Ilir Demalia: Të gjithë flasin për Teatrin duke e kufizuar vetëm si skenë Teatri
Ilir Demalia
Teatri si art I krijuar pas luftës i shërbeu Realizmit Socialist, që do të thotë, si I gjithë arti dhe letërsia, piktura, skulptura, ishin në funksion të regjimit dictatorial si propogandë me përjashtime tepër të rralla.
1.Ai Teatër në mendimin tim nuk duhet shëmbur si trashëgimi urbane historike e qytetit.
2. Si kujtesë historike për krimet e diktatures ku jane zhvilluar gjyqet speciale dhe ku jane dënuar elita e mendimit demokratik shqiptar po thuaj të gjithë edukuar në perëndim, me gjyqet e viteve 1945-1947.
3. Për oshetimat dhe duartrokitjet në pleniumet, konferencat e regjimit dictatorial.
4. Pêr shumë vepra e drama që duhet të skuqen ata regjizore që I kan vënë në skene e ata aktorë që i kanë luajtur, Cuca Maleve, Dasma, . sipas Romanit të IK, si Furrnalta, Komunistet, Sinjali I Kuq, Qielli I kuq, Mbi germadha, pjese sovjetike si Orët e Kremlinit apo dhe kineze si “Muri I madh I pakapercyeshem’ etj.
5. Për ato vargje recituar më pathos si poezite më të turpeshme si “Ku ti kerkoj rrenjët e tua parti”, “Shqiponjat fluturojne lart”. .
6. Nuk duhet shëmbur edhe për atë se Skena e atij Teatri me ato ato që u ofronte spektatoreve nuk ishin tjetër veçse nje perforcim I shtrëmbërimeve jo vetem te historise se vendit por edhe një mashtrim i madh në pasqyrimin e realitietit, të një realiteti të zi në mjerim. Ndërsa artistët e paraqitnin si “Fanari ndriçues” dhe vëndi më i lumtur në botë.
7. Nuk duhet shëmbur se ajo sallë ka prodhuar më shumë viktima e art ideologjik se sa Art ne kuptimin e mirefillte.
E plotësojë më së miri këtë tragjikomizmi i E.B dje kur i’u drejtua shkrimtarit IK I cili sipas aktorit me veprat e tij kontribuoi ne rrezimin e diktatures dhe shpejtoi ardhjen e “demokracise” !!!
8. Aktori do të ishte mirë të na thotë për shkrimtarin që i lutet kot të shkojë në Teatër, kur shkrimtari ka qenë pjese e ngjarjeve dhe tronditjeve kundër regjimit?! Në të kundërt shkrimtari ka qenë dhe është në shërbim të regjimeve.
A e dinë E.B se shkrimtari ka aprovuar shëmbjen e Teatrit?
A e dinë E.B se shkrimtari nuk prononcohet fare për asnje problem që kalon vendi por i intereson të shohë Apartamentin Muze të bërë me parate e taxpaguesve duke i blerë dhe shtëpine e duke manipuluar dhe ndryshuar gjithçka me realitetin e kohës kur ka jetuar në atë shtëpi?
A dinë e E.B se . . . ?
A duhet ta dijë E.B se dhe dhjetori 90 . . .
Po i lëmë për herë tjetër!
Imediate sot është për mos-lejuar shëmbjen e Teatrit për ato që thashë më lart, jo për të shpëtuar ruajtjen e trashëgimisë kulturore dhe urbanistike të Tiranës tashmë të shkatërruar, Jo!
Nuk duhet shëmbur për të ndaluar makinerinë e oligarkisë kriminale Rilindjes dhe Edi Ramës si sundim mafjoz dhe shkatërrim më të tëtjeshëm kombëtar.
Foto Teatri Kombëtar ku u dënuan me vdekje deputetët e opozitë: Të gjithë flasin për Teatrin duke e kufizuar vetëm si skenë Teatri.
Teatri si art I krijuar pas luftës i shërbeu Realizmit Socialist, që do të thotë, si I gjithë arti dhe letërsia, piktura, skulptura, ishin në funksion të regjimit dictatorial si propogandë me përjashtime tepër të rralla.
1.Ai Teatër në mendimin tim nuk duhet shëmbur si trashëgimi urbane historike e qytetit.
2. Si kujtesë historike për krimet e diktatures ku jane zhvilluar gjyqet speciale dhe ku jane dënuar elita e mendimit demokratik shqiptar po thuaj të gjithë edukuar në perëndim, me gjyqet e viteve 1945-1947.
3. Për oshetimat dhe duartrokitjet në pleniumet, konferencat e regjimit dictatorial.
4. Pêr shumë vepra e drama që duhet të skuqen ata regjizore që I kan vënë në skene e ata aktorë që i kanë luajtur, Cuca Maleve, Dasma, . sipas Romanit të IK, si Furrnalta, Komunistet, Sinjali I Kuq, Qielli I kuq, Mbi germadha, pjese sovjetike si Orët e Kremlinit apo dhe kineze si “Muri I madh I pakapercyeshem’ etj.
5. Për ato vargje recituar më pathos si poezite më të turpeshme si “Ku ti kerkoj rrenjët e tua parti”, “Shqiponjat fluturojne lart”. .
6. Nuk duhet shëmbur edhe për atë se Skena e atij Teatri me ato ato që u ofronte spektatoreve nuk ishin tjetër veçse nje perforcim I shtrëmbërimeve jo vetem te historise se vendit por edhe një mashtrim i madh në pasqyrimin e realitietit, të një realiteti të zi në mjerim. Ndërsa artistët e paraqitnin si “Fanari ndriçues” dhe vëndi më i lumtur në botë.
7. Nuk duhet shëmbur se ajo sallë ka prodhuar më shumë viktima e art ideologjik se sa Art ne kuptimin e mirefillte.
E plotësojë më së miri këtë tragjikomizmi i E.B dje kur i’u drejtua shkrimtarit IK I cili sipas aktorit me veprat e tij kontribuoi ne rrezimin e diktatures dhe shpejtoi ardhjen e “demokracise” !!!
8. Aktori do të ishte mirë të na thotë për shkrimtarin që i lutet kot të shkojë në Teatër, kur shkrimtari ka qenë pjese e ngjarjeve dhe tronditjeve kundër regjimit?! Në të kundërt shkrimtari ka qenë dhe është në shërbim të regjimeve.
A e dinë E.B se shkrimtari ka aprovuar shëmbjen e Teatrit?
A e dinë E.B se shkrimtari nuk prononcohet fare për asnje problem që kalon vendi por i intereson të shohë Apartamentin Muze të bërë me parate e taxpaguesve duke i blerë dhe shtëpine e duke manipuluar dhe ndryshuar gjithçka me realitetin e kohës kur ka jetuar në atë shtëpi?
A dinë e E.B se . . . ?
A duhet ta dijë E.B se dhe dhjetori 90 . . .
Po i lëmë për herë tjetër!
Imediate sot është për mos-lejuar shëmbjen e Teatrit për ato që thashë më lart, jo për të shpëtuar ruajtjen e trashëgimisë kulturore dhe urbanistike të Tiranës tashmë të shkatërruar, Jo!
Nuk duhet shëmbur për të ndaluar makinerinë e oligarkisë kriminale Rilindjes dhe Edi Ramës si sundim mafjoz dhe shkatërrim më të tëtjeshëm kombëtar.
Foto Teatri Kombëtar në vitin 1946 ku u dënuan me vdekje deputetët e opozitës dhe u vra pluralizmi që sot është në rrezik nga sekti Rilindjes.
