloi pa bujë karikaturat për Angela Merkelin në gazetat greke dhe akuzat në drejtim të Gjermanisë në lidhje me politikën e kursimeve. Në raste të tilla ndizen gjakrat. Por në rastin e Francës puna qëndron ndryshe dhe mund të jetë një tregues për ndryshimin e frymës në raportet mes Francës dhe Gjermanisë. Nga Parisi nuk po kërkohet ndonjë ndryshim radikal, por disa reforma të tregut të punës dhe që shpezimet publike të bëhen në bazë të kuadrit të rregullave evropiane.

Askujt nuk i pëlqen kur dikush të jep mend, kjo në parim është e qartë. Por me sa duket Parisi nuk do të pranojë as edhe ndonjë kritikë të kujdeshme nga Berlini, edhe pse e di se tregu i punës atje ka nevojë për reforma dhe se ekonomia vuan prej rregullimeve të tepruara.

Evropa duhet të flasë

Në Evropë duhet të flitet patjetër për probleme duke pasur parasysh kujdesin e nevojshëm diplomatik. Sepse kur vendosëm për monedhën e përbashkët, pranuam edhe përgjegjësinë e përbashkët për këtë. Edhe Franca nuk i ka kursyer para rreth dhjetë vjetësh kritikat ndaj Gjermanisë, kur kjo kishte vetë borxhe të shuma dhe ministri i Financave Hans Eichel ecte kokëulur nëpër Bruksel. Asokohe Gjermania quhej "E sëmura e Evropës". Tani që punët kanë ndryshuar dhe Parisi gjendet para problemeve, ky po përdor devizën: secili të shohë punët e veta.

Në Bashkimin Evropian duhet ndërhyrje në punët e tjetrit

Ideja që secili të shohë punët e veta nuk përputhet me Evropën, e cila është e ndërlidhur totalisht me qindra fije politike dhe financiare. Në këtë mes të gjitha vendet janë përgjegjës për gabimet e secilit. Kur është fjala për paketat e ndihmave të Bankës Qendrore Evropiane duhet madje që fqinjëve t'ua thuash mendimin dhe t'u kujtosh miqësisht kur shkelin rregullat evropiane. I rëndësishëm është toni. Ajo që të shqetëson për momentin janë tonet nacionaliste që vihen re në Francë. Nga kampi i djathtë kjo pritet. Por mos edhe socialistët mendojnë se mund t'i motivojnë zgjedhësit e tyre me deklarata antigjermane? A janë klishetë kaq në sipërfaqe sa mund të entuziazmojnë njerëzit në provincat franceze.

Nëse është kështu Evropa gjendjet para një situate më të vështirë nga ç'mendohej. Me fitilat nga Britania e Madhe jemi mësuar tashme, por nëse Berlini dhe Parisi nuk do të jenë më në gjendje të komunikojnë me arsye me njëri-tjetrin dhe të theksojnë të përbashkëtata gjendja bëhet e rrezikshme. Në të gjitha kryeqytetet e Evropës qeveritë luajnë përpara skenës së elektoratit të tyre. Por ato duhet ta kenë të qartë se në takimin tjetër të nivelit të lartë të BE-së do të ulen sërish në një tryezë dhe do të kërkojnë solidaritetin e fqinjëve.