Frika, një udhëzues për më të çuditshmet dhe kuriozet (Foto)

Zbuloni fobitë më të çuditshme dhe kurioze (por po aq të zakonshme)

Disa janë të zakonshme, të tilla si frika e fluturimit ose neveria për merimangat. Të tjerat janë më të rralla dhe të çuditshme, por ato janë akoma më të përhapura sesa imagjinohen: në çdo rast, fobitë shkaktojnë vështirësi dhe frikëra që janë të vështira për t’u kontrolluar për shumë njerëz.

S’ka nevojë të turpërohemi: t’i njohim më mirë ata dhe të marrin masat e nevojshme kundërthënëse, deri në limitin e qëndrimit larg asaj që na frikëson. Ata zakonisht kanë një emër shkencor mjaft të ndërlikuar (shpesh që rrjedhin nga greqishtja e lashtë), që tregon objektin e urrejtjes. Le të shohim më të përhapurat dhe më të çuditshmet.

Frika e fluturimit – Është quajtur pikërisht aerofobia dhe tregon terrorin e pakontrolluar në udhëtimin ajror. Kjo është më e përhapur sesa besohet: sipas një sondazhi të kryer nga Eurodap (Shoqata Europiane e Çrregullimeve të Panikut), në Itali kap 6 nga 10 persona. Fakti i të qënit në vakum, mundësia e problemeve mekanike të avionit dhe turbullira janë veçanërisht të frikshme. Për të ulur frikën, terapitë psikologjike të sjelljes dhe kurset e organizuara nga linjat ajrore mund të jenë të dobishme.

Panik nga mjekra – Ajo quhet pogonophobia dhe tregon frikën e një fytyre mashkullore të përshtatur nga mjekra. Në përgjithësi, frikësohet se personi është i keq apo me qëllime të këqija, por neveri mund të vijë edhe nga frika e higjenës së dobët dhe pastërtisë së personit me mjekër. Me gjithë respektin e duhur ndaj pellushit të bardhë dhe mirësisë proverbiale të Santa Clausit.

Frikë nga gjilpërat – Belonefobia është një tjetër frikë e zakonshme, e cila përfshin age dhe objekte të mprehta. Ajo quhet gjithashtu aichmophobia dhe mund të jetë një problem edhe për një mostër të thjeshtë të gjakut. Zakonisht mund ta kontrollosh, por mund të shkaktojë ankth dhe panik. Nuk përjashtohet që ajo ka një komponent gjenetik, sepse ndodh më shpesh midis njerëzve që i përkasin të njëjtës familje.

Merimangat, çfarë tmerri! – Arachnophobia është mjaft e njohur dhe e përhapur. Mund të paraqitet me nivele të ndryshme të intensitetit, nga neveria e thjeshtë te terrori më i pakontrollueshëm dhe të shkaktojë sulme të vërteta paniku. Në disa raste edhe një foto ose një vizatim real i një merimange mund të shkaktojë terror.

Frika … që shkakton frikë – Është quajtur panophobia dhe është fjalë për fjalë terrori i ndjenjës së frikës. Është një gjendje patologjike në të cilën ekziston një ndjenjë e vazhdueshme e kërcënimit për një të keqe të panjohur dhe të afërt. Shpesh gjendet si kusht i lidhur me skizofreninë.

Do ta doja botën bardhë e zi – Njerëzit që vuajnë nga kromofobia, ose nga frika e ngjyrave, mendojnë kështu. Zakonisht lind si mekanizëm mbrojtës pas një ngjarjeje traumatike që subjekti e lidh me një ngjyrë të veçantë, por mund të përfshijë të gjitha ngjyrat.

Kllounët, më shumë se të qeshura! – Zakonisht hunda e tyre e kuqe, goja gjigante dhe fytyra e bardhë na bëjnë të shkrihemi së qeshuri. Megjithatë, ata që vuajnë nga coulophobia, dridhen nga frika; kjo fobi ka rrënjë të sakta, të lidhura me mënyrën në të cilën truri percepton fytyra dhe shprehje. Karakteristikat e ndryshuara të kllounëve e bëjnë të pamundur dekodimin e shprehjeve të tyre dhe kjo i bën ata kërcënues.

Monstra, largohuni! – Kjo nuk prek vetëm fëmijët: frika nga monstrat dhe fantazmat gjithashtu ndikon te të rriturit. Ajo quhet, me termin anglisht, bogyphobia dhe ka pak rëndësi nëse e dimë se bazohet në baza joracionale.

Mjerë ata që më prekin! – Mund të duken arrogantë, por kush vuan nga afefi, janë të tmerruar nga kontakti fizik me të tjerët. Frika për t’u prekur dhe nevoja ekstreme për të mbrojtur trupin dhe hapësirën personale mund të shkaktohen nga sulmet seksuale ose abuzimi.

Amviset e dëshpëruara – Ajo quhet misophobia ose rupophobia dhe është refuzimi i padurueshëm për papastërtinë dhe për praninë e mikrobeve dhe baktereve. Ata që janë të prekur nga kjo frikë me forcë i lajnë duart, ndonjëherë deri në pikën e dëmtimit të lëkurës dhe kryejnë një higjenë të ngulët si të vetes së tyre si të shtëpisë.