“Mendjemadhi mendon se qielli është kapelë e tij”

• Nga pija vuan një ditë, nga këpucët e ngushta një vit, kurse nga gruaja e keqe tërë jetën.

• Aty ku nuk ka tigra, macja e egër e mban veten më të rëndësishme.

• Edhe këngët më të bukura të bezdisin kur dëgjohen shumë herë.

• Dera e shtëpisë e cila ka më shumë bija, gjithmonë është e hapur.

• Fati është si zogu në kafaz, kur njëherë e lëshon më s’do ta zësh.

• Gjuha nuk ka këmbë, mirëpo ngarend me mijëra milje.

• Kur rrëzohet lisi, bie hija.

• Lumi i thellë rrjedh pa zhurmë.

• Lumi njihet duke notuar, e njeriu në bisedë.

• Mendjemadhi mendon se qielli është kapelë e tij.

• Mos harroni se dashuria është e zonja që për një natë ta ndërtojë murin kinez.

• Nëse ke humbur ndonjë gjë, mendo sikur ia ke dhënë ndonjë të varfri.

• Nëse peshkun e lëshon në enë me ujë, mos mendo se ia ke dhuruar lirinë.

• Në shtëpinë e lumtur edhe domatet rriten sa kungujt.

• Në shtëpinë e përtacit shumohen vetëm ëndrrat.

• Njeriu fatkeq, edhe kur bie në pupla e thyen kokën.

• Orizin e derdhur mund ta mbledhësh, por fjalët e thëna nuk mund t’i kthesh prapa.

• Për fëmijët tanë gjithmonë kujtojmë se janë më të mirë se të tjerëve; për gruan mendojmë se është më e keqe se e huaja.

• Tradhtari shpeshherë vdes para viktimës së vet.

• Trimit i ndihmojnë yjet. /EO/