Edmond Budina aktori qytetar

Nga Raimonda Shundi-
Shumë shqiptarë e kanë parë nëpërmjet mediave televizive, aktin që bëri regjisori dhe aktori Edmond Budina mbasi çau rrethimin policor dhe më në fund hyri në skenën e tij.

Puthi parketin e skenës, u ngrit në këmbë dhe tha “ shikoni caromë ka ky teatër!” Ishin emocionet më të fuqishme që Budina pavarësisht dhjetëra e dhjetëra roleve, na i përcolli nëpërmjet qytetarit. Pra, ky është aktori qytetar.

Gjykimi për një aktor është i saktë në bazë të krijimtarisë dhe emocioneve që ai përcjellë. Por, kur dëgjon aktorin të flasë jo me gjuhën e autorit ose dramaturgut, por me gjuhën e tij, atëherë fillon një gjykim i dyfishtë. Gjykimi si aktor dhe gjykimi si njeri. Lum ai aktor që mundet të jetë i barasvlershëm! Është i njohur fakti që populli beson më tepër fjalët dhe gjykimet e një artisti se sa ato të një politikani, i çfarëdo ngjyre qoftë. Artistët synojnë të bëjnë politikën e tyre gjithmonë antagoniste me çfarëdolloj shteti ose pushteti dhe kjo i ka bërë shumë herë më të të dëgjueshëm dhe të besueshëm. Ndaj rrëfimet e tyre janë emocionuese e mbresëlënëse. E gjej Budinën të lëshuar në kolltukun e asaj skene qetësi rrethuar nga miqtë e shumtë. “Ti je heroi im”, ishte dedikimi i mikut të tij shkrimtarit dhe përkthyesit Rudi Erebara të nesërmen e asaj dite. Erebara është emri që mediat e hasën së fundmi në vendosjen e germave të teatit kombëtar përpost krijimtarisë në botës e letrave. Budina u rikthye si një kambanë alarmi për të gjithë ne që e shihnim nga ekranet në komoditetin e vëzhguesit.

Vëllezërit Budina ja dolën të jenë qytetarë përpost artistit. Ja dolën të mbajnë të karikuar një çëshje të vështirë e të komplikuar pa lënë aspak mënjanë edhe artin e tyre. Ja dolën të marrin zemrat e kaq e aq dashamirësish të atij profesioni dhe asaj pjese që kategorizohet si nostalgjikë, pakicë,militant. Megjithë lodhjen dhe situatën e kaluar ai nuk refuzon asnjë nga mediat prezent për ti shpjeguar momentet e vështira dhe vazhdimi i kësaj beteje.

E nisim bisedën me pyetjen se si ndjehet pas drejtimit të gishtit ndaj kryeministrit Rama mbi keqtrajtimin që ju bë nga policia e shtetit. Ai duhet të dijë një gjë. Në të tëra revoltat që ne kemi bërë në kohën e Partisë së Punës, si me shfaqjet tona të viteve 90, si me lëvizjen studentore, por edhe në protestën e 28 janarit, Edi Rama nuk ka qenë asnjëherë me ne. Ai gjithmonë është fshehur pas fustaneve. Asnjëherë nuk është shfaqur. Rama kishte shokë e miq vetëm anëtarët e byrosë politike. Kurrë nuk doli ballë për ballë ashtu siç edhe po ndodh tani. Pse nuk del këtu?! Le të përplaset me ne po ja mbajti!